Goesting

Morgenvroeg vertrekken we, richting zuiden, om kerstavond op Kangaroo Island te vieren - en dat ligt ten zuiden van Adelaide. Een rit van toch een goeie 1500km, maar we doen het op `t gemak. Morgen eerste stop in Young, de kersenhoofdstad van New South Wales (van Australie ?, van de wereld ?) We gaan er zelf kersen plukken, en proberen er enkele over te houden voor ons kerstdessert - kersenpavlova uiteraard.

We komen pas een eind na nieuwjaar terug - tenzij de weergoden er voor iets tussenzitten. Daarom alvast bij deze onze welgemeende nieuwjaarswensen. 2010 was voor ons weer zo`n jaar om van te likkebaarden. Ook de menu van 2011 ziet er alvast veelbelovend uit, en we hebben er dus goesting in... En dat wensen we jullie ook, "goesting" in 2011, goesting in veel, in vanalles en nog wat, in wat je maar wil. Veel liefs van ons.

Christmas Party

Christmas-party met de schoolvrienden.... Moet ik het erbij zeggen dat het leuk was ? of is dat duidelijk genoeg als je naar de foto`s kijkt.
`t Was dan ook zo`n op en top Australische party, in de tuin onder de pergola (voorzien van allerhande middeltjes om de mozzies-muggen weg te houden-), met Christmas-crackers, worsten op de barbecue (een echte Weber ;-), en Kersenpavlova als dessert. Mmmmmm.



Als uitsmijter kregen we nog een mooie zonsondergang-hemel. De kerstman bakt koekjes en draait duidelijk overuren.



Bij deze is de kerstvakantie officieel begonnen !

Indringend

Ze keek me indringend aan en zei : "Zo`n klein zusje wil ik ook wel". Ik keek indringend terug naar haar en zei : "We komen nog wel eens bij Maya op bezoek....." Maar kan je Rosemarie ongelijk geven, zo`n schoon boeleke....

Plan B

Plan A was om vandaag enkele gingerbread-huisjes te versieren. Gisterenavond leek dat prima in orde te gaan komen. Gingerbreadhuisje ineen gestoken en dat zag er mooi uit. Vanmorgen toen ik opstond, voelde ik de bui al hangen. De koek van het huisje was helemaal slap geworden, en de gesmolten en terug geharde suiker - die ik als lijm had gebruikt - was terug stroperig. Tegen dat we ontbeten hadden was het hele spel in elkaar gestuikt, en zag het er ongeveer zo uit.....



Ik steek het op de vochtige warme lucht hier. Peperkoekenhuisjes zijn een uitvinding van het noordelijk halfrond. Peperkoekenhuisjes zijn er om gebakken en versierd te worden in huizen met centrale verwarming, met van die droge lucht. Niet in van die landen waar de straatstenen gaan stomen als het nog maar eens geregend heeft...

Gelukkig zitten we hier nooit verlegen om een plan B. Een beetje boter, bloem, suiker en een ei of 2 later zaten we aan de koekjes. Zo kwamen de frutsels en sprinkels etc toch nog van pas, en ik heb niemand horen klagen.

U 2

Jurgen had gisteren een meevaller van formaat. Maandagavond, na de Christmas Carols in the Park, Jurgen in de zetel met laptop op de schoot. Voor wie hem kent, geen verrassingen hier.... Tot hij een mailtje krijgt van het shoppingcenter vlakbij zijn kantoor. Wie daar op dinsdag iets koopt voor 40 dollar, krijgt zowaar 2 gratis tickets voor het U2 concert van die avond. Hmmm, beetje vreemd, where is the catch ? denk je dan toch. Toch maar een halfuurtje vroeger opgestaan en voor het werk even langs het shoppingcenter gepasseerd. Bak hoegaarden en een jaarvoorraad noten gekocht. En ja, hoor, even later was Jurgen 4 tickets rijker.
Snel beslist om er een boys night van te maken (de mannen konden zich trouwens opvallend gemakkelijk vrijmaken ;-) uiteraard dankzij hun uiterst bereidwillige vrouwen !
Ze zaten (ja, hier in Australie, zit je tijdens een popconcert) best ver weg van het podium en hebben wc-papier in hun oren moeten steken, maar zomaar gratis zo`n wereldgroep zien, dan neem je dat erbij he.

Het voorprogramma werd volgerapt door Jay-Z, en die zat dan weer kort daarvoor bij Oprah op schoot op de trappen van het Opera House - tijdens de opnames van haar shows. Daar stond dan weer half Sydney voor op zijn kop - vooral de vrouwelijke helft of die met aandelen in de media - die gingen door hun dak. Oprah zit nu met haar gevolg veilig en wel op een hoop vliegtuigen terug naar Amerika. Enfin, Oprah niet met haar gevolg, zij vliegt met een prive-jet.

Achteraf lazen we in de krant dat er voor de U2 concerten ongeveer 2000 tickets (van de 130.000) onverkocht waren gebleven. Schaamtelijk vond men het en te wijten aan het overaanbod grote concerten. Tja, beste buitenlandse groepen, het ziet er hier groot uit, maar er wonen maar 22 miljoen mensen in dit land he.

Toch slim dat ze die kaarten dan gingen weggeven. We gaan die mailtjes nog in `t oog houden.


Een Belgisch podium. Toen U2 begon, zat het wel degelijk vol hoor.

http://www.smh.com.au/entertainment/music/thousands-of-cheap-seats-u2-fails-to-sell-out-20101214-18wid.html

Gehaald !

Yes, we hebben het weeral gehaald. Het einde van het schooljaar. Voor Jan-Willem zit Kindergarten er op. De geheimen van letters en cijfers zijn als een "Sesam Open U" aan hem onthuld. Hij kwam thuis met een behoorlijk goed rapport, al had de juf ook wel door dat hij nog beter kan. Hij is nl. niet altijd een fan van schoolwerk, hij vindt het nogal snel "boring", te veel van `t zelfde, en stelt zich de "waarom"-vraag. Ik weet van wie hij het heeft en kan hem dus niet altijd ongelijk geven. Boekjes over teddyberen die gaan picknicken... wie bedenkt zoiets ? ;-) Maar wanneer het hem wel interesseert, ja, dan ontpopt hij zich tot een grote perfectionist, dan weet hij van geen ophouden en vraagt hij aan de juf of hij tijdens de speeltijd mag verder werken. De laatste trimester ging het op school over de boerderij en erg veel dieren. Daar heeft hij zich helemaal in uitgeleefd en ging op een smart-ass-erige manier heel de klas verblijden met zijn uitgebreide kennis over het dierenrijk. Anyway, met af en toe het nodige gezucht van zijnen en mijnentwege komt het wel goed met hem...
Rosemarie is een ander paar mouwen, die heeft Year 1 achter de rug. Dat kind is gemaakt voor school, vindt alles fantastisch en als ze dan eens zucht, dan is dat omdat het ze het te gemakkelijk vindt. Haar rapport was behoorlijk saai, enkel voor dance en drama haalde ze niet de hoogste score. En, no worries, die "drama" score maakt ze thuis met momenten meer dan goed. Op school vindt ze verhalen schrijven en "art" het allerleukst. Thuis is het lezen, lezen, lezen. Boekenwurm van het ergste soort, ze leest alles wat ze te pakken kan krijgen, Engels en Nederlands, verhaaltjes, strips, magazines, wetenschapsboeken, noem maar op. Soms tot grote ergernis van haar broer die met haar wil spelen. Dat broertje zal er trouwens wel voor iets tussen zitten dat Rosemarie op school altijd maar met de jongens speelt - maar daar dan door de meisjes een beetje scheef door bekeken wordt. Gelukkig trekt ze zich er niks van aan, ze doet gewoon wat ze zelf leuk vindt. Te nemen of te laten ... that`s my girl !

Vandaag kwamen ze alle twee thuis met een boekentas vol schriften en werkblaadjes. Rosemarie`s gedichtenboekje bleek de grootste hit. Wij gaan de volgende dagen zeker nog eens uitgebreid door hun schoolwerk kijken. Ik ging er even snel door, er zitten weer pareltjes tussen. Op dit kleintje van Jan-Willem viel mijn oog meteen. Ocharme Jurgen ;-)



Afscheid in Jan-Willem`s klas, Jan-Willem`s werkje over de "oy" sound, Mrs Rochow die zowel Rosemarie als Jan-Willem leerde lezen en schrijven - petje af voor haar, met een diepe buiging er bij. En wat was het allereerste dat Rosemarie thuis deed nu de vakantie begonnen is ? Juist, ja, lezen !

Zwemmen

Deel 2 van ons kinderloos weekend brachten we opnieuw in de stad door. Aan en in het Andrew (Boy) Charlton zwembad, een van de vele openluchtzwembaden in Sydney-, genoemd naar de Australische zwemkampioen uit de jaren `20 en `30. Het zwembad ligt helemaal aan de rand van de Botanic Gardens met een mooi en interessant zicht op de legerbasis en de Finger Wharf in Woolloomoolloo. De strakblauwe hemel en de 30 graden maakten er een perfect zwemdagje van. Jurgen en ik namen de "recreational" lane, met ons Belgisch schoolslagje zijn wijn natuurlijk niet opgewassen tegen het Aussie freestyle-geweld. Want dit zwembad is een echt zwembad, geeen plonsbad ! Toch goed gezwommen ge"chilled" aan de rand van de pool.
Er vlogen opvallend veel vliegtuigjes en helicopters rond boven de haven, en er leek wel wat op til in de stad... Toen we naar het zwembad reden over de Harbour Bridge, stonden allebei de bogen van de brug helemaal propvol met mensen en hing er een helicopter vlak voor de top van de brug. Ja, we hadden het al kunnen raden. Oprah... Ze stond helemaal bovenaan de brug, met heel haar gevolg ! En om en rond Mrs Macquarie`s Chair - in de Botanic Gardens, vlakbij het zwembad - stonden nog de overblijfselen van het zwaar beveiligde privefeest dat ze er gisteren gaf, inclusief met vuurwerk (dat we gisteren hoorden). Wat een circus brengt die met zich mee !

Vanmiddag haalden we onze kroost terug op, die waren niet bepaald blij ons te zien....we hadden nog veel langer moeten wegblijven. Altijd een goed teken dat zij ook een superweekend hadden. Gelukkig, toen ze daarnet doodmoe in hun bedjes kropen, hadden ze wat extra moederlijke knuffels nodig.

Uit

We hebben dit weekend de kinderen uitbesteed. Tot hun groot plezier, want ze mochten logeren bij Bart en Sabine. Wij vonden het een goeie moment om wat te citytrippen in onze eigen stad en de dingen te doen die niet erg hoog op een kinderlijstje van favoriete dingen staan. Slenteren over marktjes en langs straatjes, beetje winkelen, lekker eten, mensen kijken.... Eerst naar Paddington Markets - altijd een topper - en dan zigzag door Paddington en Surry Hills. Surry Hills en omgeving zijn echt erg, erg leuke buurten - ik blijf enorm van zo`n stadsleven houden, er valt altijd wel wat te beleven en als je even van de hoofdstraten wegwandelt is het er heel rustig. (Maar de huizen zijn piep-klein, dus niet zo kindergeschikt, en vooral - waar blijf je met al je kampeerspullen ?) Uiteindelijk zijn we bij een Thai op een terras beland voor lekker eten en een prima zicht op hoe kortgerokt Sydney uitgaat op veel te hoge hakken ;-)
Gezellig !

Ze is er, ze is er....

Enkel wie de laatste weken in een kast of onder een steen heeft gewoond, weet het nog niet : Oprah Winfrey is in het land ! De Amerikaanse talkshow-queen is aan haar laatste tv-seizoen bezig en heeft voor de gelegendheid 300 Amerikanen (meestal van het vrouwelijke en redelijk hysterische soort) overgevlogen naar Oz. Eerst wat toeren in dit land en volgende week verandert het Opera House in het Oprah House en worden enkele van haar shows op de forecourt opgenomen. Het hele gebeuren haalt hier al dagen de voorpagina`s en wordt breeeeeeed uitgesmeerd op tv. Geld noch moeite wordt gespaard om er een gigantisch mediasucces van te maken. Ook Australisch tax-geld wordt er met bakken tegenaan gesmeten met gemor tot gevolg (uiteraard).
De vlaggen hangen al uit, een gigantisch podium is in aanbouw, en deze week stond in de krant dat er zelfs een reuze-O aan de Harbour Bridge ging hangen....
Jurgen en ik gaan dit weekend city-trippen in Sydney. Ik zal eens zien of we nog wat bewijs vinden van de Oprah-mania !

Hij kwam, hij kwam.....

Die lieve goede Sint. Door de schouw, want die stond vanmorgen open en er waren voetstappen in de as. De borrel was op en er hing rode lippenstift aan het portoglas. Maar veel meer bewijzen van zijn komst lag natuurlijk uitgestrooid rond de haard. Snorkels, flippers, boeken, snoeperij en nog van dat. Rosemarie en Jan-Willem wisten niet waar eerst te kijken....De overzeese helpers van de Sint worden bedankt !
Mijn eigen gebeden werden ook aanhoord want ik vond speculaaskruiden in mijn schoen ! Mmmm, de gedachte alleen al doet me watertanden. Jan-Willem zal misschien even moeten passen voor die versgebakken speculaas. Toen hij vanmorgen enthousiast in een chocolade mannetje beet, draaide hij zijn losse voortand er zo goed als uit. Helemaal schots en scheef, kon zo niet blijven zitten, maar kheb er nog een ferme draai aan mogen geven om hem er helemaal uit te krijgen. Jan-Willem`s schietkraam is officieel geopend. En zo mag na de Sint nu de tandenfee nu ten tonele verschijnen... (de tandenfee die sinds vorige week trouwens mannelijk blijkt te zijn - waar een smartboard, zeg maar groot tv-scherm op school - al niet goed voor is).

Jaarlijks bezoek

Weerom met dank aan Alcatel brachten we gisteren ons jaarlijks bezoek aan het Luna Park. Jurgen en de kinderen vinden het steeds leuker worden en hebben zich een hele dag laten zwieren, zwaaien en dooreen schudden. Ik heb genoeg aan hun lachende gezichtjes (en de carroussel en de botsauto`s). Het weer was dit jaar niet zo zomers - het heeft deze week alweer elke dag geregend. Maar daardoor was het wel lekker rustig in het park en hebben we heeeeel veeeeel rides gedaan en opnieuw en opnieuw en opnieuw....
Uiteraard ook een jaarlijk staatsieportret van Jurgen en mezelf. En een opgeblazen Rosemarie.






Zie je me staan toekijken ? ;-)

Terug van niet weggeweest - de strijd

Daarnet viel mijn frank (of euro, of dollar) dat ik deze week nog niets op de blog gezet heb. Je zou kunnen denken dat ik de hele week druk ben geweest met kerstshoppen en niet veel aan de computer heb gezeten. Maar niet is minder waar. In het kader van mijn Graphic Design cursus heb ik zowat heel de week dag en nacht aan de computer gezeten. Verwikkeld in een hevige strijd met GIMP - de gratis software versie van Photoshop. Ik ben in mijn cursus bij het hoofdstuk fotografie beland en moest eerst een fotoshoot doen en daarna en advertentie ontwikkelen. In GIMP dus. Maar geduld is nooit mijn sterkste kan geweest en mijn brein werkt niet zoals dat van die software-programmeurs en dan is het heel moeilijk te achterhalen hoe je verkrijgt wat je wil. Het heeft me bloed, zweet en tranen gekost en zelfs dan lukte het nog niet. Mijn arme huisgenoten kregen het zwaar te verduren. Totdat ik mijn geheime wapen heb ingezet. Jurgen, de man die alles kan - en die vooral het hoognodige geduld heeft, kreeg het wel voor mekaar ! Met een beetje geluk kan ik later vanavond mijn hele assignment doorsturen. Dat zal een hele opluchting zijn. En morgen is het ook weer weekend en dan gebeuren er ook weer blog-waardige dingen. Tot later.