Na onze avonturen in Mutawintji Park werd het stilaan tijd om aan de terugweg te beginnen denken, ene met een omweg dan toch. We trokken richting White Cliffs, een opaalstadje. De weg er naar toe was nogmaals erg stoffig, maar met momenten ook modderig. Blijkbaar had het er niet zo heel lang geleden geregend en dan wordt dat rode stof een plakkerige, slijkerige kleiboel. Bij regen worden de wegen gesloten, want dan is het zelfs met grote zware jeeps onmogelijk op de wegen te rijden. Jurgen en Jan-Willem vonden dat crossen en vuil worden super, Rosemarie en ik ook. Opeens zagen we op de weg ook iets liggen, dat nog het meest op een dikke drol lijkt. Maar dit exemplaar liep rond op korte pootjes, het was dan ook een Shingleback hagedis. Uiteraard gestopt voor wat fotootjes, bijzonder dier.
In White Cliffs hebben we onze intrek genomen in het White Cliffs Underground Motel. Een hele reeks dug-outs van de opaalmijnen zijn met elkaar verbonden en ingericht als hotel. Je slaapt er een 5 meter onder de grond. Zomer en winter is het er een aangename (beetje frisse) 22 graden en `s morgens werden we eens een keer niet wakker gekrijst door de kaketoes. Jan-Willem en Rosemarie wilden er absoluut zwemmen, maar het bleek het koudste zwembad van Australie te zijn (`s nachts koelt het echt heel erg af), dus dat werd het kortste plonske ooit.Dan zijn we maar naar de opaalmijnen gaan kijken en vooral gaan oppassen dat we niet in de open putten vielen, want die schachten liggen daar gewoon open en bloot. Veel mijnactiviteit is er niet meer, de opaalprijzen zijn ineengestort, en veel miners zijn weggetrokken.
Naar aanleiding van het Internationale Jaar van de Astronomie konden we `s avonds met een aantal locals en een sterrenkenner naar de Starry Starry Night. Op een heuvel even buiten White Cliffs, weg van de drie lichtvervuilende lantaarnpalen ;-), hadden we een prachtig zicht op onze melkweg, een paar andere galaxies, een zwart gat, ... Je ziet hier zoveel meer sterren en het zijn ook andere sterren dan aan het noordelijk halfrond. Eindelijk heb ik ook de Southern Cross gezien en weet ik nu hoe ik ze terug moet vinden. Mooie, mooie avond en mooie nacht.
2 opmerkingen:
Wauw! Dat jullie die hagedis gezien hadden. Lijkt inderdaad op een drol, een niet zo blije drol blijkbaar.
Dat hotel ziet er heel speciaal uit.
Misschien iets voor onze volgende trip.
De outback is weeral een paar fans rijker. Dan te bedenken dat de meeste Aussies er nog nooit geweest zijn.
groetjes, inn
Geen gravende eskimo gezien? In Coober Pedy hadden ze er eentje. Hoe ver kan een mens reizen en zijn roots achterlaten op zoek naar avontuur...?
Vettige hagedis hebben we destijds ook gezien. Ik blijf het een vies ding vinden. De thorny devil nog niet tegengekomen?
Stofvreetverhaal lijkt op de off-road in de Zuid-Afrikaanse parken...en in en camper gaat er nog véél meer aan het schudden en beven. Prachtig tripje hebben jullie gemaakt !
Zonnige lentegroeten,
Ann, Cédric, Oriana en Ari
Een reactie posten