Even een intermezzo...
Om de link naar alle foto`s van de vakantie mee te geven.... De volgende dagen vertel ik over de rest van de vakantie en zal ik nog wat foto`s toevoegen.
En verder ook omdat het natuurlijk ook nog gewoon vakantie is. Voor de kids dan toch. (Jurgen is vandaag terug aan het werk gegaan.) Zij hebben nog 3 weken. We hebben nog een hele reeks uitstapjes en afspraakjes gepland, maar doen het toch vooral op `t gemak, met lange pijama-ochtenden.
Gisteren gaf ik hen de kookboeken en daaruit hebben ze de weekmenu samengesteld. Met veel dessertjes en lekkernijen uiteraard, want "allez, mama, `t is toch vakantie he". Al dat lekkers moet natuurlijk eerst in huis gehaald worden. En onder druk van zo`n simpele waarheid, vond Jan-Willem het deze keer niet vreselijk erg om mee naar de supermarkt te gaan. Ik profiteerde van hun goeie "winkel-bui" om ze nog even mee te tronen naar de solden. En wat een plezier hebben we gehad. Vanalles passen en uitzoeken en dan commentaar geven. Vooral op mij natuurlijk, als ik er dingen uithaalde die "echt niet bij me pasten", "veel te seutig waren", of "voor vrouwen die pas verliefd waren" (?) (iets nogal bloots). Gelukkig waren er ook enkele dingen die wel hun goedkeuring kregen. Opvallend daarbij is dat ze allebei mijn rode genetische afwijking hebben. Alles wat rood is, is goed. Wat niet rood is, tja, ..... Zo stond Jan-Willem zijn zus een rood kleedje aan te praten en hij vond het echt zo`n zonde dat het eigenlijk niet groot genoeg was. Enfin, we hadden een enorm gezellig middagje. Buiten regende het nog maar eens voor de verandering. Dat winkelen kwam dus nog goed uit ook.
Thuisgekomen kreeg Rosemarie plots een bijzonder jeukend hoofd. Bij nadere inspectie bleek haar hoofd onder de bulten / bultjes te zitten met kleine zwarte puntjes er in. Teken ? ! Zoveel ? dat kan niet goed zijn.... Naar het hospitaal gebeld voor advies en dan naar de apotheker. Daar bleek dat het waarschijnlijk geen teken maar een of andere mijten zijn die waarschijnlijk ergens uit een boom zijn komen vallen op ons meisje. Volgens tinternet kunnen ze tot 2 weken toe vreselijk blijven jeuken.... Vanavond nog hebben we er de nodige zalfjes en shampoo opgesmeerd. Hopelijk doet dat zijn werk en heeft ze er niet al te veel last van. Volgens de apotheker ligt het aan dat vreselijke vochtige weer. Hier wel geen overstromingen zoals in Queensland, maar wel erg vochtig met ferme stortbuien tussendoor. Enkel insecten en klein kruipend gespuis houden daarvan en kweken tegen de sterren op.
Gelukkig komen morgen en overmorgen vriendjes spelen, dus ze heeft voldoende afleiding.
maandag 10 januari 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
oei niet leuk voor RM, hopelijk alles opgelost...
Een reactie posten