Ik hou van de South Coast !

Ik kan er maar niet genoeg van krijgen....woeste rotskusten, woelige golven, eindeloze zandstranden, schelpjes zoeken, krabbekes achtervolgen, zoute zeelucht inademen en dan in slaap gewiegd worden door het geluid van de golven. Ne mens zou van minder lyrisch worden..... Tot je `s morgens voor dag en dauw wakker gekrijst wordt door een bende kaketoes, kookaburras en kids ;-)
Deze paasvakantie trokken we dus zuidwaarts, eerst naar `t binnenland dan naar de kust.
Om files te vermijden sliepen we donderdagavond bij de wombats in Kangaroo Valley, altijd weer ferme pret. Vrijdag trokken we naar Bombala. In de rivieren daar zitten de meeste platypussen van heel New South Wales. En die bijzonder dieren wilden we heel graag eens "in `t wuld" zien. Maar de beestjes zijn verschrikkelijk, verschrikkelijk verlegen. Sowieso komen ze enkel maar te voorschijn heel vroeg op de ochtend en vlak voor donker (voornamelijk omdat er dan geen wind en dus geen rimpels op het water zijn). `s Avonds probeerden we al eens maar zonder geluk. De volgende ochtend lukte het wel, zij het heel, heel even. Ik kwam natuurlijk recht uit mijn slaapzak gerold, en kheb dat beestje duidelijk doen schrikken, want ik zag de platypus bovenkomen, hij zag mij, en is meteen weer ondergedoken. Enfin, we hebben nu met eigen ogen gezien dat ze wel degelijk bestaan, en `t is er een prachtige streek. We bleven er nog even, in het South East Forests National Park. Mooie rit op hobbelig pad, mooie wandeling rond het moeras, en mooie buit van de paashaas - die ons zelfs diep in de bossen gevonden had ! Zo`n slim beest ;-)

Bombala en South East Forest National Park

Van de bossen trokken we naar de kust, Mystery Bay en kampeerden er op een "rustic camping" vlak aan `t strand. Wat een wereldplek ! Het water was wat koud voor meer dan 1 zwemmeke, maar dat kon de pret absoluut niet bederven, er valt zoveel te ontdekken tussen de rotsen. De avonden en nachten waren ook ferm frisjes, gelukkig had ik 2 jongens bij die niets liever doen dan vuurtje stoken.
We genoten met volle teugen van plekjes met mysterieuze namen als Narooma, Tilba Tilba, Bermagui, Merimbula en van rotsen met minder mysterieuze namen als Australia Rock, Camel Rock, Glass House Rocks.


Mystery Bay en omstreken


Na een "groot onderhoud" (lees : camping met douche) in Merimbula trokken we naar Eden. 100 jaar geleden was er een bloeiende walvissenjacht, met de hulp van een hele groep orca`s. Op een of andere manier hadden de orca`s begrepen dat als ze de mensen hielpen om walvissen te vangen, dat er dan voor hen ook iets in zat. Een "win-win" als het ware. De orca`s waren enkel geinteresseerd in de tong en lippen van de walvissen, de mensen hadden het meer voor de baleinen en blubber waar walvisolie werd uitgekookt. De orca`s joegen de walvissen de baai van Eden in, een van hen zwom dan richting Eden om de mensen de waarschuwen die dan zo snel mogelijk met de boot (en harpoenen) naar de walvissen roeiden. Heel erg bijzonder. Nu is er uiteraard geen walvisjacht meer. Maar voor de kust van Eden zitten nog altijd wel orca`s en `t is nog steeds een belangrijke "snackbar" voor de walvissen wanneer ze van zuid naar noord migreren en terug. Ook haaien zwemmen er rond, aangetrokken door al de vis die er zit. En daarom konden wij aan de Green Cape Lighthouse genieten van een troepje zeehonden die een hele dag in `t water lagen te dobberen. Ze blijven steeds in groep om zo sterk te staan bij een aanval van orca`s of haaien.
We kampeerden deze vakantie meestal nogal ver weg van de bewoonde wereld, ver weg van gsm-bereik. Gelukkig maar, want wanneer we dan toch eens in antennebereik zaten, hadden ze Jurgen wel heel erg snel gevonden.

Eden en omstreken


Terug in Beecroft waren moeke en bompa er ook weer. Een paar liter zweet lichter en niet helemaal heelhuids terug van hun avonturen (of was het een beproeving ?) in Alice Springs, Darwin en ruime omstreken, het Great Barrier Reef. Nu genieten we samen van een rustige "mostly fine" week in zonnig Sydney.

De veel te veel foto`s staan hier