Het was een warme nacht, die tot gevolg had dat Jan-Willem in zijn slaap uit zijn slaapzak was gekropen en zowat bovenop Rosemarie lag – in een diepe slaap. Ons prinseske (op de erwt) kon daar natuurlijk niet met om, en heel de tent (en omstreken) zal het geweten hebben ;-)
Anyway, wij waren vroeg wakker, en voor 8 uur waren we al opgebroken en op pad. De weg naar het Purnululu Nationaal Park (of de Bungle Bungles) ligt er redelijk hobbelig bij, maar het waren vooral de 36 water crossings die het boeiend maakten. Tegen 10u waren we op de camping, en even later aan het begin van de wandeling.
De Bungle Bungles zijn vooral bekend om de rotsen die er als bijenkorven uitzien, de “domes” met hun zwarte en roodbruine strepen. Zandsteen (de rode lagen), sedimenten van oude rivieren, met een laagje cyanobacterien erover (de zwarte lagen), en dan wind, water en aardplaten die verschuiven. In tegenstelling met de landschappen die we meer westelijk tegenkwamen, is het hier allemaal nog relatief recent, slechts 360 miljoen jaar oud.
We wandelen tussen de bijenkorven, naar de Cathedral Gorge – een gorge met een grote hal op het einde. Daar is het lekker fris en we blijven er dus even hangen. Het is helemaal bewolkt vandaag en daardoor drukkend warm. We wandelen nog naar de Piccaninny Gorge en de lookout over nog meer gelaagde en mooi gevormde rosten. Deze Bungle Bungles stonden zowat bovenaan mijn verlanglijstje hier in Australie, en ze komen hun verwachtingen helemaal na.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten