Plan A was om vandaag enkele gingerbread-huisjes te versieren. Gisterenavond leek dat prima in orde te gaan komen. Gingerbreadhuisje ineen gestoken en dat zag er mooi uit. Vanmorgen toen ik opstond, voelde ik de bui al hangen. De koek van het huisje was helemaal slap geworden, en de gesmolten en terug geharde suiker - die ik als lijm had gebruikt - was terug stroperig. Tegen dat we ontbeten hadden was het hele spel in elkaar gestuikt, en zag het er ongeveer zo uit.....
Ik steek het op de vochtige warme lucht hier. Peperkoekenhuisjes zijn een uitvinding van het noordelijk halfrond. Peperkoekenhuisjes zijn er om gebakken en versierd te worden in huizen met centrale verwarming, met van die droge lucht. Niet in van die landen waar de straatstenen gaan stomen als het nog maar eens geregend heeft...
Gelukkig zitten we hier nooit verlegen om een plan B. Een beetje boter, bloem, suiker en een ei of 2 later zaten we aan de koekjes. Zo kwamen de frutsels en sprinkels etc toch nog van pas, en ik heb niemand horen klagen.
donderdag 16 december 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Ik zal ze welk helpen opeten voor ze slap worden
Een reactie posten