Omdat het al eind november is, en misschien ook wel een beetje omdat ik hoopte op een wonderbaarlijke genezing, hebben Rosemarie en Jan-Willem gisterenavond hun schoentje bij de schouw gezet, met hun tekeningen en wensen voor de Sint.
En ja hoor, hij is langsgeweest, heeft de tekeningen meegenomen, bestelling genoteerd en zelfs wat snoeperij achtergelaten. Ook nog een cdtje met sinterklaasliedjes - dat wordt meezingen van nu tot 6 december ! En met hun kleine mijtertjes op hun hoofd, lijken ze wel kleine sinterklaas-helpertjes.
Met heel veel dank aan de "helpers" van de sint in Belgie ;-))
En wat betreft de ziekenboeg : Rosemarie is nog steeds in strijd met het virus. Jan-Willem heeft hem al overwonnen. Maar die loopt nu weer rond met een ferme buil op zijn voorhoofd - en da`s nog wel mijn schuld.... Gisterenavond in de keuken draaide ik me om met een zware, houten, vierkanten (dus met ferme hoeken) snijplank in mijn handen. En net op dat moment, stoof Jan-Willem voorbij met zijn schoentje voor de sint. Ocharme, ocharme, binnen de 10 seconden een buil van 2 cm hoog op zijn voorhoofdje. Gelukkig geen open wonde. Zakje ijs er op. Heel veel kusjes. En tegen deze ochtend zag het er al wat beter uit. Oef (maar het cliche "thuis is de gevaarlijkste plaats van allemaal", kwam weeral eens uit)
1 opmerking:
ze zijn toch schattig hé :-)
speciale kussen aan de zieke kindjes xxx
Een reactie posten