Na wekenlang aftellen was het dan eindelijk zaterdag 20 november, en kon Rosemarie eindelijk paardrijden. We trokken naar Glenworth Valley. Grote vriendin Emelie en de mama`s mochten ook mee het paard op. De papa`s en kleine broer en zus gingen mee als support team. De meisjes hadden nog nooit op een paard gezeten, laat staan er alleen het bos mee ingetrokken. Het was dus best wel spannend voor hen. Vooral omdat zo`n paard wel erg groot blijkt te zijn als je plotsklaps de teugels in je handjes gepropt krijgt en er op moet kruipen.... Er werden ons snel nog wat instructies toegeroepen en weg waren we. Door de vallei, het bos in, langs en door het water. Dubbel zo mooi als je het vanop de rug van een paard kan bewonderen. De paarden die ze aan ons - complete beginners - meegeven, zijn natuurlijk behoorlijk tamme beesten, maar toch. Rosemarie was een en al concentratie, maar wel met een grote lach. Tot we een drafje gingen proberen....dat ging haar toch wat snel en een keertje tuimelde ze van haar Pablo. Even van de schrik bekomen, maar dan is ze er toch terug opgekropen en als een echte verder gereden !
De Glenworth Valley is erg mooi, te mooi om na het paardrijden meteen naar huis te rijden. Barbecuetje en worsten boven gehaald en op zijn Aussies blijven relaxen aan de rivier. De kids bedachten dat niets beter kon zijn voor stramme paardrij-billen dan een vers modderbad. En zoiets kan je alleen maar het voordeel van de twijfel geven he.
1 opmerking:
oriana gaat dit prachtig vinden, die rijdt immers al een paar maanden paard.Daarvoor moet je down under zijn om het geluk te hebben om voor je eerste keer ineens buiten in de prachtige natuur te mogen rijden. In belgië beperkt zich dat tot binnen rondjes rijden. En smaakt het naar meer ? In costa rica gaan we ook eens proberen paardrijden in de natuur
Een reactie posten