Vandaag trokken we naar de Kings Canyon voor een stevige wandeling, langs de bovenkant van de canyon. Eerst een stukje ferm steil naar boven, da`s iets voor ons berggeitjes en dan helemaal rond. Toen Jurgen en ik er 8 jaar geleden waren, had er net een bushfire gewoed en waren de hellingen zwartgeblakerd. Nu was het een prachtige combinatie van fris groen en het felste oranje dat je je kan bedenken. Heel, heel erg mooi is het er. Wind en water hebben er prachtig landschap uitgesleten, en de wanden van de canyon zijn waarlijk adembenemend. Loodrechte wanden, meer dan 100 meter diep. Kids aan de hand dus, of een eind verderop ergens tussen de rotsen. Ze vonden het namelijk bijzonder fascinerend dat al die rotsen vroeger zandduinen waren en gingen dus op zoek naar "oud zand".
Na de wandeling, tijd voor een beloning. We reden door naar Kings Creek Station, zo`n 40 km verderop. We gingen er overnachten in tenten. Maar belangrijker, ze hebben daar kamelen. Tijd voor een kamelenritje dus. De kamelen van dienst bleken trouwens wilde kamelen te zijn. Blijkbaar is het totaal ok om wilde kamelen te vangen en ze dan toeristen te laten vervoeren of er kamelenburgers van te maken. Er zijn er toch te veel in de outback. Rosemarie en Jan-Willem zaten van begin tot eind breeduit te glunderen !
In Kings Creek Station sliepen we in 2 tenten. Na de tot nu toe redelijk zachte nachten werd het erg koud. Goed dus dat we een vuurtje mochten maken.
Toch ook een drama deze dag...Jan-Willem`s lievelings-knuffel-vliegtuigje blijkt spoorloos te zijn verdwenen. Ook telefoontjes naar Kings Canyon en Glen Helen leveren niets op. Na meer dan 5 jaar trouwe dienst als steun en toeverlaat, is dat best verdrietig voor Jan-Willem.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten