Kerst-trip - deel 1

We hebben er weeral een mooi tripje opzitten, van de Blue Mountains trokken we noord en west-waarts, naar waar 100 keer meer kangoeroes dan mensen wonen. `k Ga er niet over klagen, want elke druppel regen is hier nog steeds een godsgeschenk, maar door een overdosis hemelnat hebben we ons tripje wat ingekort. Een tent die 1 keer in een lekkend vlot verandert, leek ons wel voldoende. Nu zitten we terug in Sydney en wachten het volgende "blauw gat" af om weer te kunnen vertrekken. Zoals steeds hadden ook deze wolken een "silver lining".... Net op tijd kon ik op 2de kerstdag immers naar de luchthaven sjeezen om Iris en Els te gaan halen. Heel blij weerzien en nu gezellig "full house" met zijn tienen !
`k Heb dan ook niet al te veel tijd voor epistels en verhalen over ons tripje. Dan maar veel foto`s....

Eerste stop : de Blue Mountains. Een wandeling voor "experienced walkers only". Moest wel kunnen met onze 4 en 6 jarigen ;-) Vooral omdat er heel wat loodrechte ladders op en af te klimmen waren en watervallen en kreekjes over te steken. Prachtige wandeling, heerlijk weertje,.... moe maar voldaan en allemaal een paar blauwe plekken rijker kwamen we in de namiddag in de Conservation Hut aan.
Nog een kort bezoekje aan de Three Sisters en dan naar de camping in Lithgow.


Alle foto`s van onze wandeling staan hier.......


Lithgow kennen we natuurlijk van de Glow Worm Tunnel. Ze leken wat minder fel te "glowen" als de vorige keer schenen (die beestjes mogen ook eens vakantie hebben zeker), maar `t blijft een bijzonder verschijnsel. Op de weg er naar toe zagen we ook de eerste kangoeroe. Na Lithgow trokken we richting Mudgee. Leuk stadje, om nog eens naar terug te komen (dat heb ik heel vaak gezegd de afgelopen dagen...).

Van Mudgee naar Coolah en het Coolah Tops National Park, middenin de bush. Geen mens te bespeuren, kangoeroes en kaketoes daarentegen met hopen. Aangekomen met een platte band... gelukkig kan Jurgen dat allemaal fixen. In het park zijn allerlei grote wilde watervallen. Zo beloven de brochures toch. Want door de aanhoudende droogte stonden ze nu kurkdroog. Het park is ook bekend van zijn Giant Grass Trees. Verschrikkelijk oude grasbomen die tergend langzaam groeien, maar als ze "goesting" hebben wel plotsklaps een metershoge bloemstengel kunnen produceren. De kangoeroes waren erg blij dat er nog eens iemand op de camping stond, ze kwamen zelfs de afwas doen ;-)



Foto`s van Mudgee en Coolah Tops.....


Hup, de volgende dag weer verder naar Coonabarabran en het Warrumbungle National Park. Coona is de "astronomy capital of Australia". De bergen en het algehele gebrek aan lantaarnpalen zorgen voor donkere en meestal heldere nachten. Als wij er niet zijn dan toch. Met ons, kwamen ook de wolken aan en we kregen daar een zondvloed op ons dak. Man, man, man, wat was me dat ! De tent leek met momenten meer op een vlot. Ik heb onder een plastieken picknickdeken geslapen (of toch gedaan alsof) en nog maar eens gezworen om nooit meer te kamperen tot we een ferme tarp hebben om over de tent te spannen.
De Warrumbungles zijn verder wel prachtig, overschotten van oude vulkanen. Mooie wandeling, mooie lookouts. En weerom veel kangoeroes en wallabies, een dode slang, een goanna in de boom. Maar de kers op de taart was toch die allereerste wilde koala die de kids zagen. Ik hoorde een pluizige bol in de boom knorren als een varken : En ja, daar zat die, een mannetjes-koala !
Aan de keukenblok zat nog een verpieterd kangoeroetje. Het beestje leek ook wat last te hebben van de grote hitte. Rosemarie en Jan-Willem hebben hem water en gras gegeven en zijn er nu zeker van het beestje van een gewisse dood te hebben gered.... onze dierenvriendjes !



Nog meer foto`s van koalas, kangoeroes en de Warrumbungles


Volle zon, 40 graden, en dan een ritje in een airco auto met een frisse cola in de hand : Ik ben voor ! We profiteerden ervan om al naar het volgende nationale park te rijden : Mt Kaputar National Park. Nog wat meer naar het noorden. En rara, ook hier stonden we weer helemaal alleen op een prachtig plekje, met afwassende kangoeroes ! Ook hier weer oude vulkanen en basaltrotsen om op te kruipen.



Hier vierden we ook kerstmis. Het blijft erg vreemd om kerst te vieren in de zomer, tussen de kangoeroes. Maar 8 kerstmutsen, een potje veenbesjes en een stukje lamsvlees perfect gebakken op het kampvuur verder, waren we helemaal in ho-ho-ho-stemming !



Kerstfoto`s



Op Kerstdag reden we nog een stukje verder, richting Armidale en het Oxley Wild Rivers National Park. Veelbelovende naam, maar ook hier weer opgedroogde watervallen en rivieren. Knap om zien, maar ook om nog eens terug naar toe te komen na een nat seizoen als de de watervallen naar beneden bulderen.
Kerstdag is een van de enige dagen dat de supermarkten hier dicht blijven. We hebben het winkeltje van het tankstation dan maar leeggekocht en ons culinair kerstdiner bestond uit een potje aiki noodles en rijst met ketchup ;-) Op smaak gebracht door een vlieg of honderd. De vliegennetjes waren populair en zagen er plotsklaps ook een pak minder lullig uit.

Bijna toevallig en omdat we nog eens in een gebied met gsm-ontvangst zaten, checkten we toen het weerbericht voor de volgende dagen : "heavy rain", "flash floods", "showers" en nog meer "heavy rain" en dat voor de volgende 4 dagen.... Alle hens aan dek voor verbouwingswerken aan de tent die voor een droge nacht moesten zorgen. Maar er viel geen druppel uit de lucht (dat zul je dan altijd hebben he). Maar de beloofde regen bleef niet uit... We konden nog een mooie wandeling maken, maar we zaten nog niet goed en wel in de auto of daar waren de eerste druppels. We besloten terug naar Sydney te rijden en daar het vallen van de regen af te wachten. Onderweg nog een schildpadje gered en over straat geholpen (hopelijk naar de juiste kant ;-)

De weg naar huis langs de Thunderbolts Way, via Walcha en Gloucester is heel erg mooi en een aanrader voor alle kamperende bloglezers !

Foto`s van Mt Kaputar National Park en Oxley Wild Rivers


Nu zitten we dus gezellig thuis. Lang leve de overdekte shoppingmalls ! En als de was nu alstublief toch eens zou willen drogen, dan kunnen we morgen weer inpakken en vertrekken voor nog een kampeer-uitstapje !

Aangekomen !

Ze zijn aangekomen, Cedric, Ann, Oriana en Ari ! En ze hadden lekkers bij. Belgian Pickles van Devos-Lemmens. Dat wordt smullen de volgende keer dat we pekestomp met worst eten !

Ondertussen zijn de eerste koalas geaaid, de eerste kangoeroes gevoederd, hebben we een babbeltje met de kaketoes geslaan. En toen sloeg de jetlag toe ;-)

Jurgen propt nu de laatste dingen in de trailer, de pintjes zitten al in de koffer. Morgenvroeg vliegen we er in. Eerste stop : de Blue Mountains voor een stevige wandeling. Daarna verder west, noord-west....

We verdwijnen een tijdje uit de ether... met de belofte op uitgebreide verhalen en massa`s foto`s

Gorgeous !

Ook Rosemarie had vandaag haar laatste schooldag. Zij heeft er ook een super-jaartje opzitten. Ik sta er nog steeds van versteld hoe snel zij haar draai heeft gevonden. Ze is op school engels beginnen praten, lezen en schrijven en er is geen stoppen meer aan... Ze had ook een - stoefen mag toch he ? - een verschrikkelijk goed rapport. Rosemarie is echt gemaakt voor school, vindt leren gewoon boeiend. En ze heeft een heel erg goeie juf gehad. Mrs Rochow is zo`n geboren juf, dol op "haar" kinderen en zij op haar. Dat zag je in veel kleine dingetjes. In plaats van het saaie, zeurderig afgedreunde "good afternoon KR (naam van hun klas)" / "good afternoon Mrs Rochow" sloten zij elke dag af met "Good afternoon GORGEOUS KR"/" Good afternoon GORGEOUS Mrs Rochow". Zo ook vandaag en dan gevolgd door heel veel kusjes en knuffels.



De boekentassen, uniformen en brooddozen zwieren we met een grote boog ergens in een kast. Cedric en Ann zitten met de kids op het vliegtuig richting Sydney... De vakantie is nu officieel begonnen ! Jiehaa !!!!!

Graduated !

Het is nu officeel : Jan-Willem is geen kleuter meer ! Met glans is hij vandaag "afgestudeerd" en daar kwam een heuse Graduation Ceremony aan te pas. Fier als een gieter nam hij zijn diploma en afstudeerhoed in ontvangst en nog fierder en kaarsrecht zong hij daarna uit volle borst het hele Australische volkslied !

Zo trots als hij was.... en zo trots als ik op hem was. Dat verlegen jongetje van een jaar geleden dat het best wel moeilijk had om in zijn eerste Australische school zijn draai te vinden met die enkele woorden Engels die hij maar kende, stond er nu te stralen en te glunderen naast zijn vrienden ! De laatste weken had hij het er wel wat gehad, hij snakt echt naar "big school", maar hij zal zijn juffen en dan vooral hartendief Miss - "ze droomt van mij" - Marilyn nog heel erg gaan missen !

Gekke bekken trekken met vrienden en juffen, behalve met "zijn" Miss Marilyn


Vandaag meteen ook de Christmas Party helemaal compleet met een Christmas concert - dat kon Jan-Willem maar half boeien, dat zie je wel op de foto`s ;-), een bezoekje van Santa Claus, en een sausage sizzle !


En dan "all hell broke loose" en gingen ze dansen met Miss Tiffany. Jan-Willem heeft heel het jaar dansles gevolgd. Geen ballet in tutu, wel echt leuke kinderstuff, van de vogeltjesdans, over de limbo, maar ook yoga en relaxation. De performance vandaag was een kwartiertje lekker dansen en shaken. Geweldig om hem zo te zien uit de bol gaan.... Everybody dance now !


`t Was een bewogen jaar voor ons kleine kereltje, onze emo-boy. Ik ben heel blij dat hij in februari naar Kindergarten gaat. `t Zal weeral een hele verandering zijn en khou er nog een beetje mijn hart voor vast hoe dat dat allemaal gaat lopen om zo te leren lezen en schrijven. Hij is toch nog maar 4.... Maar, hij is er op uit, hij wil geen kleuter meer zijn. Dus met best wel wat spijt in het hart sluiten we het kleuterhoofdstuk af.. Time flies when you`re having fun !

Carols in the park

Kerstmis in Australie is Christmas Carols zingen in het park. Elk zichzelf respecterende suburb organiseert dezer dagen wel een avondje kerstliederen zingen in het plaatselijke park. Uiteraard compleet met sausage sizzle, cupcake-verkoop en Santa die snoepjes komt uitdelen. wij zongen vanavond mee in Beecroft.... Het heeft wel iets hoor, zo al picknickend kerstliedjes zingen in T-shirt.
Volgens een Australische vriendin zijn "the carols" het echte begin van de kerstdagen. En dus heeft Rosemarie morgen Christmas party op school, Jan-Willem op woensdag en begint wat mij betreft op donderdag het echte feest !

Kerst-sfeer langs de weg

Hier geen straten vol kerstverlichting en kerstbomen. Ook niet zo heel veel huizen met kerstversiering aan ramen en deuren - de kerstmannen die aan een touw aan `t venster hangen, zie je hier niet vaak (thank god for that ;-)
Hier en daar dan weer wel een huis waar een hele wijk-voorraad aan kerstversiering tegen de gevel is gezwierd !

Kerstrozen vind je hier ook in de winkel,... maar eigenlijk staat de mooiste kerstversiering gewoon langs de weg.....Vanochtend op weg naar school kwamen we deze tegen :


De New Zealand Christmas bush


De New South Wales Christmas Bush (Ceratopetalum Gummiferum - Alberys Red) en natuurlijk de Poinsettia`s groeien hier in ook`t wild. Ze zijn niet zo perfect als de winkelexemplaren, maar daarom niet minder mooi, integendeel zelfs)

Het einde...

Veel meer dan in Belgie voel je hier dat het einde van het jaar nadert. Niet alleen het kalenderjaar, maar ook het schooljaar loopt op zijn einde en dus ook alle na-schoolse cursussen, zwem- en knutsellessen van ons allen. `k Moet zeggen dat ik dat eigenlijk wel fijn vind, zo`n echt, samenvallend einde. Maar ook vreselijk druk. Want al die "eindes" moeten gevierd worden met afscheidsdinertjes, hapjes, drankjes, picknicks, sausage sizzles, diploma`s, cadootjes, etc. Ik zeul dus rond van "hot naar haar" met "plates to share". Alles en iedereen wordt stilaan Christmas-crazy : auto`s en bussen rijden rond als compleet versierde kerstbomen met glitterslingers, en de kids kennen de Aussie versies van zowat alle kerstklassiekers bijna van buiten ;-) Onze kerstboom die er in `t weekend nog wat zielig bij stond, is nu bedolven onder de cadootjes. En vanmorgen ben ik de jaarwinst van de de Australische post zo maar even gaan verdubbelen... ;-)
Met al die feestvoorbereidingen staan onze uitstapjes op een laag pitje.... maar dat is dan misschien weer eerder stilte voor de storm.
Anyway, weinig bijzonder spannends te vertellen of te tonen. `k Zet het "kerstsfeer-foto`s maken" nog bij op mijn to do lijstje, maar no promises. Dat het terug spannender wordt, kan ik wel beloven..... Geef het een week ;-)

Sinterklaas

Jihaa ! Hij is bij ons geweest en wij zijn vanmiddag bij hem geweest..... Rosemarie en Jan-Willem zijn weer bij de heel goei gevaren.
Jan-Willem heeft heel de dag in zijn nieuwe voetbaloutfit rondgelopen, inclusief kniehoge sokken. Toen Luna - een van zijn vlammen - vroeg of hij van soccertraining kwam, was zijn dag helemaal goed ;-) Want ja, die vraag was wel het bewijs dat hij er heel erg echt uitzag. Rosemarie kreeg o.a. een scrabble van de Sint : vlotjes legde ze engelse en nederlandse woordjes op het bord....ik heb dus al verloren ;-(
Chocolade mannetjes, marsepein en home-made marsepein moeten we hier missen. Maar de foto`s van de kids in zwembroek bij de Sint maken veel goed.

Heel erg bedankt aan alle helpers van de Sint ! Met een beetje geluk hebben jullie de kids horen zingen als bedanking.

Gum-Christmas-Tree

We zijn zo goed als heel de kerstvakantie onderweg, en kerst zelf zullen we ergens in de bush vieren. Een kerstboom zetten, zag ik dus niet zitten. Maar een beetje kerstsfeer inhuis mag wel. Gisterenavond zijn we in de Beecroft-bush wat takken gaan verzamelen en zonet hebben Jurgen en ik onze betere scouts-truuken bovengehaald en... Voila, onze Gum-tree/ Christmas tree staat ! Er ligt ondertussen zelfs al een cadootje onder !!

Pret

Voor de verandering nog eens een leuk dagje gehad !
Op uitnodiging van Alcatel mochten we gaan roetsjen en zwieren in het Luna Park. Jan-Willem en Jurgen zijn niet te houden. Rosemarie doet ook goed mee. En ik kijk toe en hou de petten en hoeden wel bij ;-) Behalve op de botsauto`s, daar gaan we ervoor he...

Deze van Jurgen en mij vind ik wel grappig....


Na de drukte en `t lawaai zijn we naar `t strand getrokken voor wat "relax max", "krabjes en slakjes-kijken", "meeuwen-jagen", en avondeten-picknick.


En toen was het eindelijk avond, en konden de kids hun schoen voor de schouw zetten. Liedjes gezongen, schoenen voorzien van wortels en een zakje chips (!).... en nu maar hopen dat die goedheilig-man ons huis weer vindt.

(wordt morgen ongetwijfeld vervolgd)

De aanhouder wint !

We hebben een nieuw huisdier. Een sprinkhaan, een hele grote, `k schat een cm of 7. Onder het motto, de aanhouder wint, is dat beest al een hele week, elke avond het beste van zichzelf aan `t geven om het hart van ons ander huisdier te winnen : Madam de kakkerlak....`s Avonds als de zon ondergaat, begint meneer de sprinkhaan eraan, en tsjirpt er heel de avond lustig op los. Ongelofelijk hoeveel geluid zo`n ding kan voortbrengen, en hoe lang aan een stuk...
Zijn volharding is schoon en aandoenlijk. Spijtig alleen dat het zo`n domme sprinkhaan is, en na een week proberen nog steeds niet doorheeft dat het nooit iets gaat worden. Madame de kakkerlak zal niet op zijn avances ingaan, Madame de kakkerlak is van plastiek.....

Niks vastgelegd !

We zijn zwaar aan `t aftellen... nog een goeie 2 weken en Cedric, Ann, Oriana en Ari komen aan. En nog een goeie 3 weken en Iris is er !! We kijken zoooooo uit naar hun komst !
Uiteraard gaan we op stap. Alles is uitgestippeld. Met Cedric en Ann en de kids gaan we een kampeertocht in Noord en Noord-West New South Wales maken, langs een hele reeks nationale parken. `t Ziet er weer allemaal om ter mooist uit. Maar niks is vastgelegd... Gisteren belde ik alle nationale parken op om plekjes te reserveren. Dat bleek niet nodig en zelfs niet mogelijk. "Er is altijd wel plaats", zelfs in de zomervakantie. De Europeaan in mij wordt dan toch lichtelijk argwanend. Gewoon aan maanden op voorhand te moeten boeken om tijdens de schoolvakantie ergens een plekje te hebben, begin ik me dan af te vragen welke adder er onder het gras zit .... Maar nee hoor, verzekeren ze me ... `t is er prachtig, en meestal niet eens foor-heet want wat op een hoogte gelegen. Tja, dat heb je als je maar met 22 miljoen bent in een continent dat veel groter is dan heel Europa, waar we toch met 830 miljoen sardientjes op elkaar leven en op vakantie willen gaan....

Onze december trip ziet er zo uit....

View Larger Map

Voor Nieuwjaar en het vuurwerk - en vooral voor Iris - komen we op tijd terug naar Sydney. In januari trekken we naar het zuiden tot aan de grens met Victoria - fingers crossed dat een of ander project geen roet in die plannen komt werpen... En voor het schooljaar dan weer terug begint, gaan we met Iris nog even heerlijk vertoeven en stingrays aaien in Bendalong aan de South Coast.
Mooie vooruitzichten .....