Op zondag trokken we eerst naar Fremantle. Zoals ik al zei, ziet dat er een leuk stadje uit. Veel oude gebouwen - nu ja, oud... dat is hier allemaal relatief – die goed onderhouden zijn, klein centrum met veel cafe’s. Op zondagochtend lijkt de standaardbezigheid het verorberen van een reuzegroot ontbijt te zijn. Alle terrassen zitten vol. Er is straattheater aan de gang, daar blijven we altijd graag even naar kijken en zijn dan de Fremantle Markets ingedoken. Behoorlijk wat toeristische brol, maar ook een hele hal vol vers fruit en groenten en andere lekkernijen. We sloegen uiteraard onze botten vol !
Dan op naar Fremantle’s en zelfs Western Australia’s top toeristattractie : Het Fremantle Prison. Ik dacht dat het zo’n oude gevangenis was a la Port Arthur in Tasmania waar de eerste convicts toekwamen. Maar het bleek dat het tot 20 jaar geleden in gebruik was als “maximum security prison”. Wat een vreselijke plek ! Horribel !! Om maar iets te noemen, het rioleringssysteem werkte niet en de gevangenen moesten per 2 een toiletemmer delen, voortdurend, tot in 1991 !!! Kan je je dat vorostellen ? Tijdens de zomer, bij 40 graden en meer ? We hadden een gids die volgens ons zelf nog cipier is geweest, zo een met een snor die hij opkrult. Zijn grapjes waren van het soort dat de bejaarde dames van Tasmanie die ook in de groep zaten ervan gingen giechelen... ;-) In ieder geval, Fremantle Prison, een bezoek meer dan waard, maar we waren ook weer blij om er weg te kunnen gaan.
Dan terug naar de markt voor onze groenten op te pikken. Daar bleek dat er solden aan de gang waren omdat de markt bijna dicht ging. Opnieuw onze botten vol geslagen natuurlijk ! Op de terugweg naar de camping deden we nog een ritje door de stad, dat bleek een heel erg kort ritje te zijn. Fremantle is wel mooi, maar ook heel klein.
Op maandag stond Perth op het programma. We wisten niet goed wat ons overkwam maar op de weg ernaar toe stonden we zowaar in de file ! Ook weer een hele belevenis. Daarna moesten we ook nog eens een een parkeerplaats zoeken.... Plek genoeg, maar niet allemaal voorzien op hoge auto’s met roofracks met schuppen.
We wilden naar het Western Australian Museum. Daar leken ze wel leuke dingen te hebben. Het begon al goed... Hier se, daar se... een tijdelijke tentoonstelling over AC/DC en er stond een wii met gitaar en drumstel in de foyer. Dat moesten Jurgen en Rosemarie natuurlijk eens uitproberen en Jan-Willem ging wel “Thunder” meebrullen ;-)
Dan liepen we heel het museum door, langs beestjes en vlinders en skeletten en dinoasaurussen en stenen en meteorieten enzovoort. Te veel interessantige dingen... Als kers op de taart de AC/DC tentoonstelling waar de muziek loeihard staat. Kan nooit kwaad om de kids de juiste muziekopvoeding te geven he.
Na het museum lopen we even door het winkelcentrum van Perth, maar daar zijn we niet echt van onder de indruk. ’t Is een stad, een nieuwe, een propere, maar echt wild worden we er niet van.
De Botanic Garden in het Kings Park is dan weer wel een pareltje. Prachtig gelegen op de heuvel, uitziend op de stad en de Swan River, met een prachtige collectie Australische flora. We bedenken dat opa hier wel een paar weken zou kunnen doorbrengen...Voor ons wordt het al donker en de realiteit slaat toe, al ons eten is op – buiten die groenten en fruit van gisteren dan – en we moeten echt naar de supermarkt.
Vandaag dan onze laatste dag in Perth. Er is regen voorspeld, maar dat is niet erg. Wij trekken immers naar Scitech, een soort Technopolis. Je kan er heel veel proefjes doen met vanalles en nog wat. Er zijn ook verschillende shows en een cool planetarium. Zo weten we weeral naar wat kijken wanneer het buiten de tent donker wordt.
Het Scitech is zo’n plek waar onze kroost dagen in zou kunnen doorbrengen. Hun vader ook. En dan moet moeder weer de onpopulaire spelen en iedereen aanmanen om te vertrekken. We moeten immers nog weggeraken uit Perth en een geschikt kampeerplekje vinden, ergens onderweg naar The Pinnacles. Eens we goed en wel vertrokken zijn, belandden we weer in een file, da’s 2 keer op 2 dagen !!, en begint het ook nog eens ferm te regenen. Dat wordt tarp-weer. Uiteindelijk vinden we een plekje bij een oud gerestaureerd brugje dat bij mooi weer ongetwijfeld erg idyllisch is. Nu niet zo, we gooien de tarp over de tent, eten snel wat overschotjes en kruipen nu in onze slaapzak, filmpje zien.
Ons citytripje was uiteraard leuk, maar ik ben blij dat we nu weer onderweg zijn, naar de mooie uitgestrekte natuur.
De foto’s zijn wat klein, de internet-verbinding trekt hier op niet veel. Volgens de kinderen staan we “ in de blet”... Hmm, misschien toch nog wat hun nederlands bijschaven de volgende 3 maanden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten