maandag 13 oktober 2008
Een droom ging in vervulling !
Na een dagje buurten kijken op zondag, waren we vandaag toe aan een leuker uitstapje.
Al wil ik over gisteren toch nog wel kwijt dat het absoluut geen saai dagje was. We zijn wel veel gaan rondrijden, maar geheel toevallig ;-)) waren we rond het middaguur in Rhodes, waar Alcatel in december naar verhuisd...Niet zo bijzonder, ware het niet dat in het shoppingcenter van Rhodes ook de enige Ikea van Sydney is en dat je daar ook gehaktballetjes met veenbesjes en frietjes kan eten (zoals ik al zei in een vorig bericht, er zijn nog zekerheden, ook als je aan de andere kant van de wereld bent). Je kan al raden wat ze hier gisteren gegeten hebben.
Terug naar vandaag, naar het Koala Park in West Pennant Hills. Een kleinschalig park, een Sanctuary, een beetje vergane glorie, maar daardoor erg rustig en niet getoeristiceerd (bestaat zo`n woord ?).
Echidna`s, wallabies, kangoeroes, dingo`s, allerhande prachtige vogels, emus, een wombat, sprekende kaketoes en uiteraard koala`s !
Bij de kangoeroes mocht je gewoon binnen de omheining. Rosemarie en Jan-Willem waren eerst nog wat op hun hoede, maar dat duurde niet lang. Al snel zaten ze op hun knieen die dieren te aaien alsof het onze poes Lily was. Er waren een paar kangoeroes met een kleintje in hun buidel die af en toe ook eens kwamen piepen, en dat was natuurlijk helemaal bijzonder. Echt, ze vonden het fantastisch, en ik ook. De enige manier om hen er weg te krijgen was omdat de koala`s om 14u eten kregen en omdat we die dan ook mochten gaan aaien. En dat is natuurlijk al een jaar of 3 Rosemarie`s ultieme droom (toen Jan-Willem geboren werd heeft ze een van de knuffels die hij kreeg ingepalmd, een koala, en die ligt nu al 3.5 jaar elke nacht in haar bed...je zou van minder gaan dromen)
Een van de koala`s werd wakker gemaakt, uit zijn boom gehaald en kreeg wat eucalyptusbladeren. Wij mochten hem aaien, en echt heel dichtbij komen. "Als ik mijn oogjes toe doe en aan de koala ruik, ruik ik precies eucalyptuszakdoekjes" zei een stralende Rosemarie. Echt een hoogtepunt in het leven van ons klein meisje !
Daarna mochten we ook nog een wombat aaien, da`s groot zeg, en heel wat minder zacht, maar toch ook bijzonder. En dan wilden de kinderen nog eens terug naar "hun" kangoeroes, nog eens aaien en knuffelen, en ze wilden alleen maar mee terug naar huis onder de voorwaarde dat we zeker nog eens gingen terugkomen. da`s beloofd !
(By the way, dat was ik nog vergeten melden - `t is hier een lekkere 25 a 30 graden)
Labels:
Jan-Willem,
Op stap,
Rosemarie
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Allez super de max seg! Ben al benieuwd naar de foto's daarvan. En jij maar schrik hebben dat de kids daar ongelukkig zouden zijn terwijl ze de tijd van hun leven hebben!
Dikke kussen vanuit een toch ook erg zonnig belgie vandaag :-)
Een levende wombat geaaid ! Super zeg. Wij zijn niet verder geraakt dan een foto van eentje die er onnatuurlijk stil bijlag langs de highway ;-(
Al wat genoten van het grappige Australische accent?
Dit wordt echt een lifetime experience. Geniet ervan !
Véél groetjes,
Ann & co
zeg rosemarie, zou je nu niet liever met een echte koala in je bed liggen in plaats van met een pluche ?
dikke kussen opgestuurd in pakje naar jou XXXXX
Wat een wonderlijke wereld, die beelden hier direct te krijgen.
We genieten er mee van, het is prachtig.
Dikke kussen XXX
Een reactie posten