Nog maar eens een weekendje gaan kamperen. Met een hele hoop - Peter, Shirley, Bart, Sabine, Babs en de 8 kinderen. We trokken nog maar eens naar de buurt van Lithgow - ik heb het gevoel dat ik die Bells Line of Road ondertussen met gesloten ogen kan afrijden. Soit, het blijft een bijzonder mooie buurt natuurlijk. Zaterdag wilden we een wandelingetje maken, maar zowel de weg er naar toe als de eigenlijke wandeling bleken bijzonder goed verstopt te zijn. Uiteindelijk toch een padje door de bush gevonden en dat maar gevolgd. Als je in zo`n leuk gezelschap bent, doet het er eigenlijk ook niet zoveel toe, waar en hoe je wandelt. En ik heb er toch maar mijn allereerste wilde waratah gezien (ja, Shirley, kheb wat research ;-) gedaan en `t waren toch wel degelijk waratahs, oftewel telopea`s !) Ze stonden met bosjes bij elkaar in bush. Ze zijn het bloemenembleem van de staat New South Wales en worden vaak gebruikt in architectuur, kunst, advertising enz. Ik vind ze vooral gewoon mooie bloemen.
Na de wandeling via een "cross"-baantje naar de kampeerplaats in Newnes. Newnes was vroeger een mijndorpje. Nu zijn er enkel ruines en een hotel (de aussie versie, dus een cafe), waar de eigenaar ons vertelde dat we op zijn gras konden kamperen voor 35 dollar per gezin, maar we konden ook nog even doorrijden en daar is het gratis. Altijd sympathiek zo`n eerlijkheid. De campsite van Newnes ligt helemaal aan het einde van de Wolgan Vallei en je kampeert er op een gigantische grasvlakte, omringd door hoge kliffen. Mooi ! En er loopt een klein riviertje door de vallei waar de kinderen lekker in kunnen plonsen. Leuk !
Tentje gezet, hout gesprokkeld, vuurtje gestookt en BBQ-buffetje geprepareerd. Haaa, gezellig !
2 Minpunten : we (allez, ik) hadden ons fototoestel vergeten. En de voorspelde regenbuien kwamen vandaag vroeger aan dan verwacht. Maar "every cloud has a silver lining". We hebben zo onze nieuwe tarp kunnen uitproberen en zien dat het eindelijk de goeie is. We speelden nog met de idee wat de gaan crossen in de bossen, maar in de plensregen is daar niet veel plezier mee te beleven. Het werd dus een namiddagje "chillen" in de zetel. Ook eens leuk he.
Toch een paar blackberry-fotootjes....
De fameuze waratahs
De kampeerplek in Newnes, waar de kinderen in de rivier spelen en Bart en Julie door een stoel zakken.
zondag 28 november 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten