In de grote pool van de Edith Falls hadden we gisteren al gezwommen, vanmorgen wilden we naar de "upper pools". Een korte wandeling zo vroeg in de ochtend, hehe, het doet goed. De kids duiken meteen in het water. Ik heb wat meer aanmoediging nodig, maar eens er in, is het lekker spetteren. De Edith Falls donderen in verschillende stappen naar beneden en dat is mooi om zien. We zijn verfrist en kunnen er weer even tegen en gaan richting Litchfield National Park rijden.
Terug aan de parking hebben we bijna een boete omdat we op een busparking staan (omdat de trailer-parking volstond met mobilhomes). Blijkbaar staan de rangers hier onder hoogspanning, het is hoogseizoen, schoolvakantie en pokke-druk. Dat merken we ook wanneer we enkele uren later in Litchfield aankomen. Alle campsites staan er vol en de rangers daar zijn ook niet van de vrolijkste en de vriendelijksten. We besluiten dan maar om het nationaal park "even" snel te doorkruisen.... we kijken vanuit de verte wat naar de magnetische termietenheuvels - die erg plat zijn en een perfecte noord-zuidorientatie hebben - en stoppen bij de Wangi Falls. Ook daar is nog krokodillengevaar en zwemmen mag niet. Het blijft dus bij kijken. Overal in het park is er veel volk en ik begin me zorgen te maken over onze kampeerplekjes voor de volgende dagen. De sat-phone mag zich eindelijk nog eens nuttig maken en we vinden gelukkig nog een kampeerplekje, op een camping, 90km verderop in Berry Springs.
Tegen de avond komen we daar aan en dat blijkt een schot in de roos. Verschrikkelijk vriendelijke mensen, een plekje onder de palmbomen, en ... een bende zoetwaterkrokodillen die de kinderen morgen mogen eten geven !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten