donderdag 18 augustus 2011

Dag 120 & 121 : The End

De cirkel is bijna rond, nog slechts een goeie 1000km en we staan terug aan het beginpunt van onze tocht. Het dringt niet echt helemaal door, dit zijn onze laatste kilometers op onze trip, onze laatste dagen in dit prachtige land. Waarschijnlijk is het maar goed ook dat we het niet helemaal door hebben....

Vanochtend in de tent maken we er toch maar een hele lange knuffelsessie met zijn vieren van en nemen dan rustig de tijd om op te staan en in te pakken. We rijden vandaag terug New South Wales in voelen de winter daar al hangen. Waarschijnlijk gaan we in een motelletje slapen om de tent droog te houden en onszelf warm. We moeten hier dus afscheid nemen van onze trouwste vriend op al onze kampeerexploten : Bij al onze mooiste herinneringen hier in dit land was hij altijd dicht in de buurt. Dankzij hem konden we op de mooiste en meest verlaten plekjes slapen. Dankzij hem konden we meer dan genoeg spullen meenemen om in een redelijk comfort rond te trekken. Hij was en is top, onze campertrailer !
Vanuit Noosa komen we in de drukte van Brisbane terecht en nog wat verder in de kou en nattigheid van New South Wales. Echt, niet te doen, we rijden Queensland uit en het begint te regenen. Op de thermometer zien we de temperatuur pijlsnel dalen. We checken even het weerbericht, het gaat "begot" vriezen ! Nog veel sneller checken we in in een motelleke. Het is berekoud, al komt dat ook omdat de we nog in t-shirt, short en op sleffers rondlopen, en we slapen allemaal bovenop een gezellig warm elektrisch deken.
Op de allerlaatste dag van onze trip gaan we rijden, rijden, rijden. Van Armidale via de prachtige Thunderboltsway. We zijn hier al een paar keer langsgereden, en dit is ongetwijfeld een van mijn favoriete wegen in Australie. Zo'n oer-Australisch landschap met glooiende heuvels vol gumtrees. Een mooie manier om deze trip af te sluiten.
De stopjes worden tot een absoluut minimum herleid, op de achterbank zit er een meisje op hete kolen. Vandaag verjaart Emelie en met een beetje geluk halen we Beecroft voor het einde van school en kan Rosemarie Emelie gaan verrassen.
We hebben nog 10 minuten over, het is een geweldig weerzien, de meisjes laten mekaar daarna niet meer los. We hebben met zijn allen een gezellige avond bij Astrid en Volker en trekken pas laat in de avond naar ons appartement in de stad.
Dit gaat nog een intense, emotionele week worden..., pffff....

1 opmerking:

Tom zei

Awel, het was schitterend om te volgen, ik denk dat jullie velen jaloers zullen gemaakt hebben!