Vanmorgen heeft Jurgen de kids voor het eerst alleen naar de DayCare gebracht, op weg naar zijn werk (dat vlakbij is). Dan moet ik `s morgens niet helemaal naar het zuiden van de stad rijden om dan weer helemaal naar Beecroft terug te rijden. Toch al gauw 1.5u a 2 uur op en af, zeker met al het afscheid nemen van vooral Jan-Willem. Want elke morgen moest ik hem wel zeker 150 kusjes geven en 10 keer een "laatste" knuffel geven en hem dan plechtig beloven dat ik hem om 3u zou komen halen. En dan nog waren er dikwijls traantjes bij. Wat denk je, ik voelde me steeds de slechtste moeder van de wereld (zeker omdat ik niet eens echt moet gaan werken - ik vertel wel tegen de kids dat ik vanalles moet doen en ook wat moet werken, en ik moet inderdaad wel het een en ander doen, maar toch)
Maar, natuurlijk, deze morgen met de papa was alles anders, onze Jan-Willem is met een smile zijn "klasje" binnengewandeld, heeft papa een zoen gegeven en dat was dat. Zoo klein en al zoo doortrapt, wat gaat dat worden als hij 15 is.
Doordat Jurgen en de kindjes al om 8u30 de deur uit waren, heb ik veel tijd gehad voor allerlei hushoudelijke toestanden. Was, plas, veeel administratie, en onder het thema " Help de natuur een handje, recycleer een beetje" heb ik een dozenrek gebouwd in een van de ingebouwde kasten. Nu moeten de paperassen niet meer op 1 grote stapel en nu zullen we misschien ook eens iets terugvinden !
1 opmerking:
Nog geen 'batman' gespot in de tuin? Dat zijn ook wel leuke beestjes.
Het afscheidsritueel klinkt mij niet vreemd in de oren. Bij de papa gaat het ook net iets vlotter dan bij de mama.
Bij IKEA in Ternat is het uitverkoop, gezien ze verhuizen naar Gent, maar da's allemaal een beetj ever hé om te komen snuisteren achter opbergsnufjes ;-)
Groetjes uit een momenteel waterig België,
Ann, Cédric, Oriana en Ari
Een reactie posten