Onze ster

Vandaag was dan eindelijk de grote dag van Rosemarie`s concert op school. Wekenlang hebben ze geoefend en voorbereid. En er was ook de knutselgekte bij de mums. Het resultaat mocht er zijn. Immens schattig om die jonge kinderen zo hun best te zien doen, en best wel indrukwekkend om zien waartoe ze in staat zijn. Rosemarie zong van "A star is a very far away love, just between you and me...." en "It`s a small world" - met Belgisch vlaggetje in haar hand ! Nadien als een echt catwalk-model razendsnel van outfit veranderen, want dan moest ze nog optreden met het Junior Harmony Choir en zong ze o.a. van "The Hills are alive with the sound of Music".
Wij vinden het indrukwekkend hoe ze al die teksten kan onthouden. Maar vooral moesten Jurgen en ik terug denken aan die allereerste keer dat Rosemarie bij Juf Renee een dansje moest doen op het schoolfeest in de Ten Dorpe school. Stokstijf stil stond ze toen, van pure shock en verlegenheid, en toen kwamen de tranen.
Wat een verschil 3 jaar kan maken, nu was het puur genieten voor haar, `t is een heel ander meisje geworden.

Upper Colo

Dit weekend zijn we er nog eens op uit getrokken met 4 andere Vlaamse gezinnen. Naar Upper Colo River Reserve, anderhalf uur schuinboven Sydney. Prachtige streek weerom. Camping omringd door het Wollemi nationaal park, vlak aan de rivier. Het weer was nog niet helemaal hoe het moet zijn : Veel wind en in de nacht en vroege ochtend van zaterdag kregen we deel 2 van de zand&stof storm over ons.



Op zaterdag hebben we in de rivier gespeeld en dan een stevig stukje gaan "crossen" op weg naar Bilpin, wandelingetje gemaakt. `s Avonds stond er in een mum van tijd een heerlijk buffetje klaar met de lekkerste slaatjes en lekkernijen. Zondag een "very old-fashioned" schattenjacht voor de kinderen, en dan weeral inpakken. Ritje en picknock richting de Hawkesbury river - zo`n mooie streek.



De mannen hebben zo goed als non-stop op "planeet 4WD" vertoefd. Als ze niet achter het stuur van hun 4WD zitten, kruipen ze wel - in pure bewondering - onder de motorkap voor diepgaande vergelijkende studies, of bespreken ze hoe en waar extra batterijen of snorkels kunnen gestoken worden. Aandoenlijk ? Obsessief ? Voor ons vrouwen vooral onbegrijpelijk en hopelijk ook van voorbijgaande aard.



De kinderen genieten ontzettend van elkaars gezelschap. Ze zien eigenlijk amper naar ons om. Er wordt ook aardig wat gekoppeld onder elkaar. Ondertussen is denk ik al ongeveer iedereen wel eens met iedereen gekoppeld. Ruimdenkend zijn ze ook, trouw iets minder... Met ons kwam dit weekend ook nog vriendje Willem mee. Vooral Jan-Willem vindt hem fantastisch, maar Willem heeft het meteen duidelijk gemaakt "Alleen maar vrienden he", zeker nadat Jan-Willem aan hem had aangekondigd dat hij "mals vlees heeft"....Waar haalt hij het ?

Afgesloten met een frisse pint in de pub in St. Albans met het vaste voornemen dit nog eens over te doen. Andere plek, ander weekend, hopelijk iets warmer en windloos weer, maar zeker zelfde gezellige gezelschap (+ Jan & Inn).

Alle foto`s staan hier.....

Zit mijn dasje goed ?

Niet echt, maar dat kon de pret niet bederven.

Jan-Willem was vandaag zoooo blij en opgewonden. Hij had zijn eerste Orientation Day in Kindergarten. De grote school dus, waar hij vanaf februari volgend jaar zal leren lezen en schrijven. `t Is natuurlijk ook de school waar Rosemarie zit en ze zitten er echt op te wachten om terug op dezelfde school te zitten en samen te kunnen spelen. Hoe schattig toch he.
Jan-Willem is zijn pre-school stilaan ook ferm ontgroeid, hij vindt het een "school voor baby`s". Tja, denk ik dan, ze zouden hier ook beter eens echte kleuterscholen organiseren. Een van mijn stokpaardjes hier, maar kga er nu niet weer over beginnen.

Jan-Willem was dus apetrots. Hij wilde heel graag Rosemarie`s uniformhemdje aan en ook haar das. Met Jurgen in Melbourne heb ik hem zelf moeten knopen en dat is niet gelukt dus. Niet erg volgens hem, hij ging voor de spiegel staan, en vond van zichzelf dat hij er nu zoals papa uitziet.

Op school was hij meteen vertrokken in een klas, knippen, plakken, beetje schrijven.

Ach,ach, ach, mijn klein jongetje, wat gaat de tijd toch vlug.

Zandstorm (2)

Nog wat interessantigheden over de zandstorm die vannacht en vanmorgen over Sydney raasde :
De zandstorm-wolk was enorm groot : 150 km breed en wel 600 km lang. De halve staat van New South Wales was er door bedekt.
De zandstorm heeft een afstand van 1500 km afgelegd. Gisteren was Broken Hill (1500 km van Sydney) geheel "blacked out". Vannacht en vanochtend is de storm dan als een oranje furie in de richting van Sydney en de kust geraasd. Daarna keerde hij naar Brisbane die nu onder het stof zouden zitten.
75.000 ton stof per uur werd in zee gedumpt (dat zijn heel wat vrachtwagens !)
Luchtvervuiling en de gevolgen ervan voor mensen met asthma was de hot topic op radio en tv : op een normale dag wordt +/- 10 microgram aan stofdeeltjes per kubieke meter opgemeten. Vandaag was dat meer dan 15000 !!!!! Even ter vergelijking : bij een bushfire zijn het er "maar" 500.
Volgens de meteorologen was het de ergste zandstorm ooit, zeker de oranjeste, maar in de toekomst zou dit vaker gaan gebeuren : opwarming van de aarde, nu versterkt door El Nino effect etc.
Volgens Jan-Willem kwam het stof uit de ruimte, van andere planeten. Yihaa, the real Armageddon !

Uiteraard zijn er ook goeie kanten aan deze storm :
De glazenwassers en de car washers doen de komende dagen gouden zaken. De water restrictions zijn zelfs tijdelijk opgeheven. Iedereen mag naar hartelust de hele dag door staan sproeien.
Hier en daar wordt misschien iemand een beetje meer bewust rond de gevolgen van de climate change en gaat er dan hopelijk ook naar handelen.
En uiteraard : `t is weeral iets om over te vertellen en `t heeft prachtige foto`s opgeleverd (moet een topdagje geweest zijn voor alle hollanders hier in Sydney ;-)

Zandstorm

Net als je dentk dat het hier de afgelopen weken wat saai was in het weer-domein (alle dagen "mostly fine" en 20 a 25 graden), krijg je dit op je dak :
Een heuse zandstorm !
Vanochtend werden we wakker in een oranje, rode gloed. Een zandstorm zoals Sydney er nog niet vaak een gezien heeft. Qua wind valt het hier voorlopig nogal mee, maar het lijkt wel mist, en de zon lijkt er ook niet door te raken. Voor de rest van de dag. Heel vreemd, beetje spooky. Ik voel het ook in mijn neus, `t is precies of je hebt een paar honderd 100km over dirt roads gereden hebt.

Oorzaak van dit ook wel mooie fenomeen is uiteraard wind. De afgelopen dagen heeft het heel erg veel gewaaid in outback New South Wales en South Australia. Die streken zijn door de aanhoudende droogte erg stoffig. De wind heeft al dat stof opgepikt en naar Sydney gebracht.

De ferries in de haven varen niet uit omwille van de mist en op de luchthaven en de weg draait het ook niet als normaal. Voor later op de dag is stormwind voorspeld. Dat gaat hier dus nog wat geven.

Om 7u vanochtend zag het er bij ons zo uit : (zie ook onze nieuwe auto die er gisteren nog helemaal spic en span uitzag) :




En dan een fotootje van het internet geplukt : vroeger op de ochtend was het nog een pak roder.....



Op de website van de Sydney Morning Herald staan nog veel meer erg coole foto`s

Als de kat van huis is .....

Jurgen volgt deze week een training in Melbourne. Weer een week met extra slotjes op de deur en gsm naast mijn bed. Maar, de kids en ik "profiteren" ook van zo`n weekje zonder papa..... De kinderen mogen dan nl. de menu samenstellen : Gisteren was het pasta bolognaise, vandaag bananenpannekoeken, morgen preisoep met focacia.... `s Avonds moet daar dan uitgebreid over getelefoneerd worden met een watertandende papa (ocharme).
En ik ben daarnet een filmpje gaan huren met de vreselijk knappe Colin Firth in de hoofdrol. Ik nestel me dus zo meteen voor de TV. Spijtig genoeg ook met een paar wasmanden op te vouwen was. Want dat doen die dansende muizen niet.

Weekendje Wollongong

Omdat we op zaterdagochtend al om 8u onze nieuwe auto moesten afhalen (zie hieronder), en dat een eind onder Sydney, hebben we er een weekendje van gemaakt. Na 3 maanden eindelijk nog eens kamperen ! Heerlijk.
Bestemming : de buurt van Wollongong en Bulli. Een commerciele camping, dus ok, maar niet echt super qua omgeving (geef mij maar een bush camping in een of ander nationaal park), maar soit, het ging hem om de auto !
We zijn hem meteen gaan testrijden op de Bulli Pass. Boven op de pass hebben we een wandelingetje gemaakt tussen de lookouts. Heel mooi zicht, maar veel meer dan anders was het van "wanneer zijn we terug bij de auto ?".


Later op de namiddag naar het strand van Gerringong gereden. Wat een pareltje. Van zo`n stranden met rockpools word ik nu gelukkig se. Prachtig om zien, prachtig om in rond te lopen, en wat een prachtige flora en fauna valt er in te ontdekken. Uren kunnen de kinderen zich er bezig houden, kleine ontdekkers ....





Wat hoort niet in het plaatje ? (je ziet wel waar de snoepjesmakers hun inspiratie halen...


Toen we doorgingen stapte een grote echidna rustig de straat over en kroop een grashelling op. Dit dier was een pak minder schuw dan degene die we in Tasmanie zagen.

Vanmorgen lagen we wat aan het strand van Wollongong en keken we naar zotten die uit een vliegtuig sprongen - met parachure weliswaar. (Grrrrrrrr, Rosemarie wil dat nu ook doen. Jan-Willem gelukkig niet - houden zo)

Daarnet mochten we in gezellig gezelschap onze benen onder tafel schuiven bij Inn en Jan, ter gelegenheid van Marie`s communie.

Oftewel, hoe gezellig kan een weekend zijn...

Snorkel

Sinds zaterdagochtend zijn wij de trotse eigenaars van een snorkel. Zo een waar een auto aan vasthangt....
Omndat Jurgen zich na enkele tochtjes door het zand klaar voelt voor het grotere werk, moest onze auto ingeruild worden voor een stoerdere versie. Na weken research en vergelijken- met dank aan google - heeft Jurgen uiteindelijk het ideale exemplaar gevonden. Onze "nieuwe" auto heeft al heel wat watertjes doorzwommen : Figuurlijk - de vorige eigenaars waren net terug van een tochtje naar Cape York - het allerbovenste puntje van Australie, berucht voor het stevigere 4wd-werk. Maar ook letterlijk watertjes doorzwommen- en dat kan, want er staat dus een snorkel op.
Jan-Willem is helemaal in de wolken over de auto. Volgens hem is een auto met een snorkel het toppunt van stoer. Hij kan er niet over zwijgen, denkt dat iedereen en iedere auto nu vol ontzag zal knielen en wijken, als wij in aantocht zijn. Zonet vroeg hij me ook hem eens met de auto van school te komen halen en dan wel zeker vlak voor zijn speeltuin te parkeren ;-))

Kijk maar eens hoe de trots van de foto`s spat....

Dissie is back !

Heet dagje vandaag, vlotjes boven de 30 graden en een zwoele wind. Toen ik daarnet buitenkwam zat Dissie, onze huishagedis, voor het eerst ook terug op zijn vertrouwde plekje aan onze voordeur. Nog wat schuw na zijn winterslaap - dus `k was te laat voor een foto - maar de zomer is nu dus heel duidelijk in het land.

Master in de Auditieve Fonetiek

Wat mij betreft kan Rosemarie meteen aan haar Master opleiding in de Fonetiek beginnen.... ;-))) Lees hieronder maar eens de kaart die ze helemaal zelf bedacht en geschreven heeft naar Ima. Om het te begrijpen : Luidop lezen is de boodschap !



Nu ze de letters, klanken en het schrijven in het engels wat onder de knie begint te krijgen, waagt ze zich aan het nederlands. Haar vriendinnen in Belgie zitten sinds enkele weken immers ook in het eerste leerjaar.

Rosemarie kwam me vragen om het eens na te lezen...Ik vond het zo prachtig geprobeerd, zo`n geweldige mix van engelse klanken, fonetische samenstellingen etc, dat ik het niet over mijn hart kon krijgen om het te verbeteren. Een 10/10 voor spelling en dictee zit er nog niet meteen in maar van mij krijgt ze een dikke pluim !

Vrije vertaling door de mama :
Voor Ima Posselt en Hannah Posselt
In Sydney hebben ik en mijn broer en mijn ouders al veel meegemaakt, bijvoorbeeld in de bush gaan wandelen en op het strand gaan crossen en zo van die dingen.
Dit kaartje is geschreven door Rosemarie Latte.
Hoe is het op school ? Kan je al lezen en kan je al schrijven ?

Zandbak voor mannen

Oftewel Stockton Beach, 2 uur ten noorden van Sydney. Een strook strand en duinen van een goeie 30 km waar je met de auto op mag. In februari waren we er al een keer. Toen was het ferm sukkelen geblazen, maar ook wel heel leuk en voor herhaling vatbaar.
Met een hele bende trokken we er gisteren nog eens naar toe, 5 boys and their toys (de auto`s), 5 volgzame vrouwen ;-) en 11 kinderen.
Dankzij de professionele instructies van Bart kregen we de bandenspanning deze keer wel van de eerste keer goed. Het paadje waar we in februari een paar uur op zaten te sukkelen, was nu een piece of cake. Dan de duinen gaan opzoeken. Net of je in de Sahara bent. Eerst wat rustig aan, maar eens we doorhadden dat er niet echt veel mis kan gaan (alhoewel), gingen we stoerder doen. Steilere duinen dus, heel erg steile. Blijven proberen, volle petrol, en ook wel eens opgeven .... Ach, het levert toch mooie foto`s op.
Ik heb het ook eens geprobeerd, een klein duintje dan toch, en liever naar boven rijden dan naar beneden. Da`s een pak griezeliger...het lijkt wel loodrecht naar beneden te gaan, je ziet niet waar je naar toe gaat en je mag niet remmen, want dan ga je scheef schuiven....en dat wil je echt niet meemaken !
Het was een hele warme dag, aan het wrak van de Sygna hebben we nog even in de woeste oceaangolven gespeeld. De kinderen genoten van elkaar en het rollebollen van de duinen - en waren `s avonds behoorlijk moe, want op zo`n duinen terug naar boven kruipen, is niet simpel.
Nu hebben we dringend een stoerdere auto nodig. De volgende keer willen we immers wel op die steile duin geraken !
Zandfoto`s !

The Outback

Ik wil al een tijdje een reeksje met Australische native bloemen en planten schilderen, maar ik weet begot niet hoe er aan te beginnen. Ik heb me dan ook ingeschreven voor een reeks "Botanical Drawing and Painting" lessen. Vanaf oktober, na de lentevakantie begin ik eraan. Ben benieuwd en heb er zin in. Tot dan "frutsel" ik verder.

Dit noem ik "The Outback" omdat het begonnen is met een foto van de Mundi Mundi Plains nabij Broken Hill. Deze paasvakantie genoten we er nog van de allesbehalve eentonigheid, kleurenpracht en lichtspel in de outback.

Sports Carnival !

Nog zo`n begrip hier in Australie - een "Sports Carnival". Zeg maar de plaatselijke "sportdag", maar dan wel een waar ouders en grootouders met strandtentjes, picknickstoelen en bijbehorende picknickmanden voor opdraven om hun kroost van aan de zijlijn aan te moedigen. Een gezellige bedoening vandaag op de Pennant Hills Oval. Prachtig weer ook weeral.
Kids allemaal blijgezind en vol goeie moed. Een lading worst op de barbecue. En vooral, een karrevracht stickers ! Stickers is "very big" hier. Kinderen worden voortdurend - tenminste bij het vertonen van een of ander voorbeeldig gedrag - volgekleefd met stickers, en die worden dan met trots gedragen als waren het olympische medailles voor heroische verwezenlijkingen (tot `s avonds wanneer ze rond badtijd in de vuilbak verdwijnen....bij mij dan toch, want daarstraks hoorde ik een andere mama over een stickerbord spreken waar alle zuurverdiende stickers een plekje krijgen...oei,...)
Een grote plastic box vol stickers dus op de sports carnival en samen met enkele tientallen moeders stond ik aan het einde van elke race alle kinderen van stickers te voorzien.
Veel snoep ook, veel kinderen die er na enkele spelletjes en racekes genoeg van hadden of "te moe" waren.
Rosemarie niet, die houdt wel van wat racen en wedstrijdjes. Meer nog, nadat ze haar "marathon" race gewonnen had, kwam ze zeggen dat ze graag naar de Olympische Spelen wil. Allemaal prima vind ik. Zouden ze daar ook iemand nodig hebben om stickers te kleven ?

Knutselgekte

Op `t einde van de maand geeft Rosemarie met haar klas een concertje voor alle ouders. Ze zijn enkele liedjes aan `t instuderen, wat choreografie erbij, enfin je kan je het wel voorstellen.
2 weken geleden zaten we met enkele moeders en de juf te lunchen op een terras (jaja, zo gaat dat hier ;-) in Beecroft, en toen zei de juf dat het wel leuk zou zijn als we het een en ander ineen zouden kunnen knutselen voor het concert : hoedjes, armversierinkjes etc.
Sindsdien zijn enkele moeders in echte knutsel-godzilla`s veranderd. Geen enkele moeite is teveel. Half Sydney wordt uitgekamd op zoek naar het perfecte paarse glitterpapier en bijbehorende parels. Ettelijke "meetings" worden ingelegd om het "project" te overlopen, waarbij woorden vallen als "developing prototype", "get approval" , mass production" (het gaat toch zeker om 4 stuks ;-), enz.
Olalala, het is maar een 3-minuten op treden, in school. Ze moeten niet op het podium in de Sydney Opera House voor de Queen herself he. De nuchterdere mama`s - waartoe ik mezelf reken - hebben er al eens goed om gelachen, en we laten ons ondertussen met de glimlach commanderen over hoe we nu precies moeten knippen en plakken.
Gisteren hadden we onze eerste "mass production" ochtend, best gezellig : frutselen met schaar, lijm en papier, tasje koffie, beetje kletsen. En het resultaat mag er zijn - van mij mogen ze zo het podium van de Opera House op !
Het concert is op 29 september - meer spannende verhalen en foto`s dan.

Father`s Day

Gelukkige Vaderdag aan alle vaders - en vooral aan die van mijn kinderen (en mijn eigen vader ook, maar dat vieren we eigenlijk liever op 19 maart) !
Vrijdagochtend was er "Dad`s Big Breakfast" op Rosemarie`s school en alle papa`s waren uitgenodigd voor eieren met spek. In dit land waar veel vrouwen niet buitenshuis werken is het voor veel vaders hoogst uitzonderlijk om eens op de school van hun kinderen te komen. Dus, ontbijtje georganiseerd, en dus mochten de moeders voor de verandering eens extra vroeg - om 7u ! - naar school komen om tientallen worsten en lapjes spek te bakken en honderden eieren in roereieren om te toveren.
Hilarisch vond ik de toespraak van de principal. Zij zei dat Father`s Day beter maar een heel weekend gevierd kan worden, en dat de kinderen het hun vader naar zijn zin moesten maken. het beste kon dat door hem heel het weekend de controle te geven over de "remote control" van de TV !!!!!
Wel heel leuk was de foto die `s morgens van ieder getrokken werd en die `s avonds al in de note satchels zat. Mooi...

Op stap met Lola

Gisteren hebben we nog eens een stukje van de Sydney Harbour ontdekt : Watsons Bay en South Head, met baby Lola, onze logee. Het was wederom allerprachtigst lenteweer. Ideaal voor een tochtje met de ferry. Je vaart dan voorbij de meest exclusieve - dus, dure - wijken van Sydney en dat zie je aan de huizen en bijbehorende botjes. De kade van Watsons Bay is helemaal ingenomen door Doyle`s, een heel erg bekend en enorm groot Fish & Chips restaurant. `t Was er een drukte van jewelste en aanschuiven geblazen. Niet voor ons, wij zijn ondertussen halve Aussies geworden en hadden dus onze pick-knick bij, en een beetje verder heb je zulke mooie plekjes .... Maar ik loop vooruit, want bij het uitstappen van de boot, nog heel wat opschudding, want plots viel er iemand tussen wal en schip het water in !!! Heel erg gelukkig was het een steiger en zat de ongelukkige drenkeling dus niet "gevangen" in die meter tussen wal en schip. Gegil, "Man overboard !!!", reddingsboei in `t water, en dan is er iemand bijgesprongen om de arme man naar het strand te trekken. Het leek wel min of meer in orde, maar bij zijn val is hij tegen de boot gebotst en dat zal toch niet goed zijn aangekomen.... Amai, de kinderen waren ferm onder de indruk en hebben beloofd om altijd erg voorzichtig te zijn.
Enfin, terug naar onze wandeling. Heel mooi : prachttige uitzichten over de harbour, langs een paar strandjes (o.a. een naakstrand en vlak daarboven heb je een uitkijkpunt ;-)) tot aan de oceaan. Trapjes op, trapjes af, met de buggy.... haha, dat was weeral eventjes geleden. Rosemarie en Jan-Willem waren helemaal in de ban van Lola. Jan-Willem heeft zich van zijn beste "feminin side" laten zien. En Lola op haar beurt was helemaal in de ban van Jurgen (en dat vond hij dan weer heel leuk).
Nog wat fotootjes..... voor de ramptoeristen onder ons : o.a. van de drenkeling ...

Papieren frank

Toen ik daarstraks de verkoopsters de kerstversiering zag uitstallen bij Myer, bleef ik stomverbaasd staan, paar keer knipperen met mijn ogen. "Hein ? Wat is me dat nu ? `t wordt lente en zomer ?" Het leek me helemaal fout...
Tot natuurlijk mijn papieren frankske gevallen was, toen kon ik niet weerstaan aan deze figuurtjes ;-)))

`t Is Lente !

Vandaag begint de officiele lente. Wat mij betreft was die al een maand goed bezig, en begint het al erg zomerachtig aan te voelen. Na de hevige wind van vorige week, nu terug erg kalm weer. De lucht ruikt dus terug naar bushfire. Het is namelijk alle hens aan dek in een grote backburn-inhaalbeweging. Voor het echte bushfire seizoen aanbreekt, tracht de brandweer het brandgevaar in te perken door op strategische plaatsen de "fuel" - bossen, struikgewas, etc - weg te branden. Door de aanhoudende droogte van de afgelopen weken is dat echter geen sinecure en hier en daar dreigen die backburnfires uit de hand te lopen en ongecontroleerde brandhaarden te worden. Al erg snel worden we hier dus terug herinnerd aan de horror van februari in Victoria.