Ballarat is zo`n mooie stad geworden omdat er zo`n 150 jaar geleden veel goud is gevonden. Dat lokte duizenden gelukzoekers naar de regio - die niet allemaal veel geluk hadden - maar er wel een bloeiende stad van maakten. Hoe het er toen aan toeging, is nagebouwd in Souvereign Hill, zeg maar het Bokrijk van Ballarat. Je ziet er hoe de gold diggers in piepkleine, oncomfortabele tentjes woonden, hoe ze op zoek gingen naar goud. En je vindt er ook een hele straat met alle winkels van toen. We zien hoe goud wordt gesmolten en gegoten - best spectaculair - hoe koetswielen werden gemaakt, ... We gaan er zelfs naar school en het theater. Het zit echt goed in mekaar daar. Maar Rosemarie en Jan-Willem willen vooral zelf gaan goudzoeken. We krijgen even een demonstratie en gaan dan zelf aan de slag met een goud pan. Het vraagt veel geduld, een sterke rug en... juiste verwachtingen. Vroeger zal er af en toe wel eens een gelukzak zijn geweest die best een grote "nugget" vond, maar nu zijn het goudschilfers waar je naar moet zoeken. Goud is 9 keer zwaarder dan het quartz en valt bij het schudden en draaien van je pan dus altijd naar onder. Door langzaam en voorzichtig alle zwaardere materie met water te verwijderen, hou je op het einde en klein beetje zand over. En daar zitten met een beetje geluk een paar goudschilfers tussen, die je met veel moeite en gepruts kan opschrapen met je nagel en in een zakje steekt. Gelukkig hebben Rosemarie en Jan-Willem nog kinderhanden die snel gevuld zijn, en hebben zij nog geen groot besef van geld en de waarde van goud. Zij vinden het fantastisch, en staan te juichen bij elke schilfer. Ze graven diep met de schoppen in de rivier omdat daar volgens hen het meest te vinden is, en moeder moet dan het fijne werk doen. Goldrush-fever, we kunnen ons er iets bij voorstellen. We blijven zoeken tot sluitingstijd, en gaan dan naar de camping voor een verfrissend plonske in het zwembad.
Ons goud
Het is de laatste avond van onze vakantie. Morgen vertrekken we naar huis. Het is een lange rit, dus we willen vroeg vertrekken en laden dus al zo veel mogelijk in.
Ondertussen is het een paar dagen later en zijn we terug thuis. We vertrokken dus op zaterdag en met de hulp van wat verhaaltjes op CD en flinke kinderen en chauffeurs schoot het aardig op. Dus hebben we er een hele lange rit van gemaakt en in 1 dag naar huis gereden. Zo hadden we nog een dagje om de boel wat uit te kuisen en de sprinkhaanoverschotten van de auto te schrobben.
We vonden het een hele goeie vakantie, ideale mix van vanalles en nog wat, weer prachtige dingen gezien, goei weer. We hebben de aangename effecten ondervonden van de verschillende "home improvements" die vooral Jurgen aan onze kampeeruitrusting heeft gedaan, ... we zijn blij.
1 opmerking:
blijkbaar hebben jullie meer geluk gehad met dat goudzoeken dan wij indertijd in alaska, ik dacht steeds dat ik goudschilvers gevonden had maar het bleek steeds iets anders te zijn. Ik zal dan bij jurgen ten rade moeten gaan om zijn "home improvements" te consulteren voor onze trip deze zomer met de auto, ik ben dat gevlieg eventjes beu, teveel gevlogen in 2010 daarom wil ik eens een auto-uitstap vooral omdat de kids het zo goed gesteld hebben tijdens de autoreis in CR. 't is toch iets anders dan een camper maar 't is super goed verlopen, behalve kaarten in de auto dat mogen ze niet meer, iedere keer gingen ze mekaars haren uitrukken bij het spelen van pijkezot verjagen
Een reactie posten