De laatste rechte lijn

Nog 2 keer slapen en we vertrekken al weer naar de onderkant van de wereld. In een hoog tempo werken we de laatste afspraakjes af. Nu ja, werken is dat niet echt. Het blijft echt leuk - al mis ik Jurgen wel...Ook voor de kids is het nog steeds bijzonder plezant, nu ze veel van hun Mortselse vriendjes terugzien.
Voor Clarice`s 6de verjaardagsfeest zijn we op maandag met een stuk of 15 4 en 5-jarigen met de tram naar de film van Mega Mindy getrokken. Op zo`n uitstapje krijg ik altijd enorm respect voor kleuterjuffen. Op de terugweg waren het plots allemaal Mega Mindy`s en Mega Toby`s geworden, maar als bij wonder zijn we niemand kwijtgespeeld ;-)
De kids hebben ook nog enkele daagjes bij oma en opa gelogeerd en hadden blijkbaar een paradijselijk dagje in Paradisio, tussen de hangbuikzwijntjes en stokstaartjes.
Ikzelf heb me samen met mama nog eens laten gaan in de laatste koopjes - ze hebben hier toch echt veeeeeel mooiere spullen he. Om van de boekenwinkels nog maar te zwijgen. (Het inpakken gaat een enorm puzzelwerk worden). En toen we na zo`n vermoeiende dag winkelen thuis kwamen, kregen we heerlijk stoofvlees voorgeschoteld, compleet met gebakken patatjes en belgian picklesj ! Bijeengekookt door meesterchef papa ! Hmmmmmm

Pret

Binnen een weekje zitten we alweer op het vliegtuig.... Time flies when you`re having fun....niewaar ? De afgelopen en volgende dagen zijn dan ook nog lekker volgepropt met allerlei uitjes en bezoekjes in heel het Vlaamse land. De kids amuseren zich naar hartelust, helemaal uitgelaten en vaak door het dolle heen. Dat gaat volgende week nog wat geven... om hen terug naar in de dagelijkse routine te krijgen ;-)
Vanmorgen nog een zwemuitje met Iris, Liesbeth en Emma. Rosemarie wilde dolgraag eens van de springplank. Hupakee, zo het bad in. En dan kon Jan-Willem niet achterblijven. In het water wordt hij Jan-zonder-vrees... Zo`n klein ventje, van zo`n springplank in het 3 meterbad, da`s stress voor de mama !
In die luttele momenten dat we dan toch eens niet wegzijn, heeft Rosemarie heeft zichzelf ook geleerd om te touwtjespringen en nederlands lezen (!). Jan-Willem oefent ondertussen zijn katapult-technieken en papieren-vliegerkunsten - nog geen klein beetje aangemoedigd door zijn bompa.


Nog 2 familiekiekjes, op bezoek bij Tante Hilda en Nonkel Paul

Tram

Mijn papa mag sinds vandaag en vanaf nu voor altijd gratis met tram en bus rijden ! Als dat niet gevierd moet worden.....
65 dikke kussen voor de leukste en liefste papa/bompa van de hele wereld !

Enthousiasme (2)

Naast dieren zijn Jan-Willem en Rosemarie ook enorme fan van verhalen en boeken. De Annie M.G. Schmidt-klassiekers a la Jip en Janneke, Otje, Wiplala, en uiteraard ook de avonturen van Pluk van de Petteflet maken al jaaaaren deel uit van ons avond-ritueel. Op stap in Gent zag ik in het begin van onze vakantie een affiche van een theatervoorstelling van Pluk van de Petteflet. En laat dat nu een van de dingen zijn die ik wel wat mis in Sydney. Kleine theatertjes, kleinschalige, lieve, mooie theaterproducties met veel fantasie en plezier gebracht. Hier in Belgie maakten we er regelmatig tijd voor en meestal was dat zowel voor de kids als ons dik genieten. Snel ticketjes geboekt en vanmiddag kids en vriendin Ima in de auto geladen richting Gent. Zoals dat hoort in zo`n voorstellingen: kinderen vooraan, ouders ergens aan de kant (doet er eigenlijk niet zo toe) en vandaar kon ik ze ook gezellig in `t oog houden. Heerlijk om hen zo helemaal te zien opgaan in het verhaal van Pluk die de Torteltuin wil redden met de hulp van Aagje, Dikke Dollie, Meneer Pen, de Stampertjes etc. Eind goed al goed, en de moraal van het verhaal hebben ze heel de terugweg gezongen "Speel heel veel, in de Torteltuin, tuin, tuin, en wordt lekker bruin, bruin, bruin in de Torteltuin..."

Enthousiasme

Als dierenvrienden van het eerste uur kunnen Rosemarie en Jan-Willem zo goed als nooit genoeg krijgen van dieren. Hier in het Antwerpse lopen er niet zo veel diertjes rond in het "wuld" (ja, volgens hen is het "wuld" en niet "wild"), maar er is wel de prachtige zoo van Antwerpen. Deze keer dubbel speciaal. Want al van in Sydney hebben we de geboorte en de eerste pasjes van het nieuwe olifantje Kai-Mook gevolgd. Hoog tijd voor een bezoekje met moeke en bompa. Wat een ongelofelijk schattig dotje, dat olifantje - en wat een ongelofelijke marketing- en mediastunt van de Zoo. Koppenlopen aan het olifantenverblijf, heel veel merchandising, en iedereen spreekt over "Kai-Mookske" alsof het een familielid is. In de Taronga Zoo in Sydney is trouwens enkele weken geleden ook een Aziatische olifantje geboren, een jongetje, Luk Chai, en ook in Australie was dat een primeur.
Enfin, als je ooit een levende definitie zoekt van "enthousiasme", dan moet je dus met Rosemarie en Jan-Willem naar dieren gaan kijken. Die hollen joelend van dier naar dier, vinden alle dieren om ter mooist, schattigst en liefst...kennen belachelijk veel dieren bij naam en toenaam, en genieten, genieten, genieten. En wij proberen hen bij te houden ;-)
Heerlijk weertje ook, heerlijk dagje dus weerom.

Boezemvriendinnen

Gisteren zag Rosemarie dan eindelijk haar grote vriendin Ima terug. Al van in de wieg (van de creche) kennen ze en houden ze van elkaar. Ondertussen zijn het twee even grote giecheltrientjes geworden en ik vond het heerlijk om te zien hoe ze weer meteen begonnen te spelen alsof we geen 9 maanden weggeweest zijn. Rosemarie was ook al maanden aan het vertellen dat ze mocht blijven slapen in Ima`s grote nieuwe bed. Al die emoties hebben er een onrustig nachtje van gemaakt voor de meisjes, maar wat een pret. Vanmiddag dan toch maar een klein dutje en dan met zijn allen naar Park Noord, het nieuwe, hippe, park in Antwerpen - hoe raad je het - Noord. Mooi gedaan, heerlijke waterpartijen voor de kids, maar oh zo druk ! Dat was ik bijna vergeten - hoe druk het hier kan worden. Dan kwamen de onweerswolken dreigen, een paar keer vals alarm. Uiteindelijk zijn we toch maar doorgegaan. Net op tijd, de nationale feestdag kan immers niet voorbijgaan zonder een "drache nationale". `t Was er een van formaat. In een mum van tijd stonden heelder stukken straten blank, heel veel takken en stukken van bomen op de weg, hagelbollen, enz. Jan-Willem vond de autorit door deze stortbui vooral cool omdat we door die reuzegrote plassen en zelfs "rivieren" moesten rijden, en het water dus heel hoog opspatte. Precies of we waren aan "`t crossen". Dikke fun.

Wij, hier

Een hele resem fotootjes van "Ons, Hier".

En we gaan nog niet naar huis.....

Het feesten gaat ook maar door. Nu spijtig genoeg zonder Jurgen. Die zit weeral terug in Sydney, want in Australie zijn ze niet erg vrijgevig met vakantiedagen.... spaarzaam zijn is dus de boodschap.

Nu we hier zijn moeten we er van profiteren om alvast enkele toekomstige verjaardagen te vieren. met die van papa/bompa op kop. Want 65 is natuurlijk een heel bijzondere verjaardag. Of zoals Jan-Willem het heel subtiel zei "That`s a lot !" Klinken dus !



In augustus wordt Rosemarie 6, dus weer reden voor taart met kaarsjes. Ze is trouwens volop bezig met haar lijst van 6 voornemens voor wanneer ze 6 zal zijn, nl. de 6 dingen die ze wil leren doen of kennen alvoor ze 7 wordt....Een vrouw met een plan ! (van wie zou ze dat hebben ?)



Ook de bezoekjes gaan door : Bij Elza, die ondertussen al 94 jaar is ! En ook nog bij die lieve Betti, die uiteraard weer boeken moest voorlezen. Wat vinden Rosemarie en Jan-Willem dat toch heerlijk.



Vanmiddag dan met mijn uniefvrienden op BBQ bij Bavo. Altijd weer lachen en discussieren en gewoon doen. Heel gezellig en de geplande regen bleef uit. Dubbel gezellig dus.



Ondertussen gaat het leven ook zijn gewone gangetje en heb ik me weeral door een tandontsteking moeten worstelen, met helse pijnen en bult-kaak en al ! (op zo`n momenten lijkt een vals gebit een fantastische oplossing). Met de nodige antibiotica is die ondertussen bedwongen, Keep on smiling !

Zonnestraaltjes

Speciaal voor bompa`s 65ste verjaardag hebben de kids hun stembandjes geolied. Zooo lief.

Let ook vooral op het authentieke Australische accent van Rosemarie ;-))

Feestelijkheden .... the sequel

Wij doen hier lekker verder met ons sociaal programma. Al heel veel bijgepraat, gespeeld, gegeten. Supergezellig allemaal. Ik vergeet wel eens om fotootjes te trekken. Maar hier zijn er toch een paar....

"Zussen maken gelukkig" las ik onlangs in de internet-gazet. Ik kan ze alleen maar groot gelijk geven. Op stap met mijn zussen in Gent, eerst met de kids en daarna lekker bijkletsen bij een schotel stoofvlees met fritjes en een heerlijke gueuze.



Nog eens even bekomen en uitwaaien aan zee. Jan-Willem heeft al beslist wat hij van de Sint wil : een go-cart ! En de kids zijn duidelijk niet de enigen die af en toe moeten bekomen van ons leven als socialites.


Hun eerste x-box les kregen Rosemarie en Jan-Willem van Milan, bij Valerie en Vince en Farah en Lauren



En dan weer verder op stap naar Cedric & An waar Oriana en Ari al aan `t aftellen zijn voor hun tripje naar Australie. Wij gaan ook beginnen aftellen naar december. Sammy en Inge met baby Jasper waren ook van de partij en echt waar, de foto`s doen misschien iets anders vermoeden, maar het ging er heel gemoedelijk aan toe.


van de Vlaanders naar de Limburg, om Vincent van zijn KSA-kamp te halen. Als je de foto`s ziet, kan je toch maar moeilijk geloven dat Rosemarie een nichtje is van Vincent - zo`n sneeuwwitje en zo`n gebruinde bink !


En dan weer een thuismatch in `t Stad, bij de prenatale puffers. Nee, we hebben geen groot nieuws te melden. Nu 6 jaar geleden wel, toen we samen met Kim, David en Carine (en Kitty en Guy die nu
vakantie vieren) naar de prenatale les gingen. 6 jaar en veel Leffes later, is `t nog altijd supergezellig.

Jurgen`s verlof zit er al weer bijna op. Hoog tijd dus voor het lekkerste suikerbrood van de wereld. Dat van bakkerijtje Goossens in Antwerpen dus. Een waar fenomeen trouwens dit bakkertje, waar steeds een lange rij wachtenden staat en waar je ook vaak stadsgidsen een uitleg ziet geven aan hun groep. Verder een beetje ge-solden-d - heel coole paarse botten gekocht :-)) - en een ijsje gaan likken bij de Australian Homemade, Ook al zo lekker.... Manmanman, terug in Sydney gaat mijn crosstrainer overuren mogen kloppen

Rettekentet, we hebben te veel pret

en dus geen tijd voor lange verhalen op de blog. Lachend van het ene feestje naar het andere, smullend van de ene Belgische lekkernij naar de volgende, rollend van luchtmatras naar zetelbed.... we hebben al aardig wat bij-ge-vriend. Heel leuk, gezellig, en ook verbazingwekkend "gewoon de draad weer oppakken waar we hem 9 maanden geleden achterlieten". De volgende dagen slaan we ons kamp op bij mijn mama en papa. Dan kan ik ook eens wat fotootjes opladen - maar door al het getater van de afgelopen dagen is het fototoestel wat in de vergeethoek geraakt...Ik probeer volgende week beter te doen, but no promises.

Couleur Locale

uit Belgie deze keer...

Een dagje chillen en bekomen aan de Belgische kust, met een bezoekje aan de iglo op het strand. Een fantastisch prachtige houten constructie, die lichtinval ... fenomenaal.


Op bezoek bij Sam en Kristin, en Jasper en Suzan


De geposeerde familie Latte, mooi lachen allemaal !


Lekker eten hebben we intussen ook al vaak gedaan...

Aangekomen

Hier zijn we dan terug... op de blog, maar nu van in Belgenland. De reis ging vlotjes, maar ongeacht het aantal leuke films, is en blijft 25 uur in vliegtuigen en luchthavens wel een "bee-weg". Hoe dichter we kwamen, hoe opgewondender de kids werden. Het laatste stukje van London naar Brussel heeft Jan-Willem echt non-stop zitten tateren over hoe fantastisch hij het wel niet vond ! De echte knuffels en kusjes van oma, opa, moeke, bompa en Vincent deden heel veel deugd na maanden van skype-knuffels.
We kregen er een ware energiestoot van. Lekker gegeten met zijn allen bij mama en papa en in de tuin gezeten. Tegen de avond kwam de man met de (grote) hamer en sloeg de vermoeidheid gigantisch toe. Met drie snurkers op de achterband heeft Jurgen ons snel (danku - geen files) naar zee gebracht en ons in bed gelegd. En we zijn niet eens midden in de nacht wakker geworden.
Vandaag hadden we een rustig dagje aan zee, nog beetje bekomen. Bezoekje aan de supermarkt gebracht en allerlei lekkernijen ingeslagen. Heerlijke kleine Belgische aardbeitjes gegeten, lekkere pompoenpittenboterhammen met "toespijs", paprikachips (jaja Shirley !!! ;-) en een verrukkelijk stronkje witloof.
Vanmiddag op het strand de Flair gelzen en nu zitten we met een Vedett witbiertje te kijken hoe de zon in de zee verdwijnt - een spektakel dat we ook weeral even niet meer gezien hadden.
Het viel ons anders wel op hoe "gewoon" alles aanvoelt. Niet dat we verwacht hadden dat het er hier allemaal anders aan toe zou gaan. Maar toch, het lijkt alsof we gewoon teruggekomen zijn van een tweeweken zomerreis. `k Ben zelfs even op de fiets gesprongen (ook al 9 maanden niet meer gedaan). "business as usual" zo lijkt het wel.
Alhoewel...de lucht, die is anders... Toen ik 9 maanden geleden in Sydney uit de luchthaven stapte, viel me dat ook meteen op : de lucht in Sydney is anders, helderder, "crisper" is het woord dat ik de beste omschrijving vind.
Hier in Belgie lijkt het wel of er een witte waas hangt. Een soort permanente mist die je ziet, voelt en ruikt. De bomen zijn ook anders. De rijstroken zijn breed. Het Noordzeewater is grijs en niet zo koud als een oceaan. Alle mensen rondom ons spreken Nederlands - oppassen geblazen ;-) - maar ze vragen niet hoe het met ons gaat....
Morgen beginnen we aan ons sociaal programma. Gezellig.