Acrobaat

Jurgen keek er al enkele weken naar uit. Ik keek er al enkele weken tegenop. Jurgen's vluchtje met een acrobatisch vliegtuigje. Er hingen wel wat wolken, maar het regende niet (spijtig genoeg ?!) en er was dus geen ontkomen meer aan. Gisterenochtend trokken we naar het vliegveldje in Camden (een uurtje ten zuiden van hier) en daar stond zijn rood Pitts vliegtuigje met piloot op hem te wachten. Sexy muts op zijn kop en stevig ingestrapt begon hij er aan. Met een grote smile. Op een hik en een gauw schoot dat vliegtuigje - gemaakt van fabric !!! - de lucht in. De kids en ik zagen toe hoe het direct zijn eerste looping maakte - aaarrrhhhh. Gelukkig verdween het daarna uit ons zicht. 20 minuten later kwam Jurgen nog steeds breed lachend aangevlogen. Hij vond het super. Loopings, death rolls, ondersteboven vliegen, bochtjes in alle richtingen, ongecontroleerd vallen en dan weer keihard optrekken, "G`s trekken", enz. Hij heeft zelfs zelf mogen sturen en allerlei toeren uithalen. En dat allemaal - zonder mottig worden, zonder kotsen. Volgens mij heeft die geen maag, maar een ijzeren bakske daarbinnen. Anyway, ik zag hem graag weer met zijn voetjes op de grond staan.

De grote trip

Voila se, hier is hij dan. Onze grote trip. Of tenminste zoals hij gepland is. Op 16 of 17 april vertrekken we uit Sydney en gaan dan in wijzerszin. De zuidkust van New South Wales en Victoria slaan we over, wegens reeds bezocht en je kan niet alles doen. Eerste stop, Mungo National Park, dan via Broken Hill naar de Flinders Ranges. Dan naar het zuiden van waar we de kust beginnen volgen. Ik heb uiteraard een hele planning uitgewerkt, maar een planning is er om aangepast te worden en dat wordt dus een heel flexibel gegeven dat zal afhangen van het weer en ons humeur. 2 "afspraken" hebben we wel. Van 13 tot 16 juni hebben we een paradijselijk plekje op Cape Leveque, helemaal in het noordwesten, waarna we in Broome de "Staircase to the moon" meepikken. En op 13 augustus is de Eumundi market "the place to be". Voor de rest, Come what may ;-)
Binnen 3 weken zijn we "on the road" !

Tim Minchin in de Opera House

Toen we enkele maanden geleden het Opera House bezochten, vonden we de Concert Hall zo mooi dat we er graag eens naar toe wilden voor een concert. Op goed geluk koos ik "Tim Minchin vs the Sydney Symphony". Na wat googlen en youtuben, bleek die Tim Minchin een in London wonende Australier te zijn, die bijzonder, bijzonder geestig is. Hij zingt de meest grappige, mooie, diepzinnige liedjes - waarin hij alle gevestigde waarden in vraag stelt en de draak steekt met zichzelf en de rest van de wereld. Hij begeleidt zichzelf daarbij op vleugelpiano. Hij ziet er uit als een verloren gelopen punker, skinny jeans, piekhaar, zwartgeschminkte ogen en loopt de hele tijd op blote voeten. Speciaal geval dus. In de UK is hij populairder dan hier in Australie. Hier rondom ons in Beecroft kende niemand hem echt, maar dat heeft misschien meer met conservatief Beecroft te maken, want de Opera House was voor alle 4 de avonden al weken op voorhand uitverkocht. En de mensen rondom waren grote fans en laaiend enthousiast. De rij achter ons zaten trouwens de mensen met wie we op Kangaroo Island met Kerst een idyllisch kampeerplekje deelden. Zij waren toen voor 3 maanden op stap met hun kroost, wij vertrekken binnen 3 weken. De wereld is klein, zo klein. We hadden trouwens hele goeie zitjes, mochten ons drankje mee de zaal innemen - zouden ze in Belgie nog eens een voorbeeld aan kunnen nemen, pintje meepakken in het theater - en hebben er dus kei-hard van genoten. De volgende keer : allen daarheen, zou ik zeggen.
Voor wie nieuwsgierig is, enkele clips van youtube geplukt.

Not perfect


If you open your mind too much


White wine in the sun


If you really love me



Jurgen en ik hadden er trouwens een heel dagje in de stad van gemaakt, beetje rondlopen, rondkijken en wat eten en drinken. We maakten ons de bedenking dat de volgende keer dat we nog eens met zijn 2 op stap zullen gaan, dat dat waarschijnlijk in Antwerpen zal zijn...
De kids hebben het ook weer naar hun zin gehad, de laatste sleepover bij Bart en Sabine, en aan het enthousiasme (not !) waarmee ze ons vanmorgen begroetten kunnen we alleen maar concluderen dat het weer leuk was !

Relocation update

Vandaag dan eindelijk de relocation lady gezien. Ze maakte een ronde door het huis en kon zo in een oogsopslag raden hoe groot de container moet zijn. Op 12 en 13 april komen ze alles inpakken en inladen. We hebben gevraagd om onze spullen op een hele trage boot te steken, zodat ze ongeveer samen met ons terug in Belgie aankomen. We hebben vluchten gevraagd voor 21 augustus. Rosemarie`s 8ste verjaardag in Belgie vieren, moet dus lukken. En wat een schone cado zou het zijn om dan in haar eigen bed, in haar eigen kamer wakker te kunnen worden (of wakker te liggen van de jetair).
Na de inpak hier, vertrekken we voor een paar dagen naar "temporary housing", ergens in de buurt, om het huis te (laten) kuisen en inspecteren en onze kampeeruitrusting in te laden. Wanneer Jurgen er op 15 april dan ook zijn laatste werkdag heeft opzitten, kunnen we echt vertrekken ! Da`s dus binnen precies 3 weken ;-)
Ik heb het al vaak gezegd, veel geregel en gedoe, maar wees gerust, we vergeten niet er nog van te profiteren ook. Morgen trekken Jurgen en ik er nog eens een dagje alleen op uit, naar de stad, en 's avonds naar Tim Minchin in the Opera House !

Nog een souvenir en tenen

Vandaag ben ik aan het sorteren geslagen. Wat gaat mee terug naar Belgie, wat hebben we nodig voor de grote trip, wat hebben we hier in Sydney nodig wanneer we terug zijn, wat moet weggegeven of weggegooid worden....? `t Is een hoop werk en ook weer een confrontatie met de hoeveelheid spullen die een mens verzamelt. Maar uiteraard ook een confrontatie met hoeveel leuks en moois we de laatste jaren gedaan hebben. Aan mooie dingen kan ik moeilijk weerstaan en de container zal dus bij zijn terugreis een heel pak voller zitten dan op de heenreis. In Mortsel voor alles een plaats vinden, wordt een aangename wintervullende activiteit. Van onze laatste reis naar Kangaroo Island brachten we dit kleinood mee. Een Weedy Seadragon. We vonden hem op het strand van Vivonne Bay. En wonderbaarlijk genoeg was hij al helemaal opgedroogd en nog wonderbaarlijker, hij stonk niet eens. Wie ooit al eens geprobeerd heeft een zeester te bewaren, weet hoe moeilijk dit is. Anyway, het is een fragiel geval, dus leek het ons best die in een kadertje te stoppen. De inkader-man hier in Beecroft heeft dat goed gedaan. Mooi souvenir aan een heerlijke vakantie.
In een heel andere rubriek -die van de faits-divers- een primeur : Om te vermijden dat ik als een soort van "tree-man" (aan mijn voeten dan toch) terugkom van onze grote trip, ben ik vandaag voor het eerst in mijn leven naar de pedicure geweest. Na 2,5 jaar in sleffers kreeg ik mijn voeten niet meer proper en met mijn hielen kon ik bijna wortels raspen. Best gezellig eigenlijk, in de massagestoel je voeten zo onderhanden laten nemen. Ik voel me een echte madam nu ;-)

Een rode souvenir uit het rode continent

Meer dan 2 jaar geleden vonden we een nogal lelijke bank bij het groot vuil. Maar volgens ons had het ding potentieel dus pakten we het mee. Ik kocht verf om de bank in een nieuw jasje te steken, maar daar bleef het bij. Het kwam er maar niet van om effectief te beginnen schilderen. Tot ik me enkele dagen de bedenking maakte dat potten verf niet in een container mogen. De verhuizers hebben dat niet graag, stel je maar eens voor dat zo`n potjes verf door al te veel geschokkel op de zeven zeeen opengaan en ongemerkt je hele inboedel inkleuren. Er kwam dus nog een taakje bij op ons lijstje.
De kleur ? Rood natuurlijk. All time favourite hier bij de meisjes. En kan je nou een beter kleur bedenken voor een bank die we uit dit continent meenemen ? Ik dacht het niet.

Typisch

Iedereen weet natuurlijk dat niet alleen Rosemarie, maar ook Jan-Willem een enorme dierenvriend is. Alles wat leeft en beweegt, vindt hij bijzonder fascinerend. Grote en kleine wezens, de schattige en aaibare dieren, maar ook de griezelige en gevaarlijke. Zijn fascinatie bleek ook uit zijn schooloefening in "Feelings" en het gebruik van "exclamation marks". Bij de vraag, wat doe je als je een slang ziet, schreef heel zijn klas "Help!", of "Let's go". Hij niet. In volle bewondering voor de fictieve slang schreef hij "Wow !". De juf vond het toch maar een beetje vreemd. Wij niet. ;-)

Mee op stap

Er werd door ons meisje al wekenlang reikhalzend naar uitgekeken. Vandaag was het dan eindelijk zover. De school-excursie naar het Coastal Environment Center in Narrabeen. Tot Rosemarie`s grote geluk leren ze deze term over Australische planten in dieren. Al de hele term hangt ze aan de lippen van haar juf en slorpt ze al wat verteld wordt op als een spons, en thuis gaat ze natuurlijk voort met lezen en leren over alles dat de natuur te bieden heeft. De laatste weken kreeg ik elke dag wel nieuwe instructies over wat en hoe ik op de excursie moest doen, want ik mocht mee als "parent helper"...hoeveel geluk kan een mens wel niet hebben ;-).... Alhoewel, gisteren leek het allemaal op een dik debacle af te stevenen, want Mrs Drury, de juf, had in `t weekend een voetbeentje gebroken. Rosemarie had verdriet, tot tranen toe, haar geliefde juf kon niet mee... Mijn aanwezigheid leek het maar amper te kunnen goedmaken.
Vandaag was alles gelukkig terug goed en we hadden er zin in. De bus op naar Narrabeen. Om een lang verhaal kort te houden, `t was een leuke dag, de kids waren laaiend enthousiast, vooral de ontdekkingstocht in de rockpools. De zeeslak die ik tussen het zeewier vond, zorgde voor de meeste hilariteit. Ik pakte ze op en toen spoot dat beest een brij paars slijm uit. Jakkes !
Rosemarie was in haar element. Ze heeft zowat de hele dag met haar vinger in de lucht gelopen om te antwoorden op elke vraag van de gids, of om haar te overtroeven met een of ander interessant feit. De juffen moesten er op de duur eens goed met lachen, met ons wandelend dieren-internet.
Om zo`n leuke leuke dag dan nog eens superleuk af te sluiten, kreeg ik daarnet een telefoontje van de juf met de melding dat haar voetbreuk niet al te erg is en daarom kan ze volgende week al terugkomen. Er ging er hier eentje met een geweldig grote glimlach slapen !

Sleepover

Zaterdagavond kwamen Celine, Thibaut en Julie voor de laatste keer op sleepover bij ons. Daar moest op geklonken worden ! Ze konden er allemaal nog goed mee lachen en hadden veel plezier. Vanmorgen gingen we zelfs met zijn allen snorkelen aan Shelly Beach. Nog altijd veel plezier. Zo`n afscheid lijkt dus wel mee te vallen. Maar wanneer het echt de laatste keer gaat zijn dat we mekaar zien, gaan er volgens Jan-Willem toch wel tranen uit zijn oogjes komen.... Ik denk het ook, en niet alleen uit de zijne...

Night out with the girls !

Tapas eten, sangria drinken, lachen, tetteren, Belgisch bier drinken, nog meer lachen en tetteren en overal de deuren mee sluiten. Waar een nakend vertrek al niet goed voor is ;-)

Bijna op zijn einde

Voordat iedereen denkt dat ik de blog opgegeven heb, of dat ons leven hier beresaai geworden is, snel even een berichtje. Al is het wel zo, dat het qua spactaculaire uitjes de laatste tijd wat op een laag pitje staat. Stilte voor de storm heet dat. Of, voorbereidingen, voorbereidingen, voorbereidingen. In de week en het weekend zijn we zwaar in de weer geweest met onze kampeerspullen. Jurgen is nog eens aan het lassen geslagen. Alles voor de efficientie en de ergonomie he.
De verschillende afscheidsfeestjes worden ook voorbereid. Het einde komt zo voelbaarder en voelbaarder nabij...
Ook bijna ten einde, was de tentoonstelling van de Qin Warriors. Enkele van de 8000 ingegraven beelden van de Chinese Qin Warriors stonden met en heleboel andere spullen uit die periode van 200 BC tentoongesteld in de Art Gallery. In 1993 - ten tijde van Antwerpen Culturele Hoofdstad stonden ze in Antwerpen. Toen heb ik dat gemist. En dat wilde ik niet nog eens meemaken. Misschien dat ik anders nog eens bijna 20 jaar moet wachten om ze ergens te kunnen zien. Woensdagavond is laatavondopening in het museum, dus na school en werk trokken we er naar toe. We waren niet de enige die op idee waren gekomen en het was drummen. Maar ferm de moeite. Erg indrukwekkend wat die Chinezen toen al allemaal voor mekaar kregen. Maar ook wat een "waste" van energie, middelen en mensenlevens... Die 8000 stenen warriors werden ingegraven in een groot graf en om hun bestaan geheim te houden werd iedereen die er aan meewerkte levend mee in het graf gestoken. (Wie die mensen daar dan in begroef en hoe dat dan ging om dat geheim te houden, is me niet helemaal duidelijk). De kids vonden het behoorlijk interessant en daar word ik altijd blij van.
Dit weekend staat er nuttigs en leuks op het menu. Daar zal dus zeker iets blogwaardigs tussen zitten. Tot heel binnenkort dus.

Proper

Hehe, we hebben het weer overleefd, die Australische zomer... Deze week zijn we met een zachte plof in mijn favoriete seizoen beland, de herfst. Alhowel, zachte landing, volgens een weervrouw hebben we deze week de grootste temperatuursschommeling meegemaakt van de laatste 50 jaar (in het begin van de herfst denk ik). Van een goeie 30 op dinsdag, naar maar rond de 20 op woensdag, en gisteren was het weer over de 30. Maar de avonden, de nachten, en de ochtenden zijn fris, en dat vind ik fantastisch !
Ook fantastisch is dat ik sinds woensdag `s morgens terug ongegeneerd in mijn pijama kan rondlopen, niet gestoord door een bende schilders of andere werkmannen die hier de afgelopen maand quasi non-stop hebben rondgelopen. Van voor 7 uur `s morgens en dat ook op zaterdag ! Echt klagen doen we niet, want we het huis steekt helemaal in een nieuw jasje. Van roos, groen en vuil is het wit, beige en proper geworden. De tuin wordt nu ook nog onder handen genomen. Allemaal goed voor de volgende huurder en het bespaart ons een hele hoop opkuiswerk. Langs de binnenkant, ben ik deze week begonnen met het wissen van de sporen. Sporen van 2 jaar uitbundig leven gecombineerd met een aangeboren afkeer van kuisen... Ik heb een wondersponsje ontdekt... Echt ! wat je daar allemaal mee van de muren krijgt. Fantastisch spul. Het komt dus wel goed.