Patonga & Bouddi National Park

"Hoe lang gaat het nog duren ?" vraag ik me wel eens af "Hoe lang nog gaan we vol bewondering en verwondering staan voor al dat natuurschoon hier?". "Gaat het ooit wennen ?". Misschien wel, maar ik hoop dat het nog niet voor meteen is.... Kortom, wij hebben er weer een mooi en gezellig weekendje opzitten.
Zaterdagmorgen rustig ingepakt en vertrokken richting Gosford. Even voorbij Gosford ligt the Forest of Tranquility, een regenwoud - volgens de info het meest zuidelijk gelegen regenwoud van dat type in Australie. Mooie wandeling, tussen de lianen - dolle pret voor de kids natuurlijk. Bij het begin zaten enkele wallabies, een wallaroo (en nee, da`s geen kruising tussen een kangoeroe en een walabie, da`s een aparte soort, maar heel veel inspiratie hadden ze volgens mij toch niet meer bij het kiezen van de namen) en veel vogeltjes en da`s altijd een genot.
Dan via mooie kronkelbanen naar onze camping in Patonga. In vogelvlucht helemaal niet ver van Sydney - recht tegenover Barrenjoey Head, maar met de auto wel een eindje omdat je helemaal rond de Brisbane Waters moet met al zijn kronkels en baaien en stranden - ongelofelijk mooie streek. De camping is prachtig gelegen, vlak aan `t strand - wel hele kleine plekjes... Eerst nog wat naar de pelikanen gaan kijken die vochten om een stukje vissendarm... Smakelijk !
De zon gaat tegenwoordig al om halfzes onder, maar zaterdagavond was `t volle maan, en wat een licht, een zaklamp was niet nodig. De kids vonden de maanschaduw best wel bijzonder, dus na `t eten zijn we nog eens aan `t strand gaan wandelen. Heerlijk.
Ik had me voorbereid op een koude nacht met 2 truien, dikke sokken, een muts en zelfs handschoenen. En Jurgen had zelfs een warmwaterkruik gezorgd. Laat maar komen die kou ! Maar niets hoor, midden in de nacht werd ik wakker - badend in het zweet... Het WAS niet koud, integendeel....dan maar alles uitgezwierd en voortgeslapen. Enfin, beter zo dan andersom. En nog beter, het lijkt alsof we nog wel enkele weken langer kunnen kamperen.
Zondagochtend kregen we een buitje op ons dak - uiteraard net toen we moesten opkramen. De wolken zijn nog even blijven hangen, maar dan uiteindelijk toch weggevlogen. Eerst naar Mount Ettalong voor nog maar eens een prachtig uitzicht over de hele streek en dan naar Bouddi National Park. Langs de kliffen gelopen, naar de opspattende golven staan kijken en gezien hoe de zon de wolken wegjoeg. Heerlijk uitgewaaid ook. En omdat het moederdag was en ik geen zin had om boterhammekes met halfwarme kaas te eten, zijn we na de picknick voortgereden naar Terrigal voor Fish & Chips op de dijk. Gezellig in `t zonnetje en met de meeuwen. Wat een schouwspel! Met tientallen zaten ze vanop een metertje afstand geduldig te wachten op een hapje. En vermits die Aussie-porties voor ons toch altijd veel te groot zijn, hebben de meeuwen ook eens mogen proeven. Rosemarie en Jan-Willem vonden het fantastisch : achter de meeuwen aanhollen en ze dan teruglokken met een stukje frit.

En hier de foto`s.....