Best snorkel ever !

Vanmorgen hebben we geprofiteerd van een droog moment om toch maar te gaan snorkelen. En wat een snorkelpartij ! We wilden eens naar een andere plek. Die bleek echter niet snorkelbaar te zijn : te hoge golven door een redelijk strakke zuidwind. Maar diezelfde zuidwind zorgde wel voor een quasi perfecte toestand op Shelly Beach. Daar was geen golfje te bekennen en bijna ook geen mens. Het kalme water was erg helder - omdat er door de golven geen zand wordt opgewoeld - en het leek wel of de vissen er ook wat beschutting kwamen zoeken. Honderden en honderden vissen, groot en klein, mooi en banaal ! De grote blauwe gropers waren er ook. Sinds ik "Blueback" (van Tim Winton voor de geinteresseerden) voorlees aan de kinderen over een jongen die opgroeit met een blue groper zijn ze erg gefascineerd door deze beesten. Het zijn dan ook prachtbeesten. Maar al de andere visjes moeten niet onderdoen. Hoe meer we op ons gemak zijn in het water, hoe meer we zien. Vandaag zagen we een heel aantal soorten visjes die we voordien nog niet zagen, ook hele kleintjes, fel oranje, felgestreepte, Nemo-achtigen.... Jan-Willem spotte ook een inktvis die camouflage-trucjes speelde met een rots. Misschien kwam het door de bewolking dat we het nu pas zagen, misschien ook niet, maar er stond een bijzondere soort felblauw wier op de zeebodem, precies onderwater-korenbloemen. Ook al zo mooi.
Weerom erg voldaan, en weerom klappertandend en met blauwe lippen (ja, mama, ik ben gekust door de Blue Groper) kwamen we uit het water. En toen begon het weer te regenen.
Een onderwatercamera hebben we niet, daarom hebben Jan-Willem en Rosemarie getekend wat we gezien hebben.
Het zeepaardje en de "Weedy Seadragon" hebben we nog niet gezien. Het is onze vurige wens om die toch nog te zien, voor we hier vertrekken. Naar het schijnt is de Sydney Harbour een van de beste plekken ter wereld om ze te zien. Heb nog wat research gedaan en ik weet nu een aantal plekjes waar het zou moeten lukken. Hopelijk dus een van de volgende weken.