We worden wakker in Mornington en gaan weer op vogeljacht langs de kreek. Maar we zijn wat later dan gisteren en de meeste vogels zijn letterlijk al gaan vliegen. We ontbijten en pakken in. Dan ziet Jurgen een verdacht plasje onder de auto liggen. Hmmm.... even onder de motorkap zien. De radiator lijkt te lekken. Dat is niet goed he. We hebben gisteren heel wat keren de rivier overgestoken en op sommige plekken was het diep. Maar op ’t eerste zicht lijkt de radiator niet geraakt. Geen toestanden met een doorboorde radiator zoals enkele maanden geleden in Lithgow. Gelukkig, maar toch. We zitten hier wel in het midden van niks he, op 90km van de dichtsbijzijnde weg, en dat is de Gibb River road. Gelukkig woont er vlak naast de Imintji Store een mechanieker en dat is maar 25km terug eens we op de Gibb zijn. Maar ik ben ondertussen toch al flink aan ’t stressen.... Met een klein hartje vertrekken we. Om langzaamaan tot de ontdekking te komen dat het een geval van “imaginair deffect” is. Het water dat uit de auto liep, was gewoon water van de water crossings. Met de radiator is niets mis, het niveau van de koelvloeistof blijft mooi op peil. Much a do about nothing dus. We nemen toch maar het zekere voor het onzekere en kopen bij de mechanic een stop leak product of 2. Al was het maar om zo zeker te zijn dat we het niet gaan nodig hebben.
Anyway, met een veel geruster hart rijden we verder de Gibb River Road af. We vinden hem nog altijd dik meevallen. Veel corrugations natuurlijk, heel veel, en met momenten zitten we met zijn allen te daveren dat het niet meer schoon is, maar niks onoverkomelijks.
We stoppen bij Galvans Gorge. Dat vind ik een hele mooie. Watervalletje met esthetisch boab-boompje bovenop de rots. Heerlijke plunge pool ervoor met waterlelies. Een beetje aboriginal rockart verscholen onder achter de rotsen. Ideaal. Wanneer we er aan komen zijn er stuk of 10 andere mensen, maar die hebben maar een kort zwemmeke en even later hebben we het hele plekje voor ons alleen. Genieten !
Helemaal opgefrist rijden we verder. Tegen dat de zon begint de zakken, slaan we een kleine track in en zetten onze tent op, dichtbij (ook weer niet te dicht) een riviertje. We stoken een vuurtje, koken een potje en doen het licht uit. Dan gaat het “planetarium” open en babbbelen we nog wat over vanalles en nog wat tot het bedtijd is.
1 opmerking:
wanneer gaat de zon in het westen eigenlijk onder ? is dat ook rond 18 uur ?
Een reactie posten