Gisterenavond dronk ik 1 glas wijn bij mijn eten. Dat was ook al weer een paar maanden geleden, en ik zal het geweten hebben... Van het filmpje dat Jurgen opzette heb ik welgeteld 12 minuten bewust meegemaakt. Man, man, man, gaat dat ooit nog goedkomen ? Anyway, ik heb er lekker lang door geslapen.
Deze ochtend wilden we terug naar de boardwalk waar we gisteren de cassowary zagen. We hoopten hem beter te kunnen zien, maar het beest was er niet. Dan maar op naar Cape Tribulation zelf, lekker uitwaaien op het strand. Aan de Cape zelf zagen we nog een schildpad zijn kopje bovensteken. Voila, we hadden meteen weer een “major event” van de dag.
Op de terugweg raapte Jan-Willem nog 4 kokosnoten op. Hoog tijd om eens te kijken of ze nu ook nog eetbaar zijn. Het kost wat moeite, maar de beloning is dik in orde : verse, lekkere kokosnoot. Net wat we nodig hadden na de wandeling.
Dan de auto in voor een ritje, nog wat naar het noorden, over de Bloomsfield Track. Zogezegd een 4WD track, maar da’s meer om de huurauto’s tegen te houden. Aan een mooi strand met mangrove-bomen lunchen we. In een overgebleven plasje op het strand zwemmen nog wat visjes rond, wachtend op het volgende hoogtij. Met vereende krachten en zonder vislijn vangen Jurgen en de kinderen een visje – en gooien het weer terug natuurlijk.
We rijden verder tot aan Shipton’s Flat, waar volgens het boekje boomkangoeroes zitten. Maar deze dieren hebben blijkbaar beslist zich voor ons echt verborgen te houden. Spijtig, maar langs de andere kant, zo hebben we nog een reden meer om nog eens terug te komen.
Aan de camping gaan we nog wat aan het touw slingeren, prutsen met kokosnoten en prutsen aan de blog, iedereen zijn bezigheid...
2 opmerkingen:
Mooi!! Nu zie ik ook eens hoe het eruit ziet zonder floodings en wat een verschil een blauwe lucht maakt tegenover de grijze wolken die wij meegemaakt hebben :-)
in costa rica kan je die ook zo oprapen op het strand. Ik heb er zonder moderne tools 2 kunnen openmaken met mijn blote handen en een steen meer niet. dat was een serieuze uitdaging maar de smaak vergeten we nooit meer.
Een reactie posten