Ik ben nu al even niet meer aan `t werk, maar na een aantal jaren "in `t vak", kijk je toch met net iets andere ogen naar communicatie. Australie heeft zo zijn eigen sub-cultuur in reclame en promotie. Ten eerste is er verschrikkelijk veel reclame, op tv, op de radio, in de brievenbussen, langs de wegen. De marketing-budgetten moeten gigantisch zijn. Wat ook opvalt is dat ook kleinere bedrijfjes, a la de lokale meubelwinkel, hun weg vinden naar prime time TV. Echt goedkoop kan dat toch niet zijn. "Dan maar besparen op de creatie van de spot", denk ik dat ze hier dan zeggen. En dat valt echt op. Je ziet hier spots en advertenties waarvan je je echt afvraagt of er ooit over de briefing is nagedacht. Of spots waarvan je gewoonweg weet dat die er enkel is gekomen na veel bier en de slappe lach. Heel veel woordspelingen of verschrikkelijk no-nonsense. En waarbij ze bij de opnames echt geen geld hadden voor modellen of acteurs en stylisten, en ook al geen tijd voor meer dan 1 take. Kwantiteit eerder dan kwaliteit. Voor mij vaak hilarisch,... ik stel me dan voor wat er zou gebeuren als een bureau in Belgie met zo`n voorstellen naar zijn klanten zou trekken... zou geweldig voer zijn voor candid camera. De affiche op de foto vind ik een schoolvoorbeeld van de Aussie way of communication. (For the record, ebbx.com is uiteraard geen sportclub of een celullitis-kliniek) Nogmaals, stel je voor dat je als account director met zoiets naar je klant trekt, of zoiets voorgeschoteld krijgt.
1 opmerking:
De reclames die het best bijblijven zijn vaak ook degene waaraan je je het meest ergert en/of je een bult mee lacht. Zo stoem zijn die aussie's niet ;-)
Die reclamejongens zijn komen gluren bij Sloggi zeker?
Zonnige Belgische groeten,
Ann & co
Een reactie posten