Vandaag verlaten we de kust. Het is donderdag, op maandag moet Jurgen terug gaan werken en we hebben nog wel 2 dagen nodig om thuis te geraken. Het einde van de vakantie is dus in zicht. We rijden vandaag naar Ballarat waar we morgen rijk gaan worden. We gaan de brokken goud er gewoon voor het rapen hebben. Volgens Jan-Willem dan toch... We zullen nog zien hoe dat afloopt, wanneer hij er achter komt dat we in Souvereign Hill inderdaad kunnen goudzoeken, maar dat dat veel geduld en volharding vereist en dat de kans groot is dat dat niet meer dan wat schilfers oplevert.
We verlaten Portland met een stel nieuwe banden op de auto. Na veel research had Jurgen het perfecte stel gevonden alsook een banden-man die die kon leveren, in Portland nog wel. De jongens in hun nopjes natuurlijk. De meisjes ook, want die gingen ondertussen een koffietje drinken.
De weg naar Ballarat was weer een paintball-circuit, met locusts in plaats van verfkogels, maar die hebben een even spetterend effect. Omdat het eindelijk lekker warm was, reden we met de ramen open, maar zo vloog er af en toe wel een lading locustpuree naar binnen, vooral dan op de passagier van voor (ik dus), YAK !
In Ballarat was het een lekkere 32 graden, dat vraagt om een camping met zwembad. Voor het eten nog effe een plonske. Na het eten wil ik nog even de stad inlopen. Ballarat is een oud stadje, met veel mooie, oude gebouwen, van in de tijd dat hier massa`s goud werd gevonden. Op weg daar naar toe kwamen we in het Australische wielerkampioenschap terecht. Vandaag de dag van het criterium, 40 rondjes, samen goed voor 44km. Ze waren er pas aan begonnen, maar we zijn blijven kijken. Robbie McEwen deed ook mee zo bleek, en da`s een halve Belg, we hadden meteen onze favoriet gevonden. Hij heeft uiteindelijk niet gewonnen, maar na de aankomst zagen we hem op zijn fiets zitten. Wij daar naartoe natuurlijk voor een handtekening ("For Peter") en een foto met de kindjes. We spraken hem in `t Nederlands aan en daar keek hij even van op... en antwoordde dan in schoon Vlaams terug.
Zo zie je maar, er gebeurt hier altijd wel wat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten