zondag 30 november 2008

Nog meer kerstmis en een wandeling


Op zaterdag zijn we dus een kijkje gaan nemen naar het kerstgedoe in Darling Harbour. de kerstverlichting werd er aangestoken en ze hadden er een eventje van gemaakt. Echt de max was het niet, maar `t was een leuk avondje, beetje rondslenteren in Darling Harbour, bootjes kijken en hapje eten. Op en tijd en stond gaan schuilen want er viel af en toe wat uit de lucht (en ferm). En dan was de kerstman er, om de lichtes aan te steken bij kerstgezang. De kids vonden het "OOOOOH" en "AAAAAHHH", wij vonden het eerder kitsch maar hun glinsterende en glunderende oogjes da`s toch waar we het voor doen he. En dan als letterlijke klap op de vuurpijl : vuurwerk ! Mooi hoor. Rosemarie heeft een haat-liefde verhouding met vuurwerk. Ze vindt het prachtig om naar te kijken, maar afschuwelijk om te horen, die siddert en beeft bij elke klap. Zou er iemand geluidloos vuurwerk kunnen uitvinden voor ons meisje ? (en ik moet dan altijd denken hoe vreselijk het niet moet zijn voor kinderen in oorlogsgebieden waar zulke geluiden schering en inslag zijn en dan ook nog eens echt gevaarlijk).
Heel laat in bed, maar zondag stonden ze toch weeral om halfacht aan ons bed en ze waren heel trots op zichzelf dat ze al zo goed geslapen hadden (anders is het inderdaad meestal nog geen 7 uur).

Maar vroeg opstaan betekent ook lekker op tijd weg, op wandel, terug de bush in, maar deze keer neit in de regen. Mooie wandeling, mooie vogels gezien, een tijdje staan "converseren" met een kookaburra en heel vaak het riviertje over gestoken. En omdat het de afgelopen dagen redelijk wat geregend heeft, stond er veel water in, en stroomde het redelijk snel. En dat vonden Rosemarie en Jan-Willem wel spannend, zeker als ze op mijn rug mochten en ik een stok moest nemen voor mijn evenwicht. Maar ik ben niet gevallen (spijtig he, dat zou nogal een blogverhaal zijn geweest)


En nu zijn we net terug van bij Bart en Sabine en hun kindjes. Lekker gebarbecued, veel gebabbeld en de kinderen hebben ervan genoten, zo met volle teugen : 7 kinderen tussen 2.5 en 6.5 da`s veel spelen, lachen en gibberen. Heerlijk.

Morgen, werkweek, en ik moet hier de ramen eens kuisen en spinnenweb-vrij maken, hmmmm, en was opvouwen en strijken, en eigenlijk ook wat kuisen. Ik denk niet dat ik daar zo enthousiast over zal kunnen vertellen. Alhoewel, misschien kom ik wel interessante fauna en flora tegen (bruin kruipend gespuis met andere woorden)

1 opmerking:

oma en opa zei

Gevonden!

In de fotoreeks van "mooie wandeling" zit een plaatje van een boom die zijn schors verliest.

Jaja, in de plantentuin van Gent staat ook zo een schorsverliezend boompje. Je vindt het in het Australisch hoekje van de sub-tropische serre. Op zijn naamplaatje staat "Tristana nerifolia" van de Myrthacaea of Myrthefamilie.
We vonden het leuk om die plantennaam te vinden.
Nog veel leuke ontdekkingen, en dank voor de mooie plaatjes.