zondag 25 januari 2009

Dag 3 : Gordon Rover Cruise & Henty Dunes


Strahan ligt aan de Macquarie Harbour die op een natuurlijke wijze wordt afschermd van het geweld van de oceaan. We hebben een cruise gemaakt door de haven en de Gordon River. haven betekent hier niet dat er een of andere activiteit is, integendeel (t is Tasmanie he), `t is de benaming voor het gebied afgeschermd vande oceaan. Het weer was erg bewolkt, dus de foto`s zien er niet zo spectaculair uit, maar het was toch een mooie tocht. Eerst ging het richting Hell`s Gate, de opening van de haven naar de oceaan. Het had gekund dat het zo heet omdat je van zodra je de haven uitvaart in het golven-en-wind-geweld van de oceaan terecht komt - mannekes, wat was dat..., maken dat die boot omkeert of er wordt er een zeeziek. Het had gekund, maar dat is niet de reden. Verder op de Gordon River ligt immers Sarah Island en dat was 1,5 eeuw geleden een van de vreselijkste "gevangenissen" die de Britten in Australie neergepoot hebben. We hebben het eiland bezocht en het zag er nu best wel idyllisch uit, maar luisterend naar de uitleg was het leven er toch echt geen pretje... De streek staat ook bekend om de Huon Pines, heel bijzondere bomen die duizenden jaren oud kunnen worden en heel erg traag groeien. We hebben exemplaren van 80 jaar gezien en ik kon er met mijn hand rond. We hebben ook exemplaren gezien van enkele duizenden jaren oud en dat stemt toch wel tot nadenken. Tot enkele tientallen jaren geleden werden de Huon Pines omgehakt voor de houtindustrie. Nu is het hele zuid-oostelijke gebied van Tasmanie een National Park, vooral naar aanleiding van een gewonnen milieu-strijd tegen bijkomende dammen op de Gordon & Franklin rivieren. Een heel bijzondere streek, echte wildernis waar niemand komt.
Na de boottocht was er nog genoeg tijd om een heel ander landschap te gaan ontdekken, de Henty Dunes. Heel hoge en enorm uitgebreide duinen. We waren er weer zo goed als alleen en hebben er leuk geravot : naar boven gekropen en dan holderdebolder naar beneden ! `s Avonds moe maar voldaan verhaaltjes gaan lezen bij de zonsondergang, dan kon Jurgen ondertussen nog wat fotootjes trekken.

Geen opmerkingen: