Jan-Willem 4 !

4 jaar is hij vandaag, onze fantastische zoon ! Wat een heerlijke vier jaar zijn dat geweest !
Tot vrijdagavond 25 februari 2005 had ik gewerkt, nog een lange en late vergadering afgewerkt met de hoop op nog een weekje relax en rust voor het zover zou zijn. Ik wilde absoluut nog naar de kapper gaan en mijn ramen poetsen (nestdrang of zoiets zeker).Zaterdag ben ik inderdaad nog in de kapper geraakt. Maar het ramen poetsen is er niet meer van gekomen. Om 1u zondagnacht wakker geworden van de eerste weeen, om 3 uur kwamen ze al om de paar minuten. Toch maar mama en papa gebeld, want het leek menens. Tegen 4u in Sint-Vincentius aangekomen en na een paar heftige uurtjes, is hij geboren op 27 februari rond een uur of 7. Ons zondagskind !
Zo hevig en energiek als hij in mijn buik al was, zo bleek hij ook echt te zijn. Met momenten een vat vol testosteron. Maar ooh zo charmant, geweldig schattig en oprecht lief. Ik maak me vaak de bedenking dat als hij binnen 15 jaar nog zo is, dat er dan (te) veel vrouwen voor hem gaan vallen (zoals ik dat nu steeds weer doe).
Met zijn zus was `t liefde op eerste gezicht en dat is nooit meer overgegaan.
Nu is hij al 4 en een echte jongen, een dierenvriend, papa`s helper bij het klussen, mama`s koksmaatje, driftkikkertje, maar ook knuffelaar die `s morgens altijd nog even bij me in bed wil komen liggen, chocolade-liefhebber, in de ban van dino`s, spiderman, ferrrari`s en A380-vliegtuigen. Ronduit een onweerstaanbaar kereltje.

Redenen genoeg dus om te vieren. `t Is de eerste verjaardag die we hier down-under vieren en veel cadootjes zijn de oceanen overgevlogen. Heel spannend allemaal, wat een opendoen-plezier en hoe heerlijk om dat gelukkige gezichtje te zien !

4 jaar geleden

Liefde op het eerste gezicht


Na 4 jaar is de liefde nog lang niet over


Cadootjes, cadootjes, cadootjes

Nachtleven

Terwijl ik gisteren eindelijk nog eens als een blok en zonder pillen in slaap ben gevallen, was `t weer feest in onze tuin en op het dak.
En dat was ideaal om ons nieuwe fototoestel uit te proberen. Schattige beestjes he.
Volgens Jurgen liep er ook wel een soort rat over het dak. Dat vind ik al heel wat minder schattig...
Deze morgen lag er een dode hagedis op ons terras. Ik denk niet dat de possums daar voor iets tussenzitten. En hoewel het duidelijk niet Dizzie de huishagedis is, zijn de kids toch in diepe rouw.

Ik zie er ondertussen nog steeds uit als een bultenaar (aan mijn kaak dan toch). Morgenvroeg nog eens op controle naar de tandarts. Het ziet er niet uit, eten gaat ook nog niet echt goed (ideaal voor de lijn, zo`n tand) maar het doet nog maar een klein beetje pijn en da`s dus fantastisch.


Ondertussen ben ik ook in volle voorbereiding (lees : taart en donuts bakken) voor Jan-Willem`s verjaardag. Straks beginnen we er aan en dan doen we een heel weekend door. Want hij weet nog niet dat op weekend gaan, en dat we met de jeep in de duinen gaan crossen ! Uitgebreid verslag daarover volgt !

Verlossing

Hij is er uit en ik ben terug op de wereld !
En nu minder cryptisch : vanmorgen ben ik verlost van mijn ontstoken tand. Zaterdagavond kreeg ik heel erge tandpijn en die werd de daaropvolgende uren en dagen alleen maar erger. Echt waar, ik heb nog nooit zo`n pijn gehad, zelfs de zwaarste pijnstillers hielpen niet. Ik zweer het, daartegenover is een kind op de wereld zetten een lachertje (zelfs zonder epidurale, en ik spreek uit ondervinding...)

Na een zo goed als slapeloze nacht, maandagochtend naar de tandarts geweest die een ferme ontsteking en abcessen aan de wortels vaststelde. En dan werd ik geconfronteerd met de Australische tandartsen-praktijken : de tandarts legde me de verschillende opties voor (behandelen - zonder garantie op succes of trekken), maar ik moest beslissen.... ??? Hoe kan dat nu, ik ben toch niet degene die 7 jaar naar school is geweest om tandarts te worden. Daarbij komt dat het allemaal vreselijk duur is en dat we dus even met de health insurance moesten checken hoe het zat.
Gelukkig hebben we dankzij Jurgen ook nog even het advies kunnen inwinnen van een Belgische tandartse en die bleek van het doortastendere soort en dus : Korte mette ermee maken, tand eruit en een implantaat laten zetten.
Na nog een zo goed als slapeloze nacht, vanmorgen terug naar de tandarts. Hij heeft er zijn werk aan gehad, anderhalf uur heb ik er gelegen, zeker 3 kwartier heeft die zitten wrikken en trekken voor mijn tand eruit kwam. Hel in het kwadraat.
En nu zit ik met een dikke kaak nog een beetje te suffen, het doet nog wel wat pijn, maar man, wat een opluchting. `k Heb ook net een ijsje en een geprakte banaan gegeten. Na bijna 3 dagen vasten, heeft dat gesmaakt.

Voor de rest alles prima hier : Waar ik echt vrolijk van word, is dat Jan-Willem het zo goed doet op school. Hij is er zo goed als helemaal op zijn gemak. En dat ligt aan de school natuurlijk en de juffen die zo heerlijk relax en oprecht zijn met de kinderen. Nu vertelt Jan-Willem enthousiast over wat hij allemaal gedaan heeft, je ziet zijn oogjes stralen, en that makes my day !

`t Is hier ook weer gezellig warm, de deuren staan dus voortdurend open, en de muggendeuren vergeten (te) vaak dicht te doen. Toen ik gisteren de radio ging opzetten, zag ik dus onze kleine vriend Dizzie binnen zitten. `t Heeft Jan-Willem zeker een kwartier gekost om hem terug buiten te krijgen. Heel grappig trouwens hoe die er recht op af ging en achteraan kroop.
Je moet goed kijken hoor, op de foto, ik had hem eerst ook niet zien zitten

Zaterdag

De hemelsluizen staan voor de moment nog maar eens volledig open... Maar vanmorgen was het toch droog - althans waar wij waren. We zijn gaan wandelen in Botany Bay National Park, in de buurt waar James Cook`s Landing Place. Op 29 april 1770 - tijdens zijn trip rond de wereld - is James Cook met zijn schip de Endeavour 8 dagen aangemeerd in Kurnell, even ten zuiden van het huidige Sydney. Een exploratie-8-daagse, vooral om de streek en flora en fauna in kaart te brengen. Toen jaren later de eerste echte settlements begonnen, bleken Kurnell en Botany Bay niet zo`n geschikte plekken te zijn en zo is de First Fleet dan in het huidige Sydney terechtgekomen.
Nu ligt er voor de kust van Kurnell een boorplatform. En de combinatie van zo`n moderne constructie, de kliffen, de ruwe zee, de duinen en heathland met de geschiedenis van deze plek, maakten er weer een mooie wandeling van.
We zijn redelijk droog gebleven, hier en daar een druppeltje. En toen het te erg leek te worden, kwam er een stoet nonnetjes voorbij en plotsklaps was het weer droog (schietgebedjes nie waar ;-)

In de namiddag was het dan verkleedpartij voor het carnavalsfeest van de Belgen in Sydney. Geen grote opkomst - Belgen kunnen echt niet tegen de regen blijkbaar - maar wel gezellig en Jan-Willem was weer blij dat zijn grote held/vriend Senne er was. Voor de plensbui zag hij er als Spiderman nog wel geloofwaardig uit. Hoe hij er na de regenbui en het druppels uit de ogen wrijven uitzag, hebben we spijtig genoeg niet op foto.



Het kleine grootse nieuws is ondertussen gearriveerd in Gent ! Een heel dikke proficiat Inge en Sammy met jullie Jasper - die trouwens sprekend op zijn vader lijkt.

Spannend...

Om een veel warmere week goed af te sluiten, zijn we daarnet gaan plonsen in het buitenzwembad van West Pymble en hebben we daarna gepicknickt in onze eigen tuin.
Morgen trekken we er weer op uit en ondertussen wachten we in spanning af op klein maar groots nieuws uit Gent ;-)
Ons fototoestel had wat kuren en is terug naar de winkel. Geen prentjes dus op deze blog voor een paar dagen...

The Aussie way

Dan denk je stilaan een beetje ingeburgerd te geraken, en dan blijkt dat zelfs de meest banale dingen als je keuze aanduiden op een schoolformulier niet zo evident is....
Gisteren moest ik op een schoolformulier van Rosemarie mijn toestemming geven dat de dingen die zij in de klas maakt tentoon gesteld mogen worden. Er stond iets in de stijl van "I give permission...blablabla..." en dan stond er "yes" met een vakje en "no" met een vakje.
Allemaal wat ingewikkeld om uit te leggen, `t is gemakkelijker om te tekenen.
Ik vulde dat dus zo in.... gewoon keuze aankruisen.

Vanmorgen kwam de Rosemarie`s juf echter terug uit de klas gelopen met het bewuste formulier. Ze begreep niet of ik nu "yes" of "no" wilde zeggen. Voor haar leek dat kruisje alsof ik de "yes" NIET wilde.
Blijkbaar, moet je een keuze hier niet aanKRUISEN, maar aanVINKEN.
Weeral iets geleerd vandaag, vanaf nu doe ik het zo....

Halve prijs

Het was maar 1 dollar ipv de aangekondigde- voor de oudercomite-vergadering, en ik kreeg een tas thee. Was dat een meevaller ?! De "inkom aan halve prijs" maakte wel niet echt indruk, want het was een nogal magere opkomst voor zo`n grote school, vond ik : 4 nieuwe mama`s waarvan 3 van de klas van Rosemarie - en dat was niet eens afgesproken. Het grootste gedeelte van de vergadering ging over hoe het geld van het "National Stimulus Package" het best gespendeerd zou kunnen worden. De regering heeft immers - in een poging tot het bestrijden van de crisis - het plan opgevat om 2.3 miljard dollar in het lager onderwijs te pompen. Voor welbepaalde projecten weliswaar die een zo direct mogelijke gunstige invloed hebben op de Australische economie. Alle lagere scholen krijgen een budget, maar ze moeten het wel gebruiken voor een "bouw"-project : nieuwe gebouwen, nieuwe polyvalente zalen, nieuwe kantines, etc. Je begrijpt het, projecten waar Australische bouwfirma`s met Australische bouwvakkers, Australische materialen gaan gebruiken. Geen aankopen van gesofisticeerde computers die geimporteerd worden. Lijkt wel een goed plan, maar dat zal wat gaan geven als al die lagere scholen tegelijkertijd willen beginnen bouwen....

Raadselachtig...

Morgenavond eerste vergadering van de oudervereniging van Rosemarie`s school, oftewel de P&C (Parents & Citizens). Ik ben van plan er naar toe te gaan, zeker na het lezen van de School Newsletter vandaag...

Erg intrigerend vind ik het, 2 dollar betalen en dan mag je meedoen. Hmmm, ik denk dat we een goei pint gaan krijgen, of een lekker glas wijn. Waarom zou je anders moeten betalen voor een oudervergadering ? Of ben ik nu naief ? Wordt morgenavond vervolgd.

By the way, Australische buikflora en fauna is bestreden, maar voor de verandering regent het nog maar eens. Voor het weekend zijn we toch al plannen aan `t smeden om nog eens een stapke in een nationaal park te zetten.

Australische flora en fauna

Een of andere vorm van Australische flora of fauna heeft ondertussen zijn weg gevonden naar onze kids hun buikjes. Gisterenmiddag had Rosemarie er al last van. Vanmorgen was alles ok en is ze vrolijk naar school gegaan. Vanmiddag kreeg ik dan een telefoontje van Jan-Willem`s school. Nu was het bij hem prijs en uit zusterlijke solidariteit voelde Rosemarie zich daarnet ook weer niet zo lekker. Ik kan toch niet anders dan denken dat het mottig weer en de liters regen van de afgelopen dagen er voor iets tussenzitten. 1 lichtpunt, het was vandaag al merkelijk warmer en we hebben zelfs even de zon gezien. Hopelijk doen de perenterollekes vannacht hun werk en zijn onze schatjes tegen morgen weer hun vrolijke zelf.

Dagje Toeristen

Omdat het kamperen niet doorging, hadden we een dagje zonder al te veel plannen. De regen was iets minder dan de voorbije dagen en dan zijn we maar eens naar Circular Quay getreind. De kinderen waren nog niet IN de opera geweest en dat wilden ze nu wel eens. Eigenlijk vind ik de opera van binnen een tegenvaller, veel beton, lage plafonds, donkere ruimtes. Misschien dat de concertzalen wel mooi zijn, dat moeten we nog eens ontdekken. Dan langs Circular Quay geslenterd waar altijd wel wat te beleven valt, naar The Rocks waar het weekendmarkt was. Lang staan passen en lachen aan een kraam met geweldige maskers en een hapje gegeten. Toen het dan toch harder begon te regenen, het Museum of Contemporary Art binnengedoken. Zoals dat steeds is met moderne kunst, waren er hele mooie dingen die je meteen raken en dan ook "andere" dingen. Rosemarie en Jan-Willem hebben er ook van genoten. Voor Jan-Willem was het wel moeilijk om er af te blijven, die wil overal aan voelen en prutsen en ziet overal wel een stuk speelgoed in. `t Is soms ook wel wat ingewikkeld he : sommige kunstwerken bestaan uit kussens en matrasjes waar je NIET aan mag komen of op zitten, een ander kunstwerk was dan een verzameling strandvondsten waar je MOEST aankomen. Enfin, regenachtig, maar leuk dagje.

Bezigheidstherapie

4 maanden en 2 dagen zijn we hier nu al, aan de andere kant van de wereld. Links rijden vinden we helemaal niet moeilijk meer - zeker niet met een automatique, we zeggen nu ook veel te vaak "no worries" en "mate" en hebben de geneugten van een gasbarbecue helemaal ontdekt. Je zou dus kunnen zeggen dat we hier stilaan onzen draai wel vinden.
Zeker nu de kinderen naar school gaan, daar vriendjes en vriendinnetjes beginnen maken, en aan allerlei activiteiten beginnen a la pottery, zwemmen en dansen (jaja, Jan-Willem gaat dansen !)
Ik krijg nu ook regelmatig de vraag of ik me wel kan bezighouden... `t is natuurlijk een hele verandering na jaren full-time werken, maar.... JA hoor, heel zeker, ik verveel me geen moment. Ik geniet natuurlijk heel erg van de tijd met de kinderen. Vroeger kon ik ze nooit om halfvier van school halen, nu elke dag. Jan-Willem is na school mijn vast koksmaatje terwijl Rosemarie honderduit of net niets over haar schooldag verteld. Ook `s morgens is `t meer op `t gemakske, de school begint pas om 9u25.... En tegen dat ik na Rosemarie ook nog Jan-Willem heb afgezet en terug naar huis ben gewandeld, is het alweer 10u. En dan ligt er altijd wel een lijstje met taakjes en plezierige dingen te wachten. En soms ga ik winkelen.
Dit had ik donderdag bij :
1. Een boekje vol tips van een meester-blogster
Omdat ik zo`n blog wel leuk vind om te doen, maar ook omdat het ook hier wel eens komkommertijd is qua nieuws : een boekje vol tips om het spannend te houden. Een doordeweekse dinsdag zal nooit meer saai zijn in blogland ;-)

2. Een pakje penseeltjes :
Het thuis-zijn heeft mijn geest ook wat tot rust gebracht en mijn creatieve ik heeft terug haar weg naar buiten gevonden. Ik heb me dus aan `t schilderen, knutselen en frutselen gezet. "Arts & Crafts" is hier heel hot dus veel spullen in de aanbieding en de mooie omgeving is een onuitputtelijke inspiratiebron. De raketjes voor Jan-Willems verjaardag zijn net af. Nu zet ik me aan een reeksje schilderijtjes.

3. Een boek / cursus Webdesign :
Ooit, binnen x tijd, wil ik wel terug beginnen werken, maar nu nog even niet. Maar `k ben wel graag bezig, en de volgende weken en maanden ga ik me verdiepen in het webdesign, website building, html etc. Nooit verloren lijkt me en een goeie aanvulling op waar ik me tot nu toe professioneel zo al met heb beziggehouden. Bij het boek horen enkele on-line cursussen met wekelijkse "lessen" en opdrachten. Volgende week les 1.

4. een bikini : ;-)) want eind volgende week wordt het weer 30 graden.

Herfst

Na een week waarin warmte-records werden verpulverd - met de rampzalige bushfires als gevolg - hebben we er nu een weekje herfst op zitten met de koudste temperaturen in jaaaaren : tussen de 15 en de 20 graden, en bakken vol regen, die het allemaal nog veel killer doen aanvoelen. Op school vroegen de andere mama`s me of ik nu geen instant heimwee naar het natte Belgie kreeg ? Wel, heu, nee.... ik krijg er gewoon kou van en heb een hele dag met 2 dikke truien rondgelopen en kaarsjes aangestoken. We liggen ook weer gezellig onder een donsdeken in bed en ik heb vanmiddag een broodpudding gebakken. De herfst vraagt om stevige kost niewaar.
Ons weekendje met een hele troep Belgen naar de Hawkesbury-river is uitgesteld tot drogere tijden. En die komen er ongetwijfeld weer aan, want het roller-coaster weer gaat voort : tegen eind volgende week zullen we weer genieten van een lekkere 30 graden en meer. Dan hebben we die 2de hangmat toch niet voor niets gekocht !

1ste zwemles en schoolperikelen

Zo ongeveer tegelijkertijd met leren lopen, leren de kids in Oz zwemmen. Redelijk normaal in een land waar de meerderheid van de bevolkin in een straal van minder dan 100 km van zee woont.
Rosemarie en Jan-Willem hebben dus wat in te halen. Vandaag hebben ze allebei hun eerste zwemles in Australie gehad in het Ryde Aquatic Leisure Center. Een heel groot zwembadcomplex, met zwemschool, of ik zou beter zeggen,een zwem-leer-fabriek : Constant wordt daar aan wel 15 groepjes kinderen tegelijkertijd lesgegeven. Heel druk dus, maar de groepjes zijn klein en de kinderen lijken geen last te hebben van de drukte. Jan-Willem deed het erg goed. "Kick fast" en "duiken"(kopje onder) als de beste. Hij vond alleen dat de les bijlange niet lang genoeg duurde. Gelukkig konden we na school opnieuw naar het zwembad voor Rosemarie`s zwemles. Rosemarie heeft bijna prive-les, er zitten maar 2 kindjes in haar groepje. Anders dan in Belgie waar je eerst schoolslag leert, wordt hier in Australie begonnen met freestyle en backstroke. Onder water gaan, met armen en benen slaan en op je rug drijven zijn dan ook de eerste dingen die hier aangeleerd worden. Ik ben wel blij dat Rosemarie toch nog haar brevet van 25m heeft behaald in Belgie. `t Heeft haar veel zekerder gemaakt in `t water en daar heeft ze nu heel veel aan. Wat nog niet lukt, is onder water met de ogen open kijken. Die klik moet ze nog maken... Dat komt nog wel.

Vandaag had Rosemarie ook haar eerste Show & Tell : ze mag dan iets meenemen naar school en vooraan in de klas op een speciale stoel gaan zitten en 2 minuten vertellen tegen de klas. Ze had uiteraard haar knuffelkoala meegenomen die de Sint heeft gebracht. Ze wilde me niet zeggen wat ze allemaal verteld heeft. kBen wel nieuwsgierig. Morgen eens aan de juf vragen....

Gisteren hadden we ook een parent meeting op school en werden we ingewijd in de geheimen van het merit systeem (met kaartje en ribbons en grades etc) en de "yellow book" waar ongehoord gedrag in wordt opgetekend...Hmmmm, toch een bijzonder en wat vreemd systeem. We hebben ook eens een kijkje mogen nemen in haar schriften. En dat zag er weer allemaal op zijn Rosemariekes uit : heel erg verzorgd, met oog voor detail. Goe bezig !

Ondertussen is het hier een heel pak frisser en natter dan vorige week. Onze weekend-kampeerplannen vallen letterlijk in `t water. Maar er is eigenlijk niemand die over het weer (de regen, de friste) zeurt. Heel dit land is nog teveel in shock en in rouw over de verschrikkelijke toestanden in Victoria. Overal worden er gelukkig ook fundraisings gehouden om de mensen in nood zoveel mogelijk te helpen.

Dierenvriend

Tussendoor : ik denk dat ik al gezegd heb dat het hier behoorlijk warm is ;-) de vliegen en sprinkhanen vallen er dood neer van. De kakkerlakken spijtig genoeg niet. We houden nog steeds niet van die dieren en we hebben er een heel effectieve spuitbus voor. Na een welgemikte dosis, lopen ze geen 20 cm ver meer. Iedereen opgelucht, maar da`s buiten dierenvriend Jan-Willem gerekend. Die liep gisteren na een kakkerlak-spuitbus-incident hysterisch huilend en boos weg : "Je mag niet zomaar dieren dood doen, die kever heeft helemaal niets stouts gedaan. Ik ben heel boos op jullie !" Daar lag hij, intens te snikken op de vloer. Ach, het kereltje, zooo schattig. En eigenlijk heeft hij misschien wel wat gelijk : wat doet een kakkerlak eigenlijk fout ? Zijn looks heeft zo`n beest niet mee, en ze lopen ook veel te snel, maar zijn ze echt vies ? Ik weet het eigenlijk niet... In mijne kop heel zeker wel, maar in `t echt ? Dat lijkt me een ideale opdracht voor Jurgen om eens wat "research" over te doen.

Zondag : vanalles

Hoewel het gisteren laat was, vanmorgen toch vroeg wakker. Uit bed, recht de hangmat in, Vitaya boekje lezen (danku mama). Wat is het `s ochtends vroeg toch heerlijk buiten. Laat ontbeten en dan met zijn allen naar de Bunnings voor nog een hangmat - maar `t is geen goeie, ze moet terug - en verf voor mijn bank van `t stort. De primer hebben we al. De lak was er niet in de juiste kleur en hoeveelheid. Ik kan dus nog even langer twijfelen tussen rood en fuchsia.

Vanmiddag was het dan eindelijk de Top Gear Live show. 2 van de 3 Britse presentatoren (o.a. Jeremy Clarkson !) hebben hier een 10-tal live shows gegeven en de mannen (Jurgen, Bart en Sebastien) hadden een ticket in hun kerstsok gevonden. `t Was een waar autospektakel, veel lawaai, vuurwerk, smeulend rubber en veel volk. Top Gear is ook hier in Australie razend populair, er is een Australische versie van de show, maar niks kan natuurlijk tippen aan de real thing. Ik denk dat ze er van genoten hebben.

Ondertussen zijn vrouwen en kinderen naar de West Pymble Swimming Pool getrokken. Heerlijk gespetterd met de kids in `t water. Met hun nieuwe duikbrilletjes en Celine en Thibaut als voorbeeld gaan Rosemarie en Jan-Willem als volleerde visjes kopje onder. Rosemarie zwom zelfs helemaal naar de bodem. `k Ben eens benieuwd naar hoe het morgen zal zijn, dan heeft ze na school een assessment om haar zwemnivo te bepalen en meteen ook te zien in welke groep ze zwemles kan volgen.


Na het zwembad tijd voor een hapje bij Bart en Sabine. Hmm, weeral spijtig dat het zondagavond is en dat je dan toch een beetje op je klok moet kijken om de kids op een iets of wat redelijk uur in hun bed te krijgen. We hadden nog heel wat langer op het terras kunnen blijven zitten en de 5 kinderen spelen ook zo goed samen. Da`s echt heerlijk. Iedereen heeft ervan genoten.
Ook nu weer geen foto`s : het fototoestel was met Jurgen mee naar Top Gear, maar hij mocht er geen foto`s trekken....
Volgende week doen we beter, beloofd !
In een poging de boel wat op te fleuren, hierbij nog het resultaat van de warme dagen van de afgelopen week. Beetje meer binnen zitten = tijd voor te schilderen.

Gezellig

Buiten een warm hadden we ook vooral een gezellig weekendje.
Zaterdag gingen we de koelte van een zeebriesje opzoeken. Volgens Jurgen ging er tegen de middag een thermisch windje opsteken dat misschien wel voldoende ging zijn om wat te kiten. Auto volgeladen met stuff, kinderen erbij en op naar Doll`s Point, ten zuiden van Sydney, aan Botany Bay. Echt mooi vind ik het er niet, maar vooral Jurgen en Jan-Willem genieten van de aan en afvliegende vliegtuigen. De start en landingsbanen van Sydney Airport liggen immers in het verlengde van Botany Bay. Iets na de middag begon het inderdaad te waaien. De eerste kite was al snel te groot, de kleinere kite dan maar bovengehaald. En ook daarmee ging Jurgen meerdere malen de lucht in, heel hoog, om dan al of niet elegant terug in zee te storten.
Ondertussen kregen we op het strand een gratis "full body scrub", maar dat kon Jan-Willem toch niet helemaal apprecieren. Het briesje was ondertussen dan ook een stevige 6 beaufort geworden. Dan nog maar even in de golven gaan spelen, want voor Jurgen was het toch wel weer even kicken. Spijtig genoeg geen foto`s : de memory card stak nog in de computer....

`s Avonds hadden we bezoek uit Belgie. Collega Roeland met vrouw Linda en zoon Dieter zijn voor enkele dagen in Sydney en dan moest er gebarbecued worden. Ze waren gelukkig niet te erg onder de indruk van de warmte en de jetlag. Een gezellige avond dus. Voor de gelegenheid had ik me ook eens aan het favoriete Australische nagerecht gewaagd : Pavlova, een meringue-gebak met room en fruit. Niet slecht. Roeland had nog wat cadootjes uit Belgie bij, en toen was het helemaal feest.

Horror

Met een beetje geluk ga ik na vandaag niet meer zeuren over de hitte hier. Er begint net een koel briesje te waaien. Heerlijk. Het was me wel weer wat de afgelopen dagen.
Maar nu ben ik vooral sprakeloos door de horror die er in Victoria heerst (Victoria is de staat in Zuid-Oost Australie, waar o.a. Melbourne ligt). Immense bushfires die met een gigantische snelheid door dorpen razen en alles en iedereen in hun spoor vernielen. Geen schijn van kans heb je tegen zoiets. Ondertussen zijn er al 76 doden geteld en in de volgende uren en dagen wanneer de uitgebrande dorpen terug bereikbaar zullen zijn, zou dat nog wel eens ferm kunnen oplopen. Men spreekt van "The worst day in the history of Victoria". Het is onvoorstelbaar, honderden duizenden hectaren zijn al in de vlammen vernield, honderden huizen, ... Vrijdag was er hier in de buurt een relatief kleine bush fire. We konden de hete rookwolken voelen en ruiken. Als ik me dan bedenk hoe griezelig ik dat al vond, dan kunnen woorden niet beschrijven wat de mensen in Victoria moeten meemaken. En waar ik dan helemaal knettergek van word, is dat die bushfires in een aantal gevallen met opzet worden aangestoken ! Massamoordenaars zijn het.
Laat het alsjeblief snel koeler worden.

47

dat stond daarstraks op de thermometer in de auto ! Waarschijnlijk was het niet echt zo warm, maar het voelde wel zo. En morgen en overmorgen wordt het zo mogelijk nog heter, met 40 graden en meer. Gelukkig komt er zondagmiddag eindelijk nog eens een "southerly" en zal het begin volgende week maar een graad of 25 zijn. Tenminste dat beloven ze.... (het lijkt zo`n beetje op de weerberichten voor de Belgische Kust, die voor het weekend ook altijd goed weer lijken te voorspellen, pure volksverlakkerij !) Tot nu toe heb ik nog niet veel geklaagd over het weer, maar sinds het begin van `t schooljaar is het toch wel wat een beetje te veel van `t goeie. Heel warm, en vooral geen frisse namiddag en avond wind meer. Gelukkig hebben de kinderen op school airco, alhoewel.... op het heetst van de dag zit Rosemarie toch buiten voor de lunch. Weliswaar in de schaduw, maar toch... De juf vertelde me daarstraks dat ze na de middagpauze wel een relaxatie en "chill" moment voorziet (rustig muziekje, rustig op de grond gaan liggen en dan nog eens goed drinken voor ze verder werken). Jan-Willem speelt in de namiddag gewoon binnen op school - hij begint er stilaan zijn draai te vinden, alleen `s morgens is het nog even lastig.
En ik, tja, ik zit wat meer binnen - ook al is er in ons huis geen airco, `t is er toch frisser (eigenlijk, minder heet) dan buiten... Ik heb me de laatste dagen wat creatief uitgeleefd en o.a. geschilderd en genaaid. En op mijn dooie gemakske naar de supermarkt geweest en eens rustig gekeken naar wat er allemaal in de aanbieding is, vooral in de diepvriesafdeling ;-)
Vanmorgen was er nog een morning tea voor alle nieuwe ouders van de Beecroft Primary School. Leuk om met de andere mama`s te leren kennen.
Na school was het heerlijk afkoelen in het plonsbadje, da`s nu echt genieten. De kids hebben er in gezeten tot ze er na een uur of 2 klappertandend uitkwamen en Rosemarie zich afdroogde en een trui !!!! ging aandoen.
En ondertussen zit Jurgen - terug uit Brisbane - met een trui op zijn buro. Zelfs na een halfuur trein en wandeling kwam hij nog fris thuis. En dan kijkt hij raar op als ik zowat weg-gezweet ben. En zo komt dan van het een en ander en lagen we vanavond met 4-en halfaangekleed in het plonsbad.
Spijtig genoeg stopt dit hete weer niet bij wat geklaag en gezweet, het hele elektriciteitsnet staat zwaar onder druk - de hoogste verbruiken ooit worden nu opgemeten, het treinverkeer wordt vertraagd, en hier hangt al een hele avond een bush-fire geur. Laat het dus maar gauw zondagmiddag zijn (voor wat het weer betreft dan toch).

Pluim !

We hadden het kunnen denken...Ze is immers toch al 4 dagen naar school geweest. Rosemarie kwam daarnet van school met een echte "Merit Award"... "For doing such neat and careful work in the classroom", getekend door de juf en de principal. Slechts 2 kindjes van de klas hadden zo`n kaartje gekregen en zij was er bij. `t Is hier een gewoonte. Elke week op dinsdag krijgen 2 kindjes per klas een award voor een bijzondere prestatie. Nu hoop ik wel dat de juffen er voor zorgen dat alle kinderen wel eens zo`n award krijgen - alle kinderen hebben immers toch talenten. Volgens Rosemarie is er ook nog een vervolg en krijg je nog iets extra bij 3 awards. Dat zullen we misschien later nog eens ontdekken. En blijkbaar moeten ze voor de uitreiking van de awards met alle leerlingen van Kindergarten en Year 1 & 2 naar de grote zaal. Daar worden de awards dan bekendgemaakt en moeten de "winaars" op het podium komen. Ik zie ze dat al doen, onze Rosemarie (dat super verlegen meisje van een paar jaar geleden is ferm veranderd) Enfin, je moet niet vragen hoe trots ik weeral op ons meisje ben !
Jan-Willem doet het ondertussen ook redelijk goed. Hij blijft het wel moeilijk hebben met "vrij spel", daarvoor gaat hij nog te weinig (of niet) de interactie aan met andere kindjes. Maar voor de rest speelt hij goed mee, hij knipt, plakt, schildert, knutselt, eet, slaapt, is gehoorzaam etc. Kortom, het perfecte, zij het timide, kereltje. (En dan komt hij thuis en komt meteen ook zijn ware aard boven - zucht).

Projectje

Enkele keren per jaar is het hier "groot vuil" en dan gaan ze er hier echt voor. De voetpaden en bermen worden volgestapeld met grote en kleine rommel. Nu vrijdag is het zover in Beecroft en dit weekend is er duidelijk veel opgerommeld en leeggehaald. En wat de ene rommel vindt, is dat voor de andere niet. Zo hebben wij vanmiddag een bankje gescoord ! Nu ja, bankje, een stevig ding van 2.5m lang. Hij stond in de straat van Jan-Willem`s school en toen we na school terug naar de auto stapten vonden het wel wat. Maar, zou die in de auto kunnen ?? We zouden het proberen. Maar tussen het moment dat we de bank voorbijliepen en het moment dat we in de auto stapten, was er al een andere auto gestopt bij de bank. Spijtig genoeg stopten die mensen de bank in hun koffer.... Maar, gelukkig genoeg was hun koffer veel te klein. Na enkele spannende momenten bij ons in de auto, hoera, hoera, haalden ze de bank terug uit hun koffer, en na nog enkele twijfelmomenten reden ze dan toch weg. Wij er meteen naar toe, auto verbouwd, en ja hoor, met wat keren en draaien ging het hele geval er in. Kinderen er bij gepropt, mezelf in een deuk tussen stuur en bank gevouwen en hop weg ermee. Toen ik de bank aan `t inladen was, kwam de vorige eigenaar net buiten rijden. Hij vertelde nog dat hij 35 jaar geleden de bank ergens op een school heeft gevonden en dat zijn kinderen er heel veel op en rond gespeeld hebben. Nu is het dus de beurt aan die van ons. Ze vonden het trouwens echt superspannend en fantastisch dat we de bank naar huis hebben genomen. Nu woedt er een hevige discussie over welke kleur ze moet krijgen : Wit, knalrood, fuchsia, lichtblauw.....`k Ga het nog even laten bezinken, maar de kleur van dit continent heeft altijd al mijn voorkeur gehad. Met het fabriceren van nog wat kussentjes voor er op wordt dat weer een leuk projectje voor de volgende weken.

Pool with a view

De laatste dagen vind ik het hier behoorlijk warm, en ik denk dat het vooral ook vochtiger is dan enkele weken geleden. `t Is zo een plakkerige warmte waardoor je wel 4 keer per dag onder de douche zou willen. Maar in deze tijden van droogte is het geen goed idee om zo met water te gaan spelen, dus onderga ik het maar. En zoeken we wat verkoeling in het zwembad. Vanmorgen zijn we naar de North Sydney Olympic Pool getrokken, en die ligt formidabel prachtig gelegen aan de rand van het water, zowat onder de Harbour Bridge, naast het Luna Park. Op zo`n toplocatie, op zo`n mooie dag als vandaag, op een zondagmorgen, zou je verwachten dat het er drummen zou zijn. Maar dat viel geweldig mee - ik heb het nog gezegd he, drukte, dat kennen ze hier niet, behalve in de shoppingcenters. Ook naar goeie Australische gewoontes is het zwemverkeer in het bad compleet geregeld, met allerhande baantjes voor de tragen, de rappen en de tusseninnen, de schoolslagers en de crawlers. Gelukkig was er ook nog plaats voor de recreational users zoals wij. `t Was er lekker plonsen en verpozen. Zo vlak bij de stad, echt een aanrader voor elke Sydney-bezoeker.

Voor de rest hebben we gisteren zowat doorgebracht in de kampeerwinkels. Onze trailer met tent is in bestelling en de rest van de uitrusting is ook al aardaig opgeschoten. De kinderen vinden zo`n kampeerwinkels de max, die ravotten zich kapot in al die tenten en bootjes en ... Jurgen vindt het ook heerlijk om al die dingen daar een voor een te staan analyseren en vergelijken. En ikke, tja, na een tijdje had ik het echt wel gehad. Volgende keer mag Jurgen alleen op stap. Hopelijk hebben we onze tentkar tegen Jan-Willem`s verjaardag want dan willen we zeker gaan kamperen in de duinen.

Morgen voor het eerst een hele week school en begint Rosemarie echt te leren lezen en schrijven. De week staat in het thema van de klank "a". Ik ben wel benieuwd naar hoe ze hier zullen leren lezen en schrijven. Wordt dus vervolgd.

Bij het uitproberen van de kampeerlampem gisterenavond kwam Jurgen nog enkele lieve beestjes tegen in de tuin. Geniet vooral mee...