We hadden de wind `s nachts al voelen razen rond en in onze caravan in Coles Bay, en `s morgens werd hij nog sterker en warmer. `t Was weer zo`n fohn-wind, heel warm en ook erg gevaarlijk. Want de bomen en struiken zijn kurkdroog en kunnen met de minste vonk in brand schieten en met zo`n wind zijn de gevolgen dan niet te overzien. Toen we aan het National Park aankwamen voor de wandeling naar de Wineglass Bay stonden we dan ook voor gesloten deuren (of, paden). Te groot risico voor bush-fires en het hele schiereiland was afgesloten.
Dan naar plan B, de Friendly Beaches : kilometers witte zandstranden met rockpools en mooie schelpjes. Maar ook veel wind.
Na een tijdje kwamen er dikke rookwolken overvliegen, heel de lucht werd er donker en grijs van en je kon de bush-fire ruiken. Beetje griezelig wel, daar op `t strand heb je er echt geen idee van hoe ver of hoe dicht dat vuur is. We zijn dan maar eens een kijkje gaan nemen, maar `t bleek nog erg ver weg te zijn...
In de namiddag naar Bicheno gereden, nog maar eens mooie rotsen, een blow-hole, spleten tussen de rotsen met mooie zeedieren (of zijn het planten). Een eindje konden we zelfs Antarctica zien liggen : Echt waar, een rots, met pinguins, en `t was een witte rots - dus dat moest volgens Rosemarie echt Antarctica zijn. Klein detail, de rots was niet wit omdat ze van ijs was, maar van de pinguinkak...
En dan het spannendste nieuws van de dag : Rosemarie krijgt een nieuwe, grote tand. ze was al een tijdje aan `t zeggen dat haar tandje losstond, maar wij voelden dat niet. En plots zei ze dat ze een nieuwe tand kreeg. Ja hoor, achter haar melktandje is haar grote tand al doorgebroken. Nu zit ze constant voor de spiegel te zien of die kleine tand er alsjeblieft wil uitvallen. Het moet en zal gebeuren voor ze naar de grote school gaat... nog 2 dagen te gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten