Gisteren gingen we met Sabine, Celine, Julie en Thibaut naar een voorstelling van Pinokkio, gebracht door een gezelschap van erg jonge acteurs. Als je 4 jaar bent, is de wereld duidelijk nog een andere plek met veel meer plaats voor fantasie en magie, of op zijn minst de mogelijkheid ertoe : Jan-Willem stelt voortdurend vragen a la : is die Pinokkio echt van hout, wordt zijn neus echt langer omdat hij liegt, zijn die (2 ruziemakende acteurs) nu echt boos op elkaar, enz....
`s Avonds nog meer feest want de kids mochten bij Celine, Julie en Thibaut blijven logeren - die door Jan-Willem "gepromoveerd" zijn tot familie. Of eigenlijk, hij was er erg van overtuigd dat ze familie zijn - en was zwaar teleurgesteld toen ik hem zei dat ze niet echt familie zijn..... oooh..... Och,"cheer up Jan-Willem", dan kan je er wel mee trouwen ;-))
Voor ons ook feest : Jurgen en ik zijn een avondje op stap gegaan in de stad. Met de trein naar Milson`s Point genomen, op zoek naar een geschikt plekje voor het oudejaarsavond-vuurwerk. Prachtig plekje gevonden trouwens, nu alleen bedenken vanaf hoe laat we ons daar moeten gaan "parkeren". Nadien over, over, overheerlijk gegeten in een Tapas-restaurant - voor de Sydneysiders : Catalonia in Kirribilli. In een soort van degustatie-menu kregen we een stuk of 8 hapjes (van serranoham met rabarber, courgettebloemen met geitenkaas en honing tot porkbelly met appel...) en een stukje chocoladetaart met zeezout/amandelijs als kers op de taart. Mannekes, was me dat genieten....
Vandaag kwam Rosemarie`s vriendin Jessica dan een dagje op bezoek. Vanmorgen trokken we naar het Kuringai-Chase National Park voor een Possum Magic ochtend. De kids hebben een eigen mini-possumbox in mekaar geknutseld en tekst en uitleg gekregen over hoe ze (best met papa) een echte possumbox moeten maken, en waar die best te hangen. Al wandelend door de bush kwamen we nog een paar wallabies, wat brush turkeys en een goanna tegen.
Vanavond zaten we aan tafel met Marie en Lola, morgen trekken we een dagje naar `t strand, op zaterdag gaan we naar een theatervoorstelling in de Sydney Opera House, ik heb last van acute blindheid voor 3 meter hoge berg strijk en 50cm hoog gras ....
Heb ik al eens gezegd wat voor een gelukzak ik me voel ?
2 opmerkingen:
tof dat je al een mooi plekje gevonden hebt voor het nieuwjaarsvuurwerk, prima. Zorg dat het gras hoog genoeg staat tegen dat ik er ben, ik ben verslaafd aan gras afrijden en het is zeker een droom om eens australisch gras te mogen afrijden. doei
turkey nu in diepvries ;-)?
Hier eerste vriesnacht achter de rug, maar vandaag wel een mooie blauwe hemel vandaag.
Geluk zit hem in de kleine dingen, hé?
Groetjes,
Ann & co
Een reactie posten