Flying Doctors & Silverton

Na onze prachtige bushcamping in Kinchega zijn we opnieuw naar Broken Hill getrokken, en hebben we 2 nachten op een commerciele camping gestaan, veel kleinere plekjes, geen vuurtjes stoken, maar wel een douche....Tja, je kan niet alles hebben he.
In Broken Hill ligt ook een van de belangrijkste basissen van de Royal Flying Doctors en daar zijn we eens een bezoekje gaan brengen. Het is ongelooflijk hoeveel en hoe goed werk die Flying Doctors en Nurses doen in de meest barre omstandigheden en dan is het vooral ongelofelijk dat die voor een heel groot stuk van charity en donations moeten leven. Ergens in het museumpje stond te lezen dat de Flying Doctors zeker een van de meest doorslaggevende factoren zijn geweest voor een succesvolle bewoning van en landbouw in de outback. En daar kan ik heel goed inkomen. Jaarlijks worden in het Broken Hill gebied wel 50.000 patienten behandeld en zijn er 12.000 vluchten. De Flying Doctors kunnen elke gift dus wel gebruiken...Jan-Willem vond in het winkeltje een Flying Doctors knuffelvliegtuigje en nu heeft hij meteen een reserve-vliegtuigje voor wanneer zijn knuffel-Boeing weer eens spoorloos lijkt. Na de Flying Doctors zijn we voor de zonsondergang richting The Living Desert getrokken. Op een heuvel staan daar een serie beeldhouwwerken. Ik vond de beeldhouwwerken niet zo veel soeps, maar - weeral - wat een uitzicht, wat een kleurenpracht met die ondergaande zon, de wolken, de rode rotsen. Mooi mooi mooi.

Op woensdagochtend zijn we eerst wat gaan cruisen in Broken Hill, de sfeer van het mijnstadje gaan opsnuiven en later stond Silverton op het programma, een dorpje nog eens 25km ten westen van Broken Hill.
Op weg er naar toe zijn we ondergedoken in de Day Dream Mine, een oude zilvermijn. Gewapend met een helm - aauu, mijne kop - en op ons hukken, konden we een klein beetje aan den lijve ondervinden hoe vreselijk het geweest moet zijn om daar 130 jaar geleden naar zilver te moeten zoeken. De kinderen vonden het erg leuk, het leek allemaal wel op hun maat gemaakt...
Even voor Silverton zagen we dan ook nog enkele wilde kamelen in de bush liggen. je zal denken "wilde kamelen, in Australie ? dat kan toch niet !" maar jawel hoor, het zijn nakomelingen van de kamelen die naar hier zijn gebracht om vrachten door de bush te brengen, maar nu leven die dieren gewoon in `t wild. En Silverton zelf dan, `t zijn eigenlijk een stuk of 10, 20 huizen die her en der verspreid staan, oude huizen meestal, van toen de mijnbouw nog geld op bracht. In het dorp zijn verschillende films opgenomen, Mad Max bv, en er hangt een bijzonder sfeertje. Het is alsof de tijd er is blijven stilstaan, er liepen 2 ezels wat te lummelen op straat en het Silverton Hotel is zo`n echte outback-kroeg met echte outback-humor. Een bezoek meer dan waard.
Net voorbij Silverton liggen de Mundi Mundi Plains, een immense vlakte van rood zand. Vanop een heuvel biedt dat weeral een prachting uitzicht, weeral genieten.
Bij dat uitzicht namen we (voor even) afscheid van Anne en Filip en de kids, maar niet getreurd. Terug op de camping bleken we nieuwe buren te hebben. Bart en Sabine nog wel, met hun 3 schatjes. Wat dacht je, dat is weeral een hele leuke avond geworden.