Het leven zoals het is in Australie

Zal ik nog eens wat dingen opsommen die hier opvallen wegens toch wel anders of juist helemaal niet :

*Er zijn hier bijna geen vrachtwagens op de weg. Als je in Antwerpen op de ring rijdt, of op de E19 zit je vaak helemaal ingesloten tussen de vrachtwagens. Hier niet. Je ziet ze eigenlijk amper. Hoe ze hier alle spullen op hun bestemming krijgen, is me wel een mysterie.
*Ook op en langs de weg : extreem, overdreven veel verkeersborden die je er constant in een veelvoud op te wijzen wat mag en niet mag. Als je denkt dat er op het Vier-Armenkruispunt veel verkeersborden staan, kom dan hier eens een kijkje nemen. Wel goed is dat ze de straatnamen veel duidelijker aanduiden, boven de weg, aan verkeerslichten enz. Nieuwelingen zoals wij zijn daar dankbaar voor. Maar als de regering van Kevin Rudd nog eens op zoek is naar extra besparingen : bij deze, een gouden tip.
*Ze houden hier van adminstratie en veel formuliertjes. `t is waarschijnlijk ook wel zo omdat wij inwijkelingen zijn en nog veel te regelen hebben, maar toch, als ze hier ergens een formuliertje voor kunnen uitvinden, dan zullen ze het niet laten. Daarstraks was Jan-Willem in de DayCare gevallen op zijn knie. Toch wel een licht schaafwondje van 3mm of zo. Stoer als hij is, wou hij er een plakker op. Awel, ze moesten daar een formulier over invullen, een hele A4, en daarstraks moest ik die ondertekenen. Ik denk dan dat de juffen beter "zakdoek leggen" of zo zouden spelen met die kids dan formulieren in te vullen, maar dan ben ik waarschijnlijk te vlaams.
*Er zijn hier verschrikkelijk veel winkels en shoppingcentra. Al wie dacht dat Wijnegem Shopping Center groot en uniek is, think again en kom hier in Sydney en omstreken eens shoppen. Hier zijn er zo wel tientallen.
*Er zijn hier ook verschrikkelijk veel eetgelegenheden, uiteraard van allerlei slag en nationaliteit, vooral heel veel fastfood. Nu weet ik wel dat in Sydney zo`n 4 miljoen mensen wonen en gevoed moeten worden, maar toch denk ik de hele tijd : wie (vr)eet dat allemaal op ? Zo`n overvloed.
*Wat ik wel goed vind, is dat je in een shoppingcentrum altijd een food court hebt, met allerlei eetgelegenheden (van sushi tot Mc Donalds), en dat je daar aan een van die food stalls je eten kan gaan kopen en dan op een soort van middenplein met allemaal tafels en stoelen kan gaan zitten. Dus geen aparte "terrassen" per food stall. Zo kan ik dus sushi eten, de kids pasta en Jurgen Thais en toch allemaal aan dezelfde tafel zitten.
*Er zijn hier ook verschrikkelijk veel outlet-stores, overal kan je altijd alles in solden kopen. Oftewel, nog een manier om ze hier aan te zetten tot kopen, kopen, kopen. En dan op krediet alles afbetalen. Als we hier een groot bedrag moeten betalen, staan ze er hier vaak versteld van als we zeggen dat het ok is om dat in 1 keer te betalen, gewoon, direct.
*Maar ondanks de overvloed aan winkels en eten is er hier geen HEMA, geen H&M en geen bakker met lekker vers, krokant brood en koffiekoekjes voor de zondag.

Helaas speculaas, helemaal zoals in Belgie en waarschijnlijk overal in de wereld : de radioreclame is ook hier van het bijzonder enerverende soort, en ook hier kan je die na 2 keer horen meezingen/brullen. De kinderen vinden het vooral grappig om in hun sappigst Australisch accent mee te doen. Nog even en die vinden ook dat de "r" enkel dient om een woord wat op te smukken als je schrijft (maar uitspreken doe je ze niet) en bij elke klinker zetten ze er nog wel een aantal bij (om het allemaal wat platter te laten klinken). Grappig hoor, uiteraard is Jan-Willem de ster in het plat spreken, met zijn zesde zintuig voor alles wat cool is of op het randje van aanvaardbaar.

Maar de natuur is zoooo mooi. `t is zo wonderlijk om al die bontgekleurde vogels te zien rondfladderen zonder dat er ergens hekken van de zoo te bespeuren zijn. En de bloemen en bomen en struiken....En de hagedisjes in de tuin, (en spijtig genoeg ook de insecten). Om dan nog te zwijgen van de stranden, de baaien, de bush, de lucht en de ruimte die er hier is (buiten de drukke centra natuurlijk). Daar genieten we echt van en we willen er nog zoveel van ontdekken.

En last but not least, de zon : ze is hier verdomd gevaarlijk en al dat insmeren vind ik een niet zo leuk deel van het dagelijks ritueel. Maar buiten een paar koudeprikken, lopen we hier al vanaf begin oktober in onze zomerkleren rond. En tot nu toe koelt het `s avonds ook weer goed af, dus geen zwoele toestanden dagen aan een stuk. Hier ga ik misschein binnen een maand op terugkomen, maar soit, het is genieten als je niet meer weet waar je truien liggen.