On hold

De afgelopen week hebben we ons door de langste hittegolf van de afgelopen 150 jaar gesleept en gezweet. 8 ononderbroken dagen van meer dan 35 graden, en vaker tegen en over de 40 dan niet. Ook de nachten brachten amper verkoeling... Wanneer ik na middernacht uiteindelijk dan toch maar ging (proberen) te slapen, was het vaak nog boven de 30. Deze nacht was zelfs de heetste nacht ooit, 33.2 om middernacht (en dat is in Sydney, wij zitten 25km meer naar het warme westen.
In ons huis ging het van warm naar heet, in het begin van de week konden we nog binnen wegkruipen voor wat verkoeling, maar op het einde ging ook dat niet meer....
Ik weet natuurlijk wel dat er veel ergere dingen zijn, dat de mensen in Queensland die de overstromingen of cycloon Yasi over hun dak hebben gekregen veel meer reden tot klagen hebben, en dat het in sommige streken altijd zo heet is, enz.... Maar toch, ik heb er van afgezien. Mijn energiepeil dat gewoonlijk behoorlijk hoog is, stuikte ineen bij het immerstijgende kwik. Het voelde alsof mijn hele leven "on hold" stond. Mijn to-do lijstje dat ik meestal vlotjes afwerk wordt, werd enkel maar langer. En ook dat stopte na een tijdje, van teveel nadenken kreeg ik het te warm... De wandeling naar en van school `s morgens was al genoeg om de rest van de dag voor pampus te liggen. De wandeling in de namiddag was een pure martelgang. Gelukkig was er het plonsbadje waar we na school meteen in doken - tegen het einde van de week namen we niet eens meer de moeite om onze zwemkleren aan te doen. Gelukkig waren er de vriendinnen die me kwamen oppikken om naar school te gaan, of de boekentassen thuis brachten. Gelukkig is er de trein die recht naar het geairconditionede shoppingcenter rijdt. Gelukkig zijn er Bart en Sabine wiens auto we mochten lenen om naar de supermarkt te gaan, en in wiens airco-living we gisteren mochten vertoeven. Gelukkig zijn er de radarbeelden waarop ik de regenwolken en bijhorende verkoeling nu elke minuut dichterbij zie komen.
Tegen vanavond zou de temperatuur gehalveerd moeten zijn, tegen morgenavond beginnen de mensen hier te zeuren over de regen en de kou. Ik beloof hierbij plechtig dat niet te doen. Integendeel, tegen straks ben ik "back ik business". Men weze gewaarschuwd !