donderdag 14 juli 2011
Dag 88 : Mamukala en Ubirr
Bij het vervangen van de bearings merkte Jurgen dat ook de banden van de kar hun beste tijd gehad hadden. Gelukkig zaten we niet ver van het enige dorp in Kakadu en konden we daar meteen terecht. Eerst maakten we nog een wandeling langs nog maar eens een billabong. De deze kwam zelfs met een birdhide, een van de favoriete plekjes van de kinderen. Hier zagen we geen krokodillen, wat natuurlijk niet betekent dat er geen waren, maar wel weer veel vogels. De jacana's die met hun over-sized poten over de lotusbladeren kunnen lopen, vonden we het leukst. Daarna wandelden we nog een stukje langs de billabong en door het bos, maar waren nadien toch erg blij met de de airco in de auto. We horen dat het in Belgie op dit moment niet bepaald een topzomer is.... Ik wil gerust wat van de warmte van hier opsturen, alles boven de 28 graden mag je hebben, en wees gerust, dat is al heel wat.
Via het Visitor Centre en de autobandencentrale rijden we naar de camping, weerom met zwembad. Heerlijk verkoelen...
Tegen de late namiddag rijden we naar Ubirr, een van de hoogtepunten van Kakadu. Er zijn verschillende rotswanden met aboriginal rotstekeningen. Veel verschillende soorten tekeningen en onderwerpen. Recente en minder recente, soms allemaal kriskras over elkaar, zodat je echt goed en lang moet kijken om er iets in te zien. Bij een paar van de rotswanden luisteren we naar een praatje van de ranger. En dat maakt de tekeningen echt interessant. Want de tekeningen zijn op zich wel ok, sommige mooi, andere niet, maar de verhalen en de betekenissen lichten een tipje van de sluier over hoe de aboriginal wereld in elkaar zit, en dat is boeiend.
Het allermooist in Ubirr vond ik het uitzicht over de floodplains, waar je een eindeloos zicht hebt tot in Arnhemland. We waren er tegen dat de zon onderging en genoten weer (met een paar honderd andere mensen).
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Dat is 'em, de jesus-bird! Geweldig niet. Over wetlands gesproken, 't is hier bijna van 't zelfde...alleen een pak frisser. Soms zou men durven denken dat de wereld écht wel op zijn kop staat: in juli de herfst in België en de zomer in Australië. My brains are getting soaked...
Greetz, Ann & co
Een reactie posten