Vroege paashaas

De paashaas was er vroeg bij dit jaar.... of was `t misschien gewoon om al eens te oefenen dat hij zondag wat eitjes rondstrooide op Balmoral Beach ? En dan nog wel alleen voor de Belgische kindjes.... In tegenstelling tot zowat alle andere onderwerpen, stellen Rosemarie en Jan-Willem zich totaal geen vragen omtrent het paashaas-fenomeen, zelfs niet wanneer ze in de supermarkt mensen karrevrachten paaseieren zien kopen. Toch iets wonderlijks, zo`n kinderbrein....
Balmoral Beach is een heerlijk strand, dus na het eieren rapen wilden wij nog niet naar huis. Bij het licht van de opkomende maan hebben we fish&chips gegeten, en zo het weekend vingerlikkend afgesloten.

Earth Hour - Candle Light Pizza Party

Samen met de rest van de wereld, deden we gisteren mee aan "Earth Hour". En omdat elke reden een goeie reden is voor een klein feestje, hebben we er een candle light pizza party van gemaakt met wat vriendinnen en hun kroost.
Jan-Willem was er al een hele week over bezig, over hoe we heel zaterdag geen elektriciteit mochten gebruiken. Helemaal niks. Een paar kaarsen en wat fakkels van de Bunnings en `t is gefixt.... Toen ik hem uitlegde dat dat misschien wel wat moeilijk ging zijn, want ook de koelkast, de mixer en de oven werken op elektriciteit, wilde hij uiteraard eerst niet plooien. Tot ik hem uitlegde dat zonder die dingen onze geplande pizza-party met chocolademousse als dessert niet zou kunnen doorgaan. Verbazingwekkend snel is hij gezwicht.
Voor het donker werd knutselden en frutselden we nog wat kaarsenhouders ineen met de kinderen. Een zachte avond, een fles Zibibo, home made pizza, een bende kinderen die mekaar entertainen, flikkerende kaarselichtjes..... De werkende mannen hadden ongelijk ;-) maar konden er spijtig genoeg niks aan doen. Volgend jaar herhalen dan maar !

Deel 3 van de avonturen van Kuifje en Alice

Ne 2 dagen van relatieve rust zijn mama en papa, ofte "Kuifje en Alice" alweer vertrokken voor het volgende deel van hun Australie-avontuur. Ze vliegen naar Uluru voor een kampeertocht naar Alice Springs, daarna gaan ze richting Darwin en ruime omstreken. En nog daarna vliegen ze naar Cairns en het Great Barrier Reef.
Dat zal ongetwijfeld weer heel wat mooie foto`s en straffe verhalen opleveren. Straffe verhalen die ze kunnen toevoegen aan hun verhalen over hun campertocht tussen Sydney en Melbourne. Met die kant van Australie is hun beeld van dit land toch wat veranderd... zo groen en zoveel bomen ! En ook, zo immens groot !
Mama was vanmorgen best wel weer een beetje zenuwachtig want de beschrijving van hun "kampeersafari`s" had het over swags, meerpersoonstenten, jeeps, zoektochten naar krokodillen, watervallen om onder te duiken ......Of om het in haar woorden te zeggen :
"Andere vrouwen worden wanneer ze zestig worden door hun echtgenoot uitgenodigd in een vijfsterrenhotel ergens op een idyllisch eiland. Ik moet mij ergens in het stof van de outback in een meerpersoonstent in een slaapzak wurmen !"
Wordt ongetwijfeld vervolgd ;-)

"Boekjes lezen"

Een van mijn (vele) zwakheden, een van de dingen waar ik niet kan aan weerstaan, zijn mooie kinderboeken. Boeken met prachtige tekeningen, grappige, meeslepende verhalen waar kindermondjes van open en stil vallen en kinderoogjes van gaan blinken. Boeken die dagen later nog herhaald en nagespeeld worden.... Gelukkig voor mij zijn Rosemarie en Jan-Willem grote boekenwurmen.
Met het verhuizen naar Australie is ook een grote nieuwe boekenwereld voor ons opengegaan en we graaien er gretig in. Bibliotheken zijn geweldig, maar sommige boeken wil ik gewoon HEBBEN !
De klassiekers met Aussie dieren en figuren in de hoofdrol vinden we het allerleukst. We zijn net begonnen in de avonturen van Blinky Bill. Het boek dateert al van 1933 - "the olden days" zoals Rosemarie zegt. Het taalgebruik is er soms wel naar, maar ondeugende, grappige, kleine koalas blijken redelijk tijdloos te zijn.

Appeltje voor de dorst

Met de herfst is het hier ook volop appel-seizoen. Langs de Bells Line of Road, in de richting van de Blue Mountains zijn een heleboel boomgaarden. In enkele ervan mag je zelf je appels van de bomen gaan plukken. Dat zagen Rosemarie en Jan-Willem wel zitten. Ik had het niet verwacht maar volgens de boomgaardier (zal wel niet bestaan he, dat woord), loopt het appelpluk-seizoen op zijn einde. En de afgelopen weken hebben de flying foxes, ofte de grote vleermuizen, ook ferm lelijk huisgehouden. Als die komen overvliegen en in de bomen hangen, schudden ze er door hun gewemel een hele hoop appels uit, daarbovenop beginnen ze ook nog eens te knabbelen aan de appels... En die peuzelplekken trekken dan weer andere lekkerbekken als wespen aan.
We moesten dus een beetje speuren naar de goeie appels. Goed verstopt tussen de bladeren en niet te hoog - kinderhoogte - vonden we toch een hele buit.
We eten ons de volgende dagen dus door een wintervoorraad appels heen. Staan al op het menu : appelmoes met kip, appelcrumble, appel muffins. En nu al gebakken (en goedgekeurd) Zweedse appelcake. kHeb er geen gedacht aan wat er zweeds aan is, maar met die kraakverse appels, smaakt ze naar meer ;-)

De berg

Jurgen worstelt zich de laatste weken door een gigantische berg werk. We zien hem daardoor niet erg vaak, de kinderen al zeker niet. Dit weekend is `t weer werken geblazen. Wij dan maar met zijn 3-en op stap, naar de Paddington Markets. Maar geinspireerd door "als de berg niet naar Mohammed komt, dan komt Mohammed wel naar de berg", gingen we daarna lekker op bezoek, bij Jurgen, op het werk, samen eten, beetje op de white board kliederen....

Herfst ;-)

Herfst in `t openlucht zwembad van Pymble ;-)

2de leven

We konden maar geen afscheid nemen van ons bush-kerst-boom. Eerst moest hij blijven tot Iris weg was, dan moest hij blijven tot moeke en bompa er waren, en toen was het begin maart en leek hij wel vergroeid te zijn met onze woonkamer.... Hij hoort er helemaal thuis. De kerstmannetjes in zwemvliezen, de kerst-kangoeroes en koala`s hebben we opgeborgen. Nu hebben we onze bushboom een 2de kans gegeven... als paasboom.
Gisteren blies ik mijn hoofd helemaal purper om een hoop eieren leeg te krijgen. Na school leefden de kinderen zich bij Emelie en Lily zich uit met verf, lintjes en massa`s stardust. Astrid en ik hadden minstens evenveel pret en vonden het niet zo erg dat na een ei of 3 de trampoline een grotere aantrekkingskracht had. Wat is frutselen toch leuk ;-) en het resultaat mag er zijn. Onze boom heeft zijn plaatsje in de living weer verdiend voor een paar maanden, en tegen dat het echt vijgen na pasen wordt, vinden we wel weer iets anders uit.

:-)

We hadden dit weekend de Degreef-kids op logies, altijd een gezellige bedoening ! Veel meer dan mekaar hebben de kinderen dan niet nodig om een heel weekend dolle pret te hebben. Hier wordt je soms als een halve heilige of hele zot aangekeken als je vertelt het helemaal ok en heel leuk te vinden als er 3 kinderen komen logeren. Op kinderen passen wordt hier als een hele karwei beschouwd, kinderen uitwisselen, playdates, sleepovers is altijd een heel georganiseerd gedoe. Celine, Thibaut en Julie zijn natuurlijk wel engeltjes, maar ik vind eerlijk gezegd best wel gemakkelijk met zo 3 entertainers er bij. Er wordt naar hartelust gespeeld en ze zijn allemaal een pak toegeeflijker en toleranter met vriendjes erbij. En na al dat gespeel, getetter en gelach slapen ze ook nog eens als rozen.

Ondertussen zijn we in mijn favoriete seizoen aanbeland. De herfst is hier heerlijk... Frisse ochtenden, zonnige dagen, nog overal bloemen, en hier en daar een geimporteerde boom met verkleurde bladeren.
Op zondag trokken we met de kids naar `t strand van Balmoral. Het was er warmer dan verwacht. Zoals altijd begon het met "Zie dat jullie kleren niet te nat worden he". Gevolgd door, "Ok, doe dan jullie shorten uit en plons maar in je onderbroek". Om dan te eindigen met, "Weet je wat, zwem gewoon in je kleren, we lossen het straks wel op". Het zeewater was naar hun zeggen lekker warm. Op het strand, met een koffie, genoten Jurgen en ik wat van de zon. Want ook dat is een voordeel van de herfst... je kan al eens in de zon zitten - ingesmeerd uiteraard - zonder na 30 seconden over te moeten lopen naar een schaduwrijker plekje. In de namiddag in de tuin was het ook gezellig vertoeven, bij de barbecue, glaasje wijn/frise pint, lekker eten, goeie babbel, leuke vrienden. Echt, het leven zoals het moet zijn... en is ;-)

Evolutie

Intussen gaat het hier weer zijn gewone gangetje. Het schooljaar draait op volle toeren, Rosemarie en Jan-Willem zijn helemaal "gerodeerd". Zelf spendeer ik de laatste tijd ook redelijk wat tijd op school, met 2 keer (binnenkort 3) per week "literacy" ofte, klassehulp bij de leesgroepjes. `k Ben ook Jan-Willem`s class parent waardoor ik afgelopen dinsdag 200 worsten heb staan bakken voor de kindergarten sausage sizzle. De P&C meetings, de canteen, en de voorbereidingen voor de Multicultural Fair die er in oktober aankomt.... `t is net geen volledige dagtaak ;-)
Over `t algemeen allemaal heel leuk, `k doe het uiteindelijk uit vrije wil, en de kinderen doen het ook goed en graag op school. Maar het is natuurlijk veel leuker en interessanter om over die enkele ergernissen te schrijven. Een er van zijn de "scripture" lessen, de godsdienstlessen. Onze kids volgen de katholieke lessen, maar vooral bij Jan-Willem gaat dan niet echt van harte. Hij krijgt voor het moment het scheppingsverhaal voorgeschoteld en hij heeft het er heel erg moeilijk mee. Het wordt dan ook verschrikkelijk ongenuanceerd gebracht. "God heeft de wereld en alles er op gemaakt, in 7 dagen, hij heeft het licht aangedaan en de bomen, bloemen en dieren gemaakt en dan de mensen" en that`s it, te nemen of te laten. Jan-Willem is al lang erg geinteresseerd in het onstaan en de evolutie van de wereld, aardplaten, vulkanen, dinosaurussen, ijstijden, etc. Hij denkt er vaak over na en heeft veel vragen. Zo goed als kan, proberen we op al zijn vragen te antwoorden. Maar dan komt hij op school en komt er iemand verkondigen dat het allemaal in 7 dagen is gegaan. En dat God dat allemaal gedaan heeft. En daarom moeten we hem voor eeurwig en altijd dankbaar zijn. Eerste probleem, Jan-Willem stelt zich God voor als een persoon en zit dus met een kip en ei kwestie. Want als de mensen (dus ook een god-personage) pas op het einde gemaakt zijn, dan was er in het begin geen god en kon die de aarde ook niet beginnen maken. En ze vergeten de dino`s ! Volgens het scheppingsverhaal zijn er ineens dieren gekomen, zonder dat er eerst dino`s waren !! En Jan-willem zit al weken te bedenken welke dieren van welke dino`s zijn voortgekomen. Ja, hij wordt dan ook helemaal opstandig van zijn godsdienstlessen, wil er helemaal niks meer mee te maken hebben. En ik moet dan proberen dat allemaal op te lossen. Ik kan me niet voorstellen en herinneren dat het er in mijn tijd (in een nonnenschool notabene) zo ouderwets aan toe ging. Ik geloof niet dat ik er ooit aan getwijfeld heb dat het scheppingsverhaal maar een verhaal is. Rosemarie kreeg dat verhaal vorig jaar ook voorgeschoteld, op de 200ste verjaardag van Darwin notabene, en zij heeft naar eigen zeggen al lang afgehaakt en zit tijdens de godsdienstles gewoon wat te kleuren... `k Vind het wel wat spijtig, maar ik kan haar eerlijk gezegd geen ongelijk geven...

Splash (2)

Na een spetterende zaterdag, hadden we nog een spetterende zondag. Via Jurgen`s werk kregen we tickets voor het waterpretpark in Jamberoo. De weersvoorspellingen waren niet echt denderend, donkergrijze wolken hingen te dreigen, maar we hebben het er toch maar op gewaagd. Veel glijbanen, wildwaterbanen en allerlei zwembaden met vanalles er op en er aan. Voor de kids kan het niet "wild `n wet" genoeg zijn. Een keer in de pikkedonker en achteruit van een supersteile en supersnelle glijbaan was meer dan genoeg voor de mama... Gelukkig is er dan nog altijd de redder in nood, de papa ;-)
Je kan je wel voorstellen dat we op zondagavond 2 bijzonder vermoeide kids hadden die met het grootste gemak in hun bedje kropen.

Ondertussen zijn moeke en bompa volop aan `t genieten van hun campertocht. Na Kangaroo Valley zijn ze in Goulburn, Canberra en de Snowy Mountains geweest. Nu zitten ze ergens in de bergen in Victoria. Het weer is niet altijd schitterend, en papa laat al wel eens de sleutels in de camper zitten (met blauwe billen voor moeke als gevolg... van door een piepklein raampje te moeten kruipen ;-)) Maar Kuifje en Alice zijn nog steeds onder de indruk en in de ban van de kookaburras, kangaroos en gumtrees in dit Wonderland.
Deze foto`s van het vertrek hadden jullie nog te goed.

Splash (1)

Spetterend weekend, figuurlijk, maar ook heel erg letterlijk.
Gisteren hadden we afspraak met de Landcruiser club voor een tripje langs de Powerlines in het Newnes State Forest. Onder de elektriciteitslijnen liggen wegen (nou ja, wegen) en dat zijn vaak mooie en interessante tracks voor 4Wdrivers. Bart en Sabine waren ook van de partij met de kids, dan wordt het sowieso al leuk he.
Sommige stukjes waren behoorlijk pittig, er kwam hier en daar behoorlijk wat testosteron boven, en soms kozen we voor de "chicken way" ;-)
We waren een heel erg grote groep, wel 20 auto`s,en da`s een beetje te groot om vlotjes door de tracks te gaan. Dolle pret voor de kids was het wel omdat de track bijzonder nat lag, met vreselijk grote en diepe plassen. Daar traag en voorzichtig doorrijden is verboden met een bende kids op de achterbank. Zeker wanneer die morele druk uit oefenen in de vorm van "Mama, Bart maakt veel grotere splashen hoor". De eigenlijke trip met de club was wat te snel gedaan naar ons goesting. Met een paar gelijkgezinden zijn we nog wat andere tracks gaan opzoeken, langs een rots / grot met aboriginal tekeningen en nog eens een keer naar de Lost City. Eigenlijk toch wel leuk, dat rijden, hobbel de bobbel door de bossen, over de rosten en door `t water (speciale voetnoot voor Jurgen : als `t niet te vaak is tenminste en als ik ook mag rijden ;-)



Auto`s die "stuck" zaten en moesten worden los getrokken, leverden deze "studie van de gum tree" op ...


Nog meer spetterende foto`s....

Rustig ?

Het is hier een beetje rustiger deze ochtend....We zitten terug maar met 4 aan tafel. Moeke en bompa zijn gisteren vertrokken op hun campertocht naar het zuiden. Mama was voor het vertrek wel verschrikkelijk zenuwachtig, maar hun 7 kubieke meter bagage en een paar kartons wijn en bier gingen er toch gemakkelijk in ;-), en nadat ik ze even op weg naar `t zuiden had gezet, leek het allemaal vlotjes te gaan. Toen ze me gisterenavond met een fluisterstem opbelde, sloeg de schrik me toch rond het hart.... Tot bleek dat ze fluisterde omdat ze een paar wombats achterna zaten en bompa natuurlijk een foto of 300 van die beesten wilden trekken. Jaaa, zo kennen we ze !

In `t begin van de week hadden ze het wat rustig aan gedaan, hun reisplannen verder uitgestippeld, beetje inkopen gedaan, wijn-research gedaan in een paar liquor stores, de geneugten van een food court ontdekt, links leren rijden, .... Ze vielen met momenten van de ene verbazing in de andere, was best wel grappig, en we hebben ze dan maar de bijnaam "Kuifje en Alice in Wonderland" gegeven. Lachen hoor.

De kinderen missen hun speelkameraden al en moeten het na school nu weer met mij (of met de wii) zien te redden. Wat een heerlijke uitvinding is het toch he, grootouders !

We blijven de volgende weken vol spanning de avonturen van "Kuifje en Alice" volgen en laat via deze nog wel eens van hen horen.

(de foto`s zijn voor later, na een crashke moet ik (of beter, Jurgen) het een en ander terug op de pc installeren.)

Blue Mountains weekend

Jan-Willem`s grote verjaardagswens - naast een nieuwe fiets - was gaan kamperen met moeke en bompa. Bestemming deze keer was Blackheath in de Blue Mountains. Op de valreep nog net voor het begin van de herfst - die trouwens nat en kil begonnen is - dus met stralend blauwe lucht en de zon hoog aan de hemel. Eerst een stevige wandeling van Pulpit Rock tot Govetts Leap, wat een heel typische Blue Mountains-wandeling is, met prachtige uitzichten, langs de kliffen en watervallen.
Kamperen deden we in de Megalong Valley, helemaal alleen, tussen de paarden van het Megalong Heritage Center. Niet te geloven dat we op zo`n prachtige plek, bij zo`n mooi weer, helemaal alleen stonden, op een gigantische wei tussen de paarden. De kinderen gingen al snel aan de slag met hout sprokkelen want kamperen is niet echt kamperen zonder kampvuur.
Met zijn zessen in de tent was "knusjes" zoals dat dan heet, de combinatie "bompa-slaapzak-luchtmatras" was niet helemaal geslaagd, maar zorgde toch voor een nachtelijke slappe lach bui ;-))
Op zondag stonden de Three Sisters op het programma, en dan zijn we op `t gemakske naar Leura getrokken, beetje winkelen, picknickje, nog wat uitkijkpunten... Gezellig.
Thuisgekomen konden we nog net de auto leegmaken, en toen was de herfst daar en begon het te regenen.

De foto`s van dit weekend :