We zijn vandaag 3 maanden "on the road". Dat vieren we met een heerlijk middagje aan de Gunlom waterval in het zuiden van Kakadu National Park. De waterval op zich is niet zo verschrikkelijk bijzonder. In het natte seizoen dondert het water er ongetwijfeld naar beneden, nu is het niet meer zo indrukwekkend. Wel indrukwekkend met een grote I is het zicht van de top. Het is even klimmen, maar....waaaw. Het leek wel of we aan de rand van de wereld stonden. Het water is bovendien lekker verfrissend - zonder quasi-hartaanvallen te veroorzaken - en voor de verandering moeten we eens geen schrik hebben van de krokodillen. We plonsen dat het een lieve lust is. We "chillen" wat op de rotsen. En wanneer we tegen het einde van de middag helemaal alleen zijn, leer ik van Jurgen en de kinderen eindelijk hoe ik moet duiken. Best wel schaamtelijk om het te moeten toegeven dat ik dat niet kon. Maar - onder het motto, beter laat dan nooit, ben ik dus op de gezegende leeftijd van 37 eindelijk "head first" het water ingedoken ! Danku Gunlom !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten