Kinchega National Park

Meer nog dan chocolade paaseieren, horen bij een Aussie Pasen "Hot Cross Buns" : een soort sandwich met krenten en kaneel, en een kruis bovenop. Best lekker, eens iets anders dan het sponsbrood en gelukkig voor Jurgen en Jan-Willem bestaan er ook variaties met chocolade en zelfs mokka. Voor we op Paasmaandag naar Kinchega National Park reden, konden we ons gelukkig bevoorraden met voldoende Hot Cross Buns in Broken Hill.

Dan dus richting Menindee en het Kinchega National Park, zo`n 115 km ten zuidoosten van Broken Hill. Het park ligt aan de Darling River, een van de belangrijkste rivieren in Australie. In natte periodes zijn er een heleboel meren in het park met uiteraard veel dieren en vogels. Maar zo`n natte periode komt maar eens in de zoveel jaren voor en nu zijn de meren al sinds enkele jaren uitgedroogd. In de rivier staat nog wel water, maar niet erg veel.


Het landschap is er erg bijzonder, geen rood zand, wel beige, een heel erg kronkelende rivier met beige water en enorme gumtrees, soms meer dood dan levend. Heel bijzonder. En een prachtig decor om je tent in neer te zetten.
We schoven er mee aan voor Billy Tea en Johnny Cakes met enkele Aboriginals. Billy Tea is bushtaal voor thee die op een houtvuurtje wordt gezet en Johnny Cakes zijn simpele broodjes die ook op `t houtvuur gebakken worden. Op `t gemakske hebben we langs de rivier gezeten, tasje thee gedronken en een grote goanna in `t oog gehouden. Prachtig dier.
En terwijl we daar wat zaten te babbelen, kwam plots een auto voorbij die ons erg bekend voorkwam ... Anne en Filip met de kids ! Wat een toeval ! We wisten wel van mekaar dat we in dezelfde streek waren, maar toch, we hadden niks afgesproken, en zelfs zonder gsm en sms (want toch geen bereik) kwamen we toevallig op dezelfde plek terecht. De kinderen vonden het natuurlijk ook helemaal super, samen kamperen, vuurtje stoken, in de bomen klimmen.

In het park staat ook nog een oude Woolshed. Zo`n 120 jaar geleden - waarschijnlijk tijdens een nattere periode - was er een enorme schapen-en-wol-boerderij en de overblijfselen van hoe de wol werd geschoren, behandeld en verpakt kan je nu nog bekijken.

Op de terugweg naar onze kampeerplek kwamen we een wild zwijn tegen, dat hadden we nog niet gezien. Hij ging er ook snel weer vandoor, en `t werd `s avonds dus toch maar worst op de barbecue.