Op de grens tussen de savanne en het regenwoud van Queensland ligt een gebied met wel 164 vulkanen. Nu allemaal uitgedoofd en volgegroeid. Maar een paar honderd duizend jaar geleden moet dat hier een vurig, heet spektakel geweest zijn. Undara vulkaan was eens van de vulkanen. Niet de typische kegelvorm (die vooral stof en as en stenen spuwen), maar een veel platter soort. Niet zo impressionant lijkt, tot blijkt dat deze vulkaan erg strategisch op zo wat het hoogste puntje van de regio ligt. En toen Undara 190.000 lava begon te spuwen was er geen houden aan, 50 jaar lang bleef er non-stop lava uitstromen. De lava heeft gigantische ondergrondse tunnels geboord : de bovenste laag van de lavastroom koelde af, werd basalt. De lavastroom boorde zich daardoor alsmaar dieper en verder een tunnel in de grond. Blijkbaar zijn zo’n lava tubes een redelijk veelvoorkomend fenomeen (in Italie en Spanje hebben ze dat ook), meestal zijn de tubes echter maar heel klein en kort. In Undara stroomde de lava lang genoeg om er metershoge tunnels van de maken. In totaal zou er wel 160km tunnel geweest zijn. Het grootste deel is intussen wel ingestort, maar hier en daar kan je er toch nog in. Wij gingen een kijkje nemen en waren weer onder de indruk. Wat een bijzondere dingen vind je toch in dit land !
Nadien maakten we nog een wandeling naar een de krater van een andere vulkaan. Van aan de krater rand hadden we een mooi zicht op de omgeving en zagen inderdaad dat het hier “vulkaan-galore” was.
In de namiddag reden we nog een uurtje verder. Het landschap veranderde compleet. We zitten nu in het regenwoud. En hoog. In Ravenshoe – het hoogste dorpje van Queensland - duiken we het visitor centre binnen voor een verse lading boekjes en info. Veel nationale parken en wandelingen zijn nog niet bekomen van cycloon Yasi die hier in februari door raasde. We zijn eens benieuwd hoe het nog meer aan de kust zal zijn.
We rijden naar de Millstream Falls, de breedste van Australie, die over lavarotsen loopt. Mooi. Het regenwoud, het “lush” groen, de vogeltjes, de zachte temperaturen (24 graden)... ik vind het de max.
Kamperen doen we aan de rand van een meer in de Misty Mountains. We staan er helemaal alleen – ongelofelijk toch – maken snel een vuurtje en zetten onze mutsen op (dat was lang geleden !)
In Undara zaten we gisterenavond rond het kampvuur met een sterrenliefhebber. Die heeft Jurgen een cool programmake aan de hand gedaan (stellarium, voor de geinteresseerden, gratis te downloaden). Dus zitten de jongens vanavond met de computer en kompas op de schoot “planetarium” te spelen en nu weten ze zelfs waar ze naar kijken. De meisjes lezen boekjes en kijken foldertjes en plannen zo de volgende dagen. Het zal weer kiezen worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten