Het lijkt wel of we op wintervakantie zijn... Vanochtend werden we wakker van het vederlicht getik van sneeuwvlokjes op onze camper (zoals ik al zei, het was onnoemelijk stil op ons plekje aan het meer, de enige levende zielen in kilometers omtrek waren konijntjes).
Maar de zon kwam al op van achter de bergen. Bedden opgebroken en richting eerstvolgende stadje voor melk en brood voor het ontbijt.
Toen ik in het plaatselijke cafe mijn latte bestelde, zag ik een postkaart van de Clay Cliffs een beetje verderop. Wat een gelukkige vondst, want die kliffen zijn prachtig. Ontstaan door watererosie en je kan er helemaal tussenwandelen. Je waant je in een of andere canyon.
Dan verder op weg naar Queenstown, via de Lindis Pass. In de verte zagen we steeds de grote besneeuwde toppen, terwijl wij door de vallei reden, die nu weer eens heel groen - dus vol schapen - was, dan weer eens veel dorder - dus ook weer schapen, maar veel minder.
Queenstown is de action-kick-adrenaline-hoofdstad van de wereld en `t is hier dat bungy-jumpen is uitgevonden. Geen fan van dat elastiekhangen, maar op de weg reden we langs de plek waar voor het allerallereerst gesprongen werd. Even ramptoeristen dus. Deze jump is niet zo hoog, "maar" 43m, maar kmoet eerlijk zeggen dat ik er de fun niet van inzie...
Geef mij maar de "luge" bovenaan de Gondola. Met een skiliftje rezen we tot hoog op de berg, hoog boven Queenstown, dus met een adembenemd zicht op het meer. Nog een beetje hoger met een stoeltjesliftje en dan met een sleetje op wieltjes naar beneden. Eerst nog even voorzichtig, maar dan sjeezen door de bochten en lachen voor de fotofinish. Rosemarie was net groot genoeg om het alleen te doen, en dat liet ze zich geen 2 keer zeggen.
Daarboven nog wat staan kijken naar de parapenters, de parasailers etc, zoals gezegd, de action hoofdstad van de wereld.
Queestown lijkt ook een erg gezellig stadje, prachtig gelegen, maar ook mooi gebouwd, helemaal gericht op outdoor sporten en skien. Maar ook druk en commercieel. `t Is te zeggen : in een straal van 10 km geen mogelijkheid om vrij te kamperen (de vallei is ook nogal smal). Dus staan we nu middenin de camper-gallore op een commerciele camping. Dat heeft natuurlijk ook zijn voordelen : fris en proper gewassen liggen we nu met opgeladen batterijen in onze slaapzak en zo meteen begint deel 2 van " Van Vlees en Bloed" !
De foto`s van dag 2 staan hier...
1 opmerking:
Fantastische cliffenwandeling ! Dat zal een pret geweest zijn voor Jan-Willem en Rosemarie als ze na de skilift in het sleetje op wielen naar beneden konden suizen.
Een reactie posten