`t is echt een goei ding, onze "kar-met-tent" : Ze heeft met glans de eerste test doorstaan in het Dharug National Park. Een uurtje ten noorden van Sydney aan de Hawkesbury river, een mooie en groene streek. De tent plooit heel gemakkelijk open en op 1, 2, 3 stond ons huisje dus recht. De "awning" oftwel de veranda eraan zetten duurt iets langer, maar ging ook wel vlotjes en we hebben ze al kunnen gebruiken want zaterdagavond kregen we een buitje op ons hoofd en dak. Meteen de waterdichtheid van de tent getest, en ook dat is ok. De kinderen vinden het kamperen fantastisch. Zeker Jan-Willem ontpopt zich dan tot een oer-mannetje : vuurtje stoken met papa, plasje doen in de bosjes, luisteren naar de geluiden van de natuur, ...
Rosemarie vindt het ook allemaal prima, maar houdt niet zo van vuile en natte voeten en `s nachts ook niet zo van haar broer die een vreeeeselijk wrikkelvarken-in-slaapzak blijkt te zijn en onmogelijk aan zijn luchtmatras kan blijven liggen. Daar moeten we nog wat op zien te vinden.
Zaterdag hebben we gewandeld langs de Great Old North Road, een van de oudste aangelegde wegen : meer dan 700 geketende gevangenen hebben kilometers en kilometers zandrotsen weggekapt en er een weg van gemaakt. Wat een vreselijke toestanden moeten dat geweest zijn in zo`n lieflijk landschap - en dan te weten dat die weg niet eens lang in gebruik is geweest....
Zondagochtend kregen we op onze wandeling bloeddorstig gezelschap : Bloedzuigers, en veel. Op onze benen, sokken en in onze schoenen. Hardnekkige monstertjes zijn het. De kids waren eerst wel wat schrikkerig, maar vonden het op de duur ook wel stoer dat er zoveel bloedzuigers in hun schoenen en sokken zaten, en de "schade" viel nog wel mee... Maar toen we 3 uur later in Brooklyn gingen picknicken, bleek dat een van die beesten zich via mijn broekzak op mijn been had genesteld en zich daar te goed had gedaan..., Ondertussen was die zo dik als mijn pink geworden - best wel vies he.
In Brooklyn hebben we nog wat naar de bootjes en de vissers en de pelikanen gekeken en dan rustig naar huis gereden, al dromend van nog veel meer mooie kampeeruitstappen met onze kar-met-tent.
4 opmerkingen:
"kar-met-tent" noemen we eigenlijk campingkar. Ann haar ouders hebben dat al heel hun leven en is inderdaad een super gerief. Bij hen vouwt die campingkar zich lang s de twee kanten open. Juist als de zon erop staat is het wat ongemakkelijk maar voor de rest veel betere optie dan een caravan.
groetjes
Hallo! Ziet er fantastisch uit. Ik moet alleen niet aan die bloedzuigers denken... yuk! Wij hebben er een paar "gezien" in Tasmania en dat was voor mij al meer dan genoeg.
Mind you: celebrities zoals La Paltrow zweren bij een kuur met die beestjes. Beauty from the inside...
Het ziet er een degelijk ding uit!
Ik wil het graag eens in 'actie' zien... mooie buurt ook!
Gr
Ook mijn ouders hadden zo'n campingcar. Wij (als kinderen) waren er dol op !
Een reactie posten