Milford Sound

Vanochtend werden we wakker onder een dik pak grijze wolken. Het regent hier 200 dagen per jaar, dus dat was wel te verwachten, maar ik had stiekem toch gehoopt op nog meer mooi weer voor onze tocht naar en op Milford Sound. Opgekraamd en vertrokken zodat we voor de ladingen bussen daar zouden zijn.



Milford Sound is het meest bekende "sound" of fiord hier op het zuideiland. Het wordt wel eens het achtste wereldwonder genoemd en het trekt dus massa`s kijklustigen aan.
De weg er naar toe is weerom prachtig, bezaaid met "waaaauuuw"-uitzichten. Eerst is de vallei breed, dan komen de gigantische en enorm steile rotswanden alsmaar dichter bij je te staan. Het is nog vroeg in de lente dus de toppen zijn nog helemaal wit. Omdat de rotswanden zo steil zijn, zijn er in de winter vaak enorme lawines. Dat risico is nu "low", maar langs de weg zie je overal nog lawines - en hun puin - liggen en kilometerslang is zelfs gewoon stoppen voor een foto verboden vanwege het lawinegevaar.
De stralend blauwe lucht, de steile rots-giganten, de besneeuwde toppen ... adembenemend mooi. Het doet uiteraard denken aan de Alpen, maar ik vind het toch nog een stuk dramatischer, steiler, grootser.
Aangekomen in Milford Sound zijn we op een "Nature Cruise" boot gestapt voor een 2h30 durende tocht op de Sound. Niet alleen wij vonden de zon in de fiord fantastisch : de dolfijnen ook en ze kwamen met veel plezier voor, rond, naast de boot springen en spelen. Enkele hadden een baby bij... je kan je al de reactie van Rosemarie en Jan-Willem voorstellen. Even later kwamen we nog de uiterst zeldzame Fiordland pinguins tegen - op het water en op het land - en een hoopje zeehonden. Onze dag kon niet meer stuk.
De Sound is pas rond 1850 ontdekt : Captain Cook is er op 2 van zijn rondreizen gewoon voorbijgevaren. Vanop zee is de ingang naar de fiord dan ook niet te zien. Raar hoor.
Enorm indrukwekkend in de Sound en eigenlijk in heel het gebied er rond zijn de watervallen, die langs de loodrechte rotswanden honderden meters naar beneden vallen. Een prachtig en nat schouwspel.
We hebben geweldig genoten van dit heel bijzonder stuk natuur. Dit stukje Nieuw-Zeeland is top. Op de terugweg hebben we nog een sneuuwman gemaakt en sneeuwballen gegooid en kwamen we enkele kea`s tegen : donkergroene, grote vogels die wel een appeltje lusten.
Nu staan we gekampeerd langs een landweg, tussen de schapen en lammetjes. Ik kan me vervelender manieren bedenken om mijn verjaardag te vieren...

De foto`s van onze tocht naar en in Milford Sound staan hier