Autoloos, heet, en terug naar school

In a nutshell, dat is hoe onze week er uit ziet.
De auto is ondertussen wel al in Sydney geraakt, maar wordt nu nog bekeken door de verzekeringsmaatschappij en dan hopelijk ook gefixt. Zo zonder auto leven valt wel mee, op wandelafstand vind je hier al wat je nodig hebt, ook het station. Maar ik ben er wel mijn ontsnappingsvoertuig mee kwijtgespeeld. Om te ontsnappen aan de hitte dan. We krijgen hier deze week immers de langste hittegolf over ons dak die Sydney ooit gezien heeft, meer dan 6 dagen van temperaturen die constant boven de 30 zitten. En dat is dan voor Sydney stad, vlakbij de zee dus. Hier wat meer naar het westen gaat dat vlotjes tegen en over de 40 ! Daarbovenop nog een bries die uit de totaal foute richting komt - het noorden - en dan is het zweten, puffen en zuchten compleet. Gelukkig hebben we het zwembad in de tuin gezet, dat brengt verkoeling, al vrees ik dat het water tegen het einde van de week te warm gaat zijn.
Enfin, echt zagen durf ik niet, sinds gisterenmorgen zijn 2 schilders gearriveerd die de buitenkant van het huis gaan aanpakken. Ze zijn al de hele tijd in de weer met het huis proper en plantvrij te maken, spinnenwebben weg, etc. Man, man, man, da`s afzien bij dit weer.

Gisteren is school weer begonnen. Buiten bij het moeten aandoen van sokken en zwarte schoenen ging dat verbazend vlotjes en welgemutst. Altijd spannend natuurlijk want bij welke juf zullen ze zitten en met welke vriendjes ....
Rosemarie had geluk. Emelie zit in haar klas, en de leukste jongens van haar vorige klas ook. Voor haar al meer dan genoeg om blij te zijn. Haar juf, da`s een ander paar mouwen. Heel erg streng, verschrikkelijk strikt en erg veeleisend wat orde en gedrag betreft. Een juf van den ouwe stempel dus, zo een die de rebel in mij naar boven brengt. Maar Rosemarie is gelukkig de dochter van haar vader en kan dat wel aan... (ze zal thuis dan wel de rebel spelen., denk ik dan). Bovendien gaat ze heel de eerste term over de dieren en planten van Australie leren. Ideaal voor ons meisje.
Jan-Willem`s juf kennen we nog niet. Ze is "young and skinny dus ze is zeker nog een miss, en geen mrs zoals jij, mama" (ah nee, want dan ben je niet meer "young and skinny") ;-) Hij zit bij een paar van zijn vriendjes, is blij dat hij niet meer de kleinste is op school en draagt nu met plezier zelf zijn boekentas op weg naar school. Goed gestart, lijkt me.