De eerste dagen kampeerden we in Yarrangobilly, het noordelijke deel van het nationaal park. Helemaal gratis en voor niks op mogelijks het meest idyllische plekje van de wereld, vlak naast een klaterend bergriviertje. Hout gesprokkeld voor `t kampvuur, want onder de schitterende sterrenhemel werd het er behoorlijk friskes. We hebben onze mutsen, wollen truien en donzen slaapzakken weer goed kunnen gebruiken in volle zomer.
Yarrangobilly is vooral bekend om zijn grotten. Wij maakten ook nog een bijzonder mooie en leuke wandeling in de Clarke Gorge. Een redelijk smalle en steile canyon, waardoor we een keer of 8 de rivier moesten oversteken en regelmatig op handen en voeten verder klauterden. Mooie bloemen onderweg, verfrissende watervallen op het einde, en dan weer terug (8 keer)over en door de rivier.
In de Snowies lopen ook wilde paarden rond, wel een cool zicht vind ik....
De Thermal Pools aan de grotten vonden we ook heerlijk, water van 27 graden borrelt er uit de grond, en daarrond hebben ze een zwembadje gezet. Super toch, zelfs de kangoeroes komen er naar toe...
En hier en daar zie je mooi bewaarde "homesteads", wij gingen een kijkje nemen in de Coolamine Homestead. 2 grote gezinnen leefden er in 2 niet zo`n grote huizen. nul-komma-nul comfort en kieren in de muren waar je je hand door kan steken....Maar wel prachtig gelegen....
Van Yarrangobilly reden we naar `t zuiden, via de Alpine Way en Cabramura, met zijn net geen 1500m het hoogste dorp in Australie. In 2003 woedde een verscrhikkelijke bosbrand in de Snowies. Resultaat is dat je nu kilometerslang, langs witte, kale bossen rijdt. Tegen de grond is het al terug groen, maar de kruinen van de bomen zijn nog steeds kaal. Heel bevreemdend zicht, maar tegen een staalblauwe hemel ook heel erg mooi.
In het zuiden kampeerden we dichtbij Thredbo. We wilden immers de Mount Kosciuszko op. De hoogste berg in Australie, 2228m. Een stoeltjeslift brengt je tot op ongeveer 1900m. Vandaar ligt een prachtig wandelpad, een metalen boardwalk die 6,5km verder eindigt op de top. Een mooie, aangename wandeling dus, langs alpenweiden vol bloemetjes. Maar heen en terug toch 13km, en da`s toch heel wat voor korte koinderbeentjes. Jan-Willem was in volle vorm en heeft niet 1 keer gezeurd. Rosemarie, ocharme, had het heel wat moeilijker. De drukte van de afgelopen weken en een buikvirus eisten hun tol. Ze is enkel op pure wilskracht de berg opgekropen - want eten kon ze niet - en er af gekomen met ferme koorts.... het sukkeltje. Onderweg hebben we nog met roze sneeuwballen gegooid. De dust storm van enkele maanden geleden is ook over de Snowies gewaaid en heeft de sneeuw een bijzonder kleurtje gegeven.
En dan werd weeral eens bewezen dat de wereld klein is : toen we beneden in Thredbo van de stoeltjeslift stapten, kwamen Anne en Filip met de kids er aan gewandeld ! Haha, wat een leuk toeval ! Daar moesten we een pint op pakken !
Maar daarna was ons meisje haar pijp echt helemaal uit... na nog eens een nachtje met heel wat onderbrekingen en toiletbezoekjes, hebben we wijselijk besloten om terug huiswaarts te keren. Na al die natuurpracht en kampeerpret was er niets zo aanlokkelijk dan een een eigen bed, een filmpje op tv.
En een douche ! Daar keek vooral ik weer naar uit. De campings in de Snowies zijn top, super gelegen, maar buiten een put-wc is er niks. We hebben de afgelopen week dus ons steentje ferm bijgedragen bij de water-zuinigheid. Jan-Willem vond ook een bijzondere soort eucalyptus-blaadjes die op een smeulend kampvuurtje een heerlijke geur gaven : aroma-therapie als het ware en zo roken we onszelf niet ;-)
De vakantie gaat hier nog even voort. Het warme, hete weer is er nu eindelijk ook. We blijven nu een weekje in Sydney en volgen de avonturen van Iris en Els in Queensland.
En zo meteen ook de finale Henin-Clijsters in Brisbane.
Hier nog alle foto`s van ons reisje in de Snowies.....
We zagen weer heel veel hele mooie bloemetjes die ik van de kinderen allemaal moet tekenen ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten