Een bijzondere dag !

Wat hebben wij vandaag toch een bijzondere dag gehad !
Vanmorgen zijn we richting Blue Mountains gereden. We hadden 2 korte wandelingen uitgestippeld vanuit Glenbrook, in de voorlopers van de Blue Mountains. Vanuit Beecroft een kleine 40 minuten rijden.
Voor we aan de start van de eerste wandeling waren, moesten we een stukje over een onverharde weg sjeezen. Dat vind Jan-Willem de max. Zeker als het wat door `t water en putten moesten rijden.
De eerste wandeling naar de Crayfish Pool is niet lang, maar er ligt geen boulevard naar de pool, integendeel, `t is klauteren en kruipen en je een weg banen door de bush. Heel regelmatig moesten we echt op handen en voeten naar boven of naar beneden kruipen en zeker voor de kleine beentjes wat dat een heel avontuur. Maar de beloning was er een van formaat. De Crayfish Pool met waterval, een idylisch plekje, midden in de natuur, geen ander mens te zien. Ideaal voor een picknickske, en eigenlijk ook voor een zwemmeke vonden we. Maar alleen Jurgen had een zwembroek bij....Om een lang verhaal kort te maken : vermits er in heinde en verre toch geen ander mens te bespeuren was, zijn we er in ons blootje in gesprongen. En deugd dat dat deed, heerlijk, heerlijk, heerlijk. De foto`s zijn uiteraard de gecensureerde versie, maar je zal wel begrijpen dat dit zelfs met zwembroek een paradijselijk plekje is.
De terugweg was geen makkie, nu moesten we immers bergop klauteren en `t was in de namiddag, dus lekker warm. Maar met een klein beetje zeuren en veel aanmoediging is iedereen er geraakt. Tijd voor een lekker koel drankje.

En dan naar de volgende stop : Euroka clearing. Ik had gelezen dat bij "dusk & dawn" de kangoeroes daar verzamelen. Maar toen we er aan kwamen, was er net een luidruchtige troep jongens weggegaan en de kangoeroes waren dus even terug in de bosjes gesprongen. Dan hebben we daar maar even rondgewandeld en daarna wat zitten chillen, omringd door een hele resem kaketoes.

En plotsklaps was hij daar, de eerste kangoeroe ! De kinderen werden extatisch, hun gezichtjes waren te klein voor hun lach en hun oogjes straalden. En Rosemarie ging er meteen op af, en ze begon tegen die kangoeroe te praten, uiteraard in het engels. Kangoeroes - zelfs wilde - zijn helemaal geen schuwe beesten en de kangoeroes daar zijn de mensen ondertussen ook wel gewoon. Het was zo mooi om te zien, het leek wel of die kangoeroe echt naar Rosemarie was aan `t kijken en Rosemarie deed hem ook na, hoe hij met zijn voorpoten bewoog en hoe hij zat of rechtstond. Geweldig.
Even later kwamen er nog 3 andere kangoeroes aangehuppeld en is ook Jan-Willem er naar toe getrokken. Het was echt genieten voor die gastjes. En voor ons ook ! Jurgen heeft triljoen foto`s getrokken, zeker omdat er ook nog eens een bende kaketoes aan `t concerteren waren en de kookaburra`s en de lorikeetjes langs alle kanten kwamen aanfladderen. Amai, Euroka Clearing, een aanrader voor een beginnende Australier. Geniet mee van de foto`s.
En dan mochten we vanavond ook nog eens onze schoen aan de schouw zetten. Want na zijn bezoek aan Belgie, is de Sint - zo hebben wij vernomen - onderweg naar Australie. "Oh, oh, oh, waarover moet ik nu dromen", vroeg Rosemarie zich af, "er is zoveel bijzonders gebeurd."