Verlossing

Hij is er uit en ik ben terug op de wereld !
En nu minder cryptisch : vanmorgen ben ik verlost van mijn ontstoken tand. Zaterdagavond kreeg ik heel erge tandpijn en die werd de daaropvolgende uren en dagen alleen maar erger. Echt waar, ik heb nog nooit zo`n pijn gehad, zelfs de zwaarste pijnstillers hielpen niet. Ik zweer het, daartegenover is een kind op de wereld zetten een lachertje (zelfs zonder epidurale, en ik spreek uit ondervinding...)

Na een zo goed als slapeloze nacht, maandagochtend naar de tandarts geweest die een ferme ontsteking en abcessen aan de wortels vaststelde. En dan werd ik geconfronteerd met de Australische tandartsen-praktijken : de tandarts legde me de verschillende opties voor (behandelen - zonder garantie op succes of trekken), maar ik moest beslissen.... ??? Hoe kan dat nu, ik ben toch niet degene die 7 jaar naar school is geweest om tandarts te worden. Daarbij komt dat het allemaal vreselijk duur is en dat we dus even met de health insurance moesten checken hoe het zat.
Gelukkig hebben we dankzij Jurgen ook nog even het advies kunnen inwinnen van een Belgische tandartse en die bleek van het doortastendere soort en dus : Korte mette ermee maken, tand eruit en een implantaat laten zetten.
Na nog een zo goed als slapeloze nacht, vanmorgen terug naar de tandarts. Hij heeft er zijn werk aan gehad, anderhalf uur heb ik er gelegen, zeker 3 kwartier heeft die zitten wrikken en trekken voor mijn tand eruit kwam. Hel in het kwadraat.
En nu zit ik met een dikke kaak nog een beetje te suffen, het doet nog wel wat pijn, maar man, wat een opluchting. `k Heb ook net een ijsje en een geprakte banaan gegeten. Na bijna 3 dagen vasten, heeft dat gesmaakt.

Voor de rest alles prima hier : Waar ik echt vrolijk van word, is dat Jan-Willem het zo goed doet op school. Hij is er zo goed als helemaal op zijn gemak. En dat ligt aan de school natuurlijk en de juffen die zo heerlijk relax en oprecht zijn met de kinderen. Nu vertelt Jan-Willem enthousiast over wat hij allemaal gedaan heeft, je ziet zijn oogjes stralen, en that makes my day !

`t Is hier ook weer gezellig warm, de deuren staan dus voortdurend open, en de muggendeuren vergeten (te) vaak dicht te doen. Toen ik gisteren de radio ging opzetten, zag ik dus onze kleine vriend Dizzie binnen zitten. `t Heeft Jan-Willem zeker een kwartier gekost om hem terug buiten te krijgen. Heel grappig trouwens hoe die er recht op af ging en achteraan kroop.
Je moet goed kijken hoor, op de foto, ik had hem eerst ook niet zien zitten